Vastrentende handelaars worden het meest gebruikt in de investment banking-sector, hoewel ze ook kunnen werken voor hedgefondsen, institutionele beleggers of afzonderlijke bedrijven. Vastrentende handelaars zijn beleggingsprofessionals met als specialiteit het kopen en verkopen van vastrentende effecten, hetzij voor instellingen, individuele klanten of groepen klanten. De meeste mensen denken meteen aan overheids-, bedrijfs- of gemeentelijke obligaties wanneer ze de woorden "vastrentende waarden" horen, maar vastrentende waarden kunnen hypothecaire leningen en een verscheidenheid aan financiële derivaten van rentevoeten, bedrijfs- en kredietproducten omvatten.

AD:

Doorgaans zijn veel vastrentende handelaars verder gespecialiseerd in het omgaan met specifieke soorten vastrentende beleggingen, zoals overheidsobligaties of bedrijfsobligaties. Om succesvol te zijn, moeten vastrentende handelaars niet alleen bekwaam zijn in het evalueren van specifieke investeringsmogelijkheden; ze moeten ook de huidige markt- en economische omstandigheden en trends kunnen analyseren en beoordelen.

De vragen die men tegenkomt in een sollicitatiegesprek voor een functie als vastrentende handelaar, variëren van algemene economie tot specifieke markt- en beleggingsanalyse. De interviewer wil de kennis van de kandidaat over concepten met betrekking tot vastrentende beleggingen peilen en ook een idee krijgen van het potentiële vermogen van de kandidaat als handelaar.

AD:

"Verklaar de opbrengstcurve en de betekenis ervan"

De rentecurve is een van de basisconcepten in vastrentende beleggings- en renteproducten, dus het is belangrijk om een ​​goed begrip te tonen van zowel de term als de implicaties ervan. De rentecurve, ook wel de rentetermijnstructuur genoemd, is een grafiek in een grafiek die de rentetarieven van obligaties met dezelfde kredietkwaliteit uitrekent tegen de verschillende looptijden van de obligaties, van kortste tot langste. De meest gebruikte rentecurve vergelijkt de koersen op Amerikaanse schatkistschulden met looptijden van drie maanden tot dertig jaar.

AD:

De rentecurve is om verschillende redenen aanzienlijk. Het wordt gebruikt als een maatstaf voor het berekenen van andere rentetarieven, zoals hypotheekrentes. Het wordt ook beschouwd als een algemene economische indicator. Een normale rentecurve, indicatief voor een solide of groeiende economie, weerspiegelt hogere rendementen die overeenkomen met langere looptijden. Vertragende of zwakke economieën kunnen een omgekeerde rentecurve opleveren waarbij hogere opbrengsten worden ontvangen op kortere schulden. Een relatief vlakke rentecurve duidt op algemene economische onzekerheid of een periode van economische transitie.

"Wat zijn de belangrijkste componenten van een kasstroomoverzicht?"

Het vermogen om financiële overzichten te lezen en te interpreteren om de financiële gezondheid van een bedrijf te evalueren, is cruciaal voor beslissingen over bedrijfsfinanciering.De belangrijkste posten in een kasstroomoverzicht zijn operationele activiteiten, investeringsactiviteiten, financieringsactiviteiten en de eindsaldobalans. U kunt dat antwoord uitbreiden door de dingen onder elke hoofdrubriek af te bakenen. Operationele activiteiten omvatten nettoresultaat, debiteuren, crediteuren en inventaris. Beleggingsactiviteiten omvatten items zoals kapitaaluitgaven en verkoop van grond. Financieringsactiviteiten kunnen dividenduitkeringen of terugkoop van obligaties omvatten.

"Welke economische indicatoren worden door de Federal Reserve beschouwd bij het nemen van rentebesluiten?"

Het begrijpen van de Federal Reserve en zijn rol bij het bepalen van de rentetarieven en de potentiële impact van zijn acties op de economie is voor iedereen verplicht werken met vastrentende waarden. De belangrijkste economische indicatoren die worden gevolgd door de Federal Reserve en die van invloed zijn op het rentebeleid, zijn inflatie-indicatoren zoals de consumentenprijsindex (CPI) en de producentenprijsindex (PPI); het werkloosheidscijfer; indicatoren voor economische groei zoals het bbp; en de prestaties van financiële markten.

"Bent u meer een risicomaker of risicomijding?"

Dit is misschien een beetje een strikvraag, maar het is ontworpen om legitiem uw geschiktheid te beoordelen als een vastrentende handelaar. Het juiste antwoord is "meer risico-averserend" om de eenvoudige reden dat de overgrote meerderheid van de vastrentende beleggers niet op zoek is naar substantiële kapitaalgroei, maar naar veilig, regelmatig inkomen. Daarom zullen goede vastrentende handelaars niet handelaars zijn die geneigd zijn om risico's met hoog risico of hoge rendementen te zoeken, maar zijn ze eerder geneigd om de meest solide investeringen te identificeren. U kunt tijdens het beantwoorden van de vraag echter toevoegen dat u ernaar streeft de meest winstgevende investeringsmogelijkheden te identificeren die beschikbaar zijn binnen strikte risicobeperkende parameters. Dit geeft aan dat je niet de absoluut meest conservatieve van handelaren zult zijn, die altijd genoegen neemt met een veilig maar minimaal rendement; u gaat eerder actief op zoek naar de beste vastrentende waarden voor klanten of uw werkgever.