a:

Er zijn altijd veiligheidsrisico's die uniek zijn voor internet. Diefstal van gegevens vormt een aanzienlijk risico voor de internetsector en voor iedereen die erin investeert. Dit kan leiden tot industriële diefstal, verlies van handelsgeheimen en identiteitsdiefstal van zowel werknemers als consumenten. Als dit gebeurt, verliest het algemene publiek vaak het vertrouwen in dat bedrijf. Dit resulteert in waardevermindering van beleggingen.

Een voorbeeld hiervan vond plaats in 2013 toen de retailer Target te maken kreeg met een enorme datalek die de financiële details van miljoenen van zijn klanten lekte. De slechte publiciteit en het verlies van het consumentenvertrouwen leidden ertoe dat Target bijna 50% minder winst boekte. De internetsector loopt doorgaans een nog groter risico van blootstelling als het gaat om gegevens en identiteitsdiefstal.

Regulatory risk is een ander probleem waar de internetsector mee te maken heeft. Naarmate de technologie vordert, streven overheden en wetten ernaar deze bij te houden. Dientengevolge moet de internetsector vaak apparatuur en bedrijfspraktijken aanpassen om internationaal te voldoen aan nieuwe wet- en regelgeving, wat erg kostbaar kan zijn. Dit is een nog groter probleem gezien de globalisering van de economie. Een nieuwe wet in Japan of China zou aanzienlijke gevolgen kunnen hebben voor een internetbedrijf in de Verenigde Staten als dat bedrijf internationaal zaken doet, wat de meesten doen.

Investeerders in de internetsector moeten zich ook bezighouden met de manier waarop internetbedrijven zaken blijven doen in geval van uitval van een dienst. Als de internetservice wordt verstoord, hetzij als gevolg van natuurrampen of technisch falen, moet de internetsector zijn klantenbestand blijven bedienen om winstgevend te blijven terwijl de service wordt hersteld. Als er geen plan bestaat voor dat soort noodsituatie, is er een aanzienlijk financieel risico voor beleggers.

Technologische vooruitgang vormt nog een risico. Bedrijven moeten geld investeren om ervoor te zorgen dat hun technologische infrastructuur up-to-date is en in staat is om concurrerend te blijven op de markt. Upgrades zijn vaak duur en de efficiëntie daalt tijdens de transitie. Beleggers moeten zich daarom bewust zijn van deze mogelijke pauzes in het bedrijfsleven en beoordelen of een bedrijf winstgevend kan blijven nadat een upgrade van kracht wordt.

De internetbubbel aan het eind van de jaren negentig is daar een voorbeeld van en het heeft ertoe geleid dat veel beleggers hun geld verloren omdat internet-startups schijnbaar van de ene op de andere dag kwamen en gingen. De kosten van het runnen en onderhouden van deze sites waren niet groter dan de potentiële winst, en de sites stortten in. Verliesaversie was een psychologische factor die ertoe leidde dat veel beleggers geld steken in internet-startups die onbewezen en riskant waren.De angst om "het volgende grote ding" mis te lopen, heeft gezond verstand en slimme beleggingsstrategieën te boven gestaan.

Internet is de bron van veel innovatie. Daarom is de sector vanuit investeringsoogpunt zo aantrekkelijk. Het moderne "Internet of Things" verbindt nu meerdere apparaten en applicaties op manieren die nog nooit eerder mogelijk waren. De internetsector biedt echter ook veel risico voor beleggers die geen goed onderzoek doen voordat ze beslissen waar ze hun geld willen storten. Dit is de reden waarom een ​​goede risicobeoordeling en zorgvuldigheid zo belangrijk zijn bij het beleggen in internetbedrijven.