Van 1982 tot 2015 groeide de urbanisatiegraad van China van 21 naar 54%. Hoewel dit indrukwekkend lijkt, is de Chinese verstedelijking nog steeds aanzienlijk lager dan de 70% die wordt verwacht van een land met zijn inkomen per hoofd van de bevolking. De centrale overheid erkent dit probleem en is van plan om de urbanisatiegraad van China tegen 2020 op te voeren tot 60%, wat de migratie van 100 miljoen mensen van de landelijke gebieden van het land vereist.

Inefficiënte stadsplanning

Toen China's moderne steden werden ontwikkeld, werden ze gebouwd als industriële centra met weinig aandacht voor handel of gemeenschap. Als gevolg daarvan hebben de steden van het land massieve blokken van 400 tot 800 meter lang, die bevorderlijk zijn geweest voor de bouw van grote fabrieken, maar niet veel anders. Naast de tienvoudige groei in autoverkopen in het afgelopen decennium en de concentratie van werkplekken in het midden van stedelijke gebieden, hebben deze grote blokken de Chinese steden veranderd in een verkeersnachtmerrie. Het probleem is zo groot dat bestuurders in New York en Singapore tweemaal zo snel rijden als de chauffeurs in Beijing.

Niettemin hebben Chinese ambtenaren ervoor gekozen om grote hoeveelheden land van boeren op het platteland te onteigenen, in plaats van het probleem van stadsplanning rechtstreeks aan te pakken door steden te herontwikkelen. Sinds het begin van de 21e eeuw is de hoeveelheid land die als stedelijk in China wordt beschouwd, meer dan verdubbeld, wat bijdraagt ​​aan een toename van 40% van de stedelingen, die toen hun dorpen werden verzwolgen door omliggende steden. Toch zijn veel fabrieken het centrum van steden blijven bezetten, omdat industrieterreinen door de overheid sterk worden gesubsidieerd tot het punt dat verhuizing naar de buitenwijken van de stad niet rendabel is.

Demografische verandering

Stedenbouw is misschien niet zo belangrijk in de toekomst als de migrantenpopulatie van China blijft dalen. In 2015 daalde de migratie van Chinese burgers naar stedelijke gebieden voor de eerste keer in drie decennia, en daalde met 5. 78 miljoen mensen. Dit wijst op het feit dat de huidige generatie werknemers niet zo geïnteresseerd is in het verlaten van hun geboorteplaats als vorige generaties. Gezien het feit dat de groei van de inkomens op het platteland in 2015 met bijna 9% steeg, en daarmee de inkomens van de stad overtreft, is er voor deze burgers niet veel economische stimulering om naar de steden van het land te migreren.

Toegevoegd aan het probleem is het tekort aan jonge werknemers in China. Sinds 2011 is de bevolking in de werkende leeftijd blijven dalen, samen met het geboortecijfer van het land, waardoor langzaam een ​​probleem werd gecreëerd voor de economische productiviteit van China.

Het Hukou-probleem

Ondanks deze problemen ligt de oorzaak van het verstedelijkingsprobleem van China binnen het huishoudensregistratiesysteem van de overheid, bekend als hukou.Dit systeem bepaalt waar burgers kunnen verblijven en geeft hen toegang tot overheidsdiensten binnen die regio, zoals gezondheidszorg en scholen. Als de belangrijkste barrière voor arbeidsmobiliteit onder migranten vereist dit systeem uitgebreide structurele veranderingen.

Hukou-hervorming is echter een politiek omstreden kwestie. Veel van degenen die al een stedelijke hukous hebben, zijn niet bereid dit voorrecht te delen. De zaak van 2012 van Zhan Haite, een tiener die een blog begon om bekendheid te geven aan de tekortkomingen van het huishouden-registratiesysteem, illustreert deze kloof. De blog van Zhan Haite richtte zich specifiek op hoe het huidige hukou-systeem de onderwijskansen voor kinderen van migranten vermindert. Aan de ene kant waren er mensen die het met Zhan eens waren en betoogden dat ze het volste recht had om naar school te gaan in Shanghai, waar ze werd opgevoed. Aan de andere kant zagen veel Chinezen, van wie de meesten ingezetenen van Shanghai waren, Zhan en andere tieners als zij als een gevaar voor de educatieve mogelijkheden van hun eigen kinderen.

Hukou-hervorming

Ondanks de controverse weet de centrale overheid dat de enige manier om de verstedelijkingsgraad van China aanzienlijk te vergroten, is door structurele hervorming van het hukou-systeem. In 2015 maakte de Chinese premier Li Keqiang bekend dat het land in de komende vijf jaar bijkomende stadsvergunningen voor migranten zal verstrekken aan migrerende werknemers. In het bijzonder zegt de Chinese staatsraad dat het in 2020 100 miljoen hukous zal verlenen aan permanente stadsbewoners. Toch is dit nog steeds minder dan 40% van de ongeveer 274 miljoen Chinese migrantenarbeiders die in 2014 in dienst waren.