Zuid-Korea heeft de afgelopen 50 jaar een indrukwekkende economische expansie laten zien en is daarmee een van de rijkste landen ter wereld geworden. De vooruitzichten blijven overwegend positief voor de Aziatische natie, waarbij de bbp-groei naar verwachting zal versnellen tot 3% te midden van de verbetering van de binnenlandse consumptie. Desalniettemin stelt 2016 2016 enkele uitdagingen voor Zuid-Korea, vooral in de vorm van bedreigingen voor exportconcurrentie.

1. Inflatie in buurlanden

De economie van Zuid-Korea is sterk afhankelijk van internationale handel, met een export van bijna 50% van het bbp in 2014. Wisselkoersen met valuta in nabijgelegen landen zijn daarom belangrijk voor de vooruitzichten van Korea. Omdat China en Japan twee van de naaste handelspartners van Zuid-Korea zijn, kan de depreciatie van de yuan en de yen een deflatoire impact hebben, omdat geïmporteerde goederen en diensten goedkoper zullen worden en duurder zullen worden in eindmarkten. Dit plaatst binnenlandse producenten in een duidelijk nadeel voor concurrenten in de buurlanden.

China en Japan zijn ook belangrijke concurrenten van Korea op de wereldmarkten. Inflatie in deze valuta kan het prijsconcurrentievermogen van Zuid-Korea aantasten, aangezien dezelfde goederen goedkoper zijn als ze afkomstig zijn uit China of Japan, terwijl alle andere factoren gelijk zijn. Zuid-Korea heeft deze precieze uitdaging gekend sinds 2012, toen Japan maatregelen nam om bepaalde prijzen voor elektronica en metalen te depreciëren. De uitvoer was absoluut cruciaal voor de bloeiende economische ontwikkeling van Zuid-Korea van de jaren 1960 tot 2015, en eventuele ernstige bedreigingen van de concurrentiepositie van het land kunnen ernstige gevolgen hebben voor het groeipotentieel.

2. Blootstelling aan China

De economie van Zuid-Korea is massaal blootgesteld aan China, waarbij de Chinezen de grootste importeur van Zuid-Koreaanse goederen zijn. De totale vraag in China is daarom een ​​belangrijke aanjager van de economische groei in Zuid-Korea, en China's goed gepubliceerde vertraging van de bbp-groei lijkt een zekere stagnatie in de Koreaanse exportgroei te veroorzaken. Veel Chinese bedrijven hebben moeite om hun operationele winst te handhaven en een toenemend aantal Chinese obligaties bereikt ook volwassenheid, wat liquiditeitsproblemen kan veroorzaken. Een kleiner handelsoverschot kan de Koreaanse economie aanzienlijk aantasten en de wisselkoersen destabiliseren. Anders dan het gebruik van het monetaire beleid om wisselkoersschommelingen te minimaliseren, is er weinig dat Zuid-Korea kan doen om de vraag in China voor invoer op te drijven.

3. Navigeren door Amerikaanse renteverhogingen

De Amerikaanse Federal Reserve keerde het expansieve monetaire beleid op lange termijn terug en verhoogde de rentevoeten met 0. 25% in december 2015. De meeste economen verwachten dat de Verenigde Staten de rente in 2016 verder zullen opdrijven, wat problemen kan veroorzaken voor andere landen. wereldeconomieën die nog steeds bezig zijn met een expansief monetair beleid.Kapitaal zal onevenredig naar de Verenigde Staten stromen, omdat beleggers hogere rendementen op schulden nastreven. Terwijl kortetermijnfactoren zorgen voor een snellere daling van Zuid-Korea, moeten de ministers van Financiën van het land de kapitaalstromen ten opzichte van de Verenigde Staten controleren om ervoor te zorgen dat Koreaanse bedrijven nog steeds gemakkelijk toegang hebben tot de mondiale kapitaalmarkten. De groei van de export naar de Verenigde Staten zal Zuid-Korea helpen profiteren van de renteverhoging door de Fed, waardoor de noodzaak om stijgende prijzen naar het buitenland te jagen, afneemt.

4. Structurele kwesties

Tot de meest prominente exportproducten van Zuid-Korea behoren halfgeleiders en andere elektronische apparatuur, auto's en geraffineerde aardolieproducten. Al deze categorieën hebben wereldwijd een aanzienlijke prijsdruk ondervonden, waardoor een aantal problemen voor de industrie in Zuid-Korea zijn ontstaan. Prijsdruk verlaagt de totale opbrengst die beschikbaar is voor deze industrieën bij een gegeven productievolume. Dit drukt ook de winst op productieve bedrijven, wat leidt tot consolidatie en kostenbesparingen. Doorgaans leiden consolidatie van de industrie en kostenefficiëntiecampagnes tot banenverlies en neerwaartse druk op de lonen. Naarmate deze industrieën volwassen worden, werken kleine en middelgrote ondernemingen steeds meer in het nadeel van grote gevestigde exploitanten, wat ook het scheppen van banen kan ondermijnen. Oplopende economieën met stijgende lonen hebben vaak moeite om hun exportpositie te behouden in vergelijking met landen met goedkopere arbeidskrachten, vooral als de volwassen economie voorheen afhankelijk was van relatief arbeidsintensieve productie. In veel gevallen neemt de werkgelegenheid in de dienstensector meer toe in volwassen wordende economieën. De productiviteitsgroei in de dienstensector is vaak trager dan in industriële sectoren, vaak omdat dienstverleners onevenredig kleinere bedrijven zijn en minder geneigd zijn te profiteren van wereldwijde waardeketens, waardoor de loongroei wordt beperkt.