Vaak wordt de Caribische regio een smeltkroes genoemd vanwege de grote culturele, taalkundige en etnische diversiteit op elk van zijn eilanden. Maar liefst 40 miljoen mensen wonen op in totaal 28 verschillende eilandnaties in West-Indië, die elk hun eigen unieke economische kenmerken hebben.

In vrijwel alle gevallen is er een politiek stabiele omgeving te vinden in het Caraïbisch gebied. De helft van de eilanden die deel uitmaken van de regio zijn bijvoorbeeld overzeese gebiedsdelen van het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Nederland of Frankrijk, terwijl de andere helft soevereine naties zijn. Bovendien zijn sommige eilanden veel meer ontwikkeld dan andere. Volgens de Wereldbank is Haïti, de op een na grootste bevolkingsgroep van het Caribisch gebied, het armste land van het hele westelijk halfrond. Anderzijds beschouwt de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling de tweelingeilandstaat Trinidad en Tobago als een economisch ontwikkelde natie.

AD:

Hoewel elk eiland in het Caribisch gebied zijn eigen onderscheiden economische kenmerken heeft, zijn er een aantal gemeenschappelijke kenmerken die worden gedeeld door de verschillende economieën van de regio. Een paar van deze kenmerken worden hieronder besproken.

Trade Openness

De Caribische economieën hebben enorm geprofiteerd van sterke regionale en internationale handelsrelaties. Door de kleine fysieke omvang van de meeste eilanden is het vrijwel onmogelijk voor alle Caribische landen om alle goederen te produceren die de burgers en bedrijven op zichzelf nodig hebben. Ter illustratie, het Britse overzeese gebied Montserrat heeft een overvloed aan bouwwerken, maar het is sterk afhankelijk van de invoer uit Dominica, een naburig eiland, om te voldoen aan de lokale vraag naar groenten en fruit.

AD:

Handel is van vitaal belang voor het voortbestaan ​​van de Caribische economieën dat er meerdere handelsblokken zijn gevormd in de regio, die allemaal ten doel hebben handelsbelemmeringen, zoals tarieven en quota, tussen de lidstaten weg te nemen. De Caribische Gemeenschap en de Gemeenschappelijke Markt (CARICOM) en de Organisatie van Oost-Caribische Staten (OECS) zijn de twee meest populaire handelsallianties in West-Indië. Bovendien hebben veel eilanden preferentiële handelsovereenkomsten met Canada en leden van de Europese Unie gesloten. Dit helpt deze kleine economieën bloot te stellen aan bredere markten.

AD:

Beperkte natuurlijke hulpbronnen

Zoals hierboven vermeld, speelt de handel een zeer belangrijke rol in de ontwikkeling van de Caribische economieën. Hoewel sommige eilanden zoals Anguilla, Bermuda en de Kaaimaneilanden sterk afhankelijk zijn van toerisme en financiële diensten om vreemde valuta te verdienen, verdient de meerderheid van de Caribische landen geld door grondstoffen en geproduceerde goederen naar internationale markten te exporteren.Op de lange termijn kan dit een probleem zijn vanwege de beperkte hoeveelheid middelen die deze landen bezitten.

Het verdienen van buitenlandse valuta is een kritieke activiteit voor elke natie. Een overheid die over omvangrijke deviezenreserves beschikt, kan haar lokale economieën verder ontwikkelen door state-of-the-art openbare infrastructuur uit het buitenland te verwerven en zo haar binnenlandse sociale diensten te verbeteren. In een poging om hun levensstandaard te verhogen, kunnen Caribische staten proberen meer vreemde valuta op te halen door te exporteren en daardoor hun beperkte natuurlijke hulpbronnen zwaar te belasten. Dit zou leiden tot een volledige uitputting van de kleine middelen die ze hebben.

Kwetsbaar voor natuurrampen

Bij talloze gelegenheden hebben natuurrampen de economische vooruitgang in het Caribisch gebied belemmerd. Als gevolg van de geografische locatie van de regio zijn vrijwel alle Caribische economieën gevoelig voor de gevaarlijke krachten van de natuur. Tussen de maanden juni en november bedreigen orkanen deze kleine landen. Daar komt nog bij dat er altijd een mogelijkheid is voor een vulkaanuitbarsting of een aardbeving zonder veel waarschuwing. Met andere woorden, zowel bedrijven als overheden moeten voortdurend worden voorbereid op onverwachte gebeurtenissen die kunnen resulteren in het plotselinge verlies van de broodnodige infrastructuur, waardevolle kapitaal en onvervangbare levens.

Wanneer een Caribisch eiland wordt getroffen door een natuurramp, moet de regering haar beperkte financiële middelen toewijzen aan de wederopbouw van de economie door schadevergoeding te herstellen. Verscheidene natuurrampen zullen dus resulteren in een inefficiënt gebruik van kapitaal en zouden de economische groei op de lange termijn belemmeren. Bovendien zal een belangrijke daad van God ertoe leiden dat de middelen die aan sociale diensten worden toegekend, zoals gezondheidszorg en onderwijs, worden verminderd en dus de levensstandaard van het land verlagen.

Bijvoorbeeld, in 2004 veroorzaakte orkaan Ivan alleen al in Jamaica schade van meer dan $ 360 miljoen aan eigendommen en infrastructuur. In plaats van schuld te onderhouden of dat geld te investeren in het vergroten van de productiecapaciteit van het eiland, moesten de fondsen worden gebruikt om het eiland terug te brengen naar de staat die het was in de pre-orkaan Ivan.

The Bottom Line

Net als de cultuur van Caribische eilanden, is de economie van elke natie anders. Sommige eilanden zijn veel meer sector divers dan anderen, terwijl anderen afhankelijk zijn van buitenlandse hulp om het drijvende te houden. Niettemin delen veel Caribische landen vergelijkbare economische kenmerken en uitdagingen. Over het algemeen houden zij zich bezig met handelsliberalisatie en zijn ze gedwongen om een ​​beperkte hoeveelheid natuurlijke hulpbronnen te exporteren om buitenlandse valuta te verwerven.