Tot vorige maand was de Chinese aandelenmarkt het afgelopen jaar met ongeveer 150% gestegen. De bullmarkt werd gevoed door een wijdverspreid geloof dat de economische hervormingen van de regering een succes waren en een teken dat de droom van president Xi Jinping van een welvarend China werkelijkheid werd. Maar de droom is sindsdien veranderd in een nachtmerrie, omdat de aandelenmarkt na het bereiken van zijn hoogtepunt op 12 juni meer dan $ 3 heeft verloren. 5 biljoen in waarde in de afgelopen paar weken.

Panicked dat een crashende aandelenmarkt ernstige gevolgen kan hebben voor de geloofwaardigheid, heeft de Chinese overheid een reeks maatregelen getroffen om de vrije val tot staan ​​te brengen. Hoewel de interventie het bloeden voorlopig lijkt te hebben gestopt, kan het de Chinese aandelenmarkt meer kwaad dan goed doen en de regering zich inzetten voor een meer geliberaliseerde markteconomie.

De zeepbel

Vanwege het streven van China om een ​​meer marktgerichte economie te worden, zijn verklaring dat de markt een prominentere rol zal spelen bij de toewijzing van middelen en de mediahype, begon een massa nieuwe Chinese investeerders geld in aandelen te stapelen . Dit waren echter geen slimme beleggers die economische fundamenten analyseren. Velen waren gewone arbeiders, boeren en huisvrouwen die hun plaats in de Chinese droom wilden innemen.

De Chinese economie vertraagde terwijl de aandelenmarkt van start ging, wat had moeten betekenen dat solide economische fundamenten de hausse niet stimuleerden, maar irrationele uitbundigheid door niet geïnformeerde investeerders. Toen de boom zijn hoogtepunt bereikte en begon te crashen, besefte de overheid al snel dat zowel de gezondheid van het financiële systeem als de publieke perceptie ervan op het spel stonden. Om te bewijzen dat het nog steeds onder controle was, kwam de overheid tussenbeide om de achteruitgang te stoppen. (Zie voor meer informatie Investing In China's Slowdown .)

Interventies in China

Omdat veel Chinese burgers de enorme stijging van de aandelenmarkt beschouwden als beleidsgestuurd en de overheid openlijk de eer kreeg, is het gemakkelijker om de daaropvolgende paniek te begrijpen. Beleggers geloofden dat als de overheid verantwoordelijk zou zijn voor het tot bloei komen van de markt, het zeker zou ingrijpen om te voorkomen dat het zou instorten. Zeker genoeg hebben Xi en de Chinese overheid zowat alles gedaan om de crash te stoppen.

De interventie omvatte het volgende: rechtstreekse aan- koop van aandelen via de Chinese Securities Finance Corporation (CSF), een stimuleringspakket voor $ 40 miljard, geschorste handel voor bepaalde bedrijven, een verbod van zes maanden op de verkoop van aandelen door grote aandeelhouders, opschorting van initiële openbare aanbiedingen (IPO's), renteverlagingen, meer leenopties voor beleggers om aandelen te kopen en een devaluatie van de Chinese yuan om de exportgroei te bevorderen.Terwijl andere regeringen maatregelen hebben genomen om de ernst van de beurscrashes te verminderen door de markt weer op het goede spoor te krijgen, hebben de acties van de Chinese overheid de marktkrachten volledig doen stoppen.

Kortetermijnvoordelen

Zoals met de meeste marktongevallen en de hauss die ze doorgaans voorafgaan, is het irrationeel kuddegedrag dat buitensporige bewegingen aanwakkert. Als er niets anders was, stopte de interventie van de Chinese regering een halt toe aan dergelijk gedrag door het in wezen te verbieden. Zonder de actie van de regering is het heel goed mogelijk dat de markt met veel meer is gedaald, wat het financiële systeem ernstig zou hebben geschaad.

Het besluit van de regering om zijn hoofdrol te laten zien, kan echter ten koste zijn gegaan van het onthullen van een gebrek aan hersens. Niet alleen de stabiliteit van de aandelenmarkt is in het geding, maar door zo ingrijpend in te grijpen, twijfelt ook de overheid aan een meer geliberaliseerde economische omgeving. In plaats van de markt zijn gang te laten gaan en de crash tot een noodzakelijke correctie door te laveren, heeft de regering het idee versterkt dat zij direct verantwoordelijk is voor het succes en de mislukking van de markt.

Langere weergave

Nu de aandelenmarkt in China wordt gestut door een reeks acties van de overheid, zijn beleggers waarschijnlijk van mening dat de voorraadwaarden mogelijk nog te hoog zijn. De stabilisatie-inspanningen, die fungeren als een kunstmatige vloer, hebben twijfels geuit. Uiteindelijk is de verkoopdruk die de crash veroorzaakte nog niet geëlimineerd, wat betekent dat aandelen een negatief verwacht rendement zullen hebben, wat leidt tot een lange en uitgestelde bearmarkt. Ook zullen buitenlandse investeringen waarschijnlijk afnemen, omdat het kunstmatige opwaarderen van aandelenbelangen het vermogen van beleggers om eerlijke marktwaarden te bepalen, belemmert. (Zie voor meer De dalende aandelenmarkt: wat te verwachten .)

De bottom line

Een deel van de redenen waarom markten succesvol zijn, is dat mensen erop vertrouwen dat overheden niet in een opwelling zullen ingrijpen om hun structuur kunstmatig te herschikken. Het is moeilijk om een ​​spel te spelen als er halverwege drastische wijzigingen in de regels worden doorgevoerd. Door in te grijpen om de achteruitgang van de aandelenmarkt een halt toe te roepen, heeft de Chinese overheid effectief bewezen dat ze bereid is om de spelregels te wijzigen wanneer dit gunstig lijkt. Dit heeft de geloofwaardigheid van zowel de aandelenmarkt als de overheid geschaad, waardoor het moeilijk is te vertrouwen op China's inzet voor een meer geliberaliseerde economie op de lange termijn.