Toen de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro in augustus van start gingen, had Brazilië ongeveer $ 4 uitgegeven. 6 miljard ter voorbereiding op het evenement, ongeveer 50% meer dan de oorspronkelijke kostenraming van $ 3 miljard. Deskundigen die bekend zijn met de financiën van de Olympische Spelen verwachten dat de werkelijke kosten in de loop van de tijd meer dan $ 10 miljard zullen bedragen. De echte kosten van de Rio Games kunnen echter de kansen zijn die verloren gaan om een ​​land te redden dat economisch achteruitgaat.

Finale kosten niet bekend

Op historische maatstaven waren de kosten van enscenering van de wedstrijden in Rio de Janeiro in overeenstemming met wat een land zou moeten verwachten aan de openbare uitgaven toe te voegen. De kostenoverschrijding van 50% is veel lager dan het gemiddelde van 156% voor Olympische Spelen sinds 1960. Landen zoals Australië en Canada bleven miljarden uitgeven aan kosten na de Olympische Spelen, inclusief het onderhoud van ongebruikte locaties en schuldbetalingen. Mocht de kostenoverschrijding van de Rio Games het gemiddelde benaderen, dan zouden de totale kosten gemakkelijk 10 miljard dollar kunnen bedragen.

De gerapporteerde kosten omvatten alleen directe kapitaalkosten voor het bouwen van de locaties, atletenhuisvesting, transport, administratie en personeel. Geschat wordt dat Brazilië nog eens $ 3 miljard aan indirecte kosten heeft besteed, zoals infrastructuurupgrades en nieuw openbaar vervoer, die als overheidsinvesteringen worden beschouwd.

Belegging met een hoog risico, met een laag rendement

Zelfs een prijskaartje van $ 10 miljard is veel goedkoper dan de bijna $ 20 miljard uitgegeven aan de 2012 Games in Londen of de $ 40 miljard Beijing Games. In bijna alle gevallen zijn gaststeden er niet in geslaagd de olympische kosten te dekken, waardoor ze een aanzienlijke schuldenlast en een heleboel nutteloze locaties hebben om te behouden. De financiële en economische gevolgen van kostenoverschrijdingen en aanslepende schulden zijn met name lastig voor landen die deze niet kunnen absorberen.

Olympische Spelen Brazilië kon zich niet veroorloven

Toen Brazilië het recht op Olympische Spelen won in 2009, bereikte het een hoogtepunt van economisch succes op weg naar een wereld economische macht. Tegen de tijd dat de bouw van locaties en infrastructuur rond 2014 begon, zakte de Braziliaanse economie echter weg in wat de diepste recessie zou worden sinds 1930. Op het moment van de openingsceremonies begin augustus waren de inflatie en de werkloosheid van het land beide gestegen tot cijfers met dubbele cijfers en het bruto binnenlands product was op weg naar een derde jaar van negatieve groei. Bedrijfsinvesteringen waren bijna onbestaand vanwege het dempende effect van dubbele cijfers, kortetermijnrente en corruptie door de overheid.

Weken voor de start van de spelen verklaarde Rio de Janeiro een financiële noodsituatie. Niet in staat ziekenhuizen en scholen fulltime te laten werken, politiemensen en openbare werkers te betalen, of het rioolwater op te ruimen dat sommige van de Olympische locaties infecteerde, moest de stad / staat een bailout van 800 miljoen dollar krijgen van de federale overheid.Deze reddingsoperatie betaalde voor last-minute projecten en verhoogde de beveiliging van de spellen.

De verborgen kosten van verloren kansen

In februari, zes maanden voor de start van de spelen, kondigde de Braziliaanse regering bezuinigingen aan van bijna $ 6 miljard als een bezuinigingsmaatregel. De grootste verlaging vond plaats bij het ministerie van volksgezondheid en onderwijs, dat belast is met de bestrijding van de verspreiding van Aedes-muggen die het Zika-virus dragen. Terwijl de uitbraak van de Zika zich helaas bijna in de buurt van de voorbereidingen voor de Olympische Spelen heeft voorgedaan, is het feit dat Brazilië al meer dan een decennium te maken heeft met andere ziekten verspreid door de Aedes-mug. In 2016 kende de regering 600 miljoen dollar toe om de verspreiding van de muggen tegen te gaan.

Het verwachte totaal van meer dan $ 10 miljard voor de games is een druppel in de bak voor $ 1. 7 biljoen economie, de negende grootste ter wereld. De werkelijke kosten voor een land dat in verval is, kunnen echter veel hoger liggen als gevolg van de verloren kansen om kritieke infrastructuur te repareren en hebben de neiging tot een noodlijdende bevolking, die waarschijnlijk een veel hoger rendement op de investering zou hebben gegenereerd. De paar weken van opgeheven moreel zullen snel verdwijnen als Brazilië blijft worstelen met zijn economische en politieke malaise.