In een tijd waarin financiële overzichten nauwlettend in de gaten worden gehouden, is de keuze van de te gebruiken metriek voor het maken van bedrijfswaarderingen steeds belangrijker geworden. Wall Street-analisten benadrukken op cashflow gebaseerde analyse om oordelen te vellen over de prestaties van het bedrijf.

Een belangrijk waarderingsinstrument waarover de analisten beschikken, is de discounted cash flow (DCF) -analyse. Analisten gebruiken DCF om de huidige waarde van een bedrijf te bepalen op basis van de geschatte toekomstige kasstromen.

Voorspelde vrije kasstromen (bedrijfsresultaat + afschrijvingen + afschrijving van goodwill - kapitaaluitgaven - geldbelastingen - verandering in werkkapitaal) worden verdisconteerd tot een contante waarde op basis van de gewogen gemiddelde kapitaalkosten van het bedrijf. Voor beleggers die graag inzicht willen krijgen in wat aandelenwaarde genereren, kunnen maar weinig tools concurreren met DCF-analyse.

Recente boekhoudschandalen en ongepaste berekening van inkomsten en kapitaaluitgaven geven DCF een nieuw belang. Met grotere zorgen over de kwaliteit van de winst en de betrouwbaarheid van standaard waarderingsstatistieken zoals K / W-ratio's, wenden meer beleggers zich tot een vrije cashflow, die een transparantere meetwaarde biedt voor het meten van prestaties dan inkomsten. Het is moeilijker om de kassa voor de gek te houden. Het ontwikkelen van een DCF-model vraagt ​​veel meer werk dan alleen het delen van de aandelenkoers door winst of verkoop. Maar in ruil voor de inspanning krijgen beleggers een goed beeld van de belangrijkste drijfveren van de aandelenwaarde: verwachte groei van het operationeel resultaat, kapitaalefficiëntie, balansstructuur, kosten van eigen vermogen en schulden, en verwachte groeiperiode. Een toegevoegde bonus is dat DCF minder snel wordt gemanipuleerd door agressieve boekhoudpraktijken.

DCF-analyse toont aan dat veranderingen in langetermijngroeipercentages de grootste impact hebben op de waardering van aandelen. Rentewijzigingen maken ook een groot verschil. Overweeg de cijfers die worden gegenereerd door een DCF-model dat wordt aangeboden door Bloomberg Financial Markets. Sun Microsystems, dat onlangs voor $ 3 op de markt heeft verhandeld. 25, wordt gewaardeerd op bijna $ 5. 50, die zijn prijs van $ 3 maakt. 25 een koopje. Het model gaat uit van een groeipercentage op lange termijn van 13,0%. Als we de groeihypothese met 25% verlagen, daalt de aandelenwaardering van Sun naar $ 3. 20. Als we de groeivariabele met 25% verhogen, gaan de aandelen omhoog naar $ 7. 50. Evenzo verhoogt het verhogen van de rentetarieven met één procentpunt de aandelenwaarde naar $ 3. 55; een daling van de rente met één procent verhoogt de waarde tot ongeveer $ 7. 70.

Investeerders kunnen het DCF-model ook als een realiteitscheck gebruiken. In plaats van te trachten een koers te bedenken die het doelwit is, kunnen ze de huidige aandelenkoers inpluggen en, achteruit berekenen, berekenen hoe snel het bedrijf zou moeten groeien om de waardering te rechtvaardigen. Hoe lager de impliciete groeisnelheid, hoe beter - minder groei is daarom al in de voorraad 'ingeprijsd'.

Het beste van alles is dat DCF, in tegenstelling tot vergelijkende statistieken zoals P / Es en prijs / omzet-verhoudingen, een bonafide aandelenwaarde produceert. Omdat het niet alle inputs in een DCF-model weegt, fungeert ratio-gebaseerde waardering meer als een schoonheidswedstrijd: aandelen worden met elkaar vergeleken in plaats van beoordeeld op intrinsieke waarde. Als de bedrijven die als vergelijkingen worden gebruikt allemaal te duur zijn, kan de belegger uiteindelijk een aandeel met een aandelenkoers gereed houden voor een val. Een goed ontworpen DCF-model zou beleggers daarentegen moeten houden van aandelen die er alleen goedkoop uitzien tegen dure peers.

DCF-modellen zijn krachtig, maar ze hebben tekortkomingen. DCF is slechts een mechanisch waarderingsinstrument, waardoor het onderhevig is aan het axioma "garbage in, garbage out". Kleine veranderingen in inputs kunnen leiden tot grote veranderingen in de waarde van een bedrijf. Beleggers moeten voortdurend waarderingen taxeren; de inputs die deze waarderingen produceren, zijn altijd aan het veranderen en vatbaar voor fouten.

Zinvolle waarderingen zijn afhankelijk van het vermogen van de gebruiker om solide kasstroomprojecties te maken. Hoewel het voorspellen van kasstromen meer dan een paar jaar in de toekomst moeilijk is, is het bijna onmogelijk om resultaten in de eeuwigheid te maken (wat een noodzakelijke input is). Een enkele, onverwachte gebeurtenis kan een DCF-model onmiddellijk overbodig maken. Door te raden naar wat een decennium aan cashflow vandaag waard is, beperken de meeste analisten hun vooruitzichten tot 10 jaar. Investeerders moeten uitkijken voor DCF-modellen die tot belachelijke lengtes zijn genomen. Samantha Gleave, een in Londen gevestigde analist bij Credit Suisse First Boston, publiceerde een DCF-model voor Eurotunnel dat in 2085 loopt!

Dit zijn niet de enige problemen. Met de focus op langetermijnbelegging is het DCF-model niet geschikt voor kortetermijninvesteringen. Een model dat laat zien dat Sun Microsystems $ 5 waard is. 50 betekent niet dat het snel zal worden verhandeld; bovendien kan overmatige afhankelijkheid van DCF ertoe leiden dat beleggers ongewone kansen over het hoofd zien. DCF kan beleggers beletten om een ​​marktzeepbel te kopen. DCF kan beleggers ook ertoe aanzetten om te verkopen, wat zou kunnen betekenen dat ze die grote koersaanpassingen missen die zo winstgevend kunnen zijn (op voorwaarde dat de aandelen op het hoogtepunt worden verkocht).

Baseer uw beslissing om een ​​aandeel alleen te kopen niet op verdisconteerde kasstroomanalyses. Het is een bewegend doelwit, vol uitdagingen. Als het bedrijf niet aan de financiële prestatieverwachtingen voldoet, als een van zijn grote klanten naar een concurrent springt, of als de rente een onverwachte wending neemt, moeten de nummers van het model opnieuw worden uitgevoerd. Telkens als de verwachtingen veranderen, zal de door DCF gegenereerde waarde veranderen.