Door versnelde afschrijving kunnen bedrijven hun activa in eerdere jaren sneller afschrijven dan de lineaire afschrijvingsmethode en in de latere jaren een kleiner bedrag afschrijven. Het grote voordeel van het gebruik van deze methode is het belastingscherm dat het biedt. Bedrijven met een grote belastingdruk zouden graag de versnelde-afschrijvingsmethode gebruiken, zelfs als dit de inkomsten vermindert die op het financiële overzicht worden vermeld.
Deze afschrijvingsmethode is populair voor het afschrijven van apparatuur die mogelijk wordt vervangen vóór het einde van de levensduur, omdat de apparatuur mogelijk verouderd is (bijvoorbeeld computers).
Bedrijven die versnelde afschrijving hebben gebruikt, zullen in de beginjaren minder inkomsten uitbetalen en zullen in de latere jaren winstgevender lijken. Bedrijven die financiering gaan ophalen (via een IPO of risicokapitaal) zullen eerder geneigd zijn om versnelde afschrijvingen te gebruiken in de eerste jaren van exploitatie en de financiering in de latere jaren verhogen om de illusie van verhoogde winstgevendheid (hogere waardering) te creëren.
De twee meest voorkomende versnelde-afschrijvingsmethoden zijn de som-van-jaar (SYD) -methode en dubbele degressieve methode (DDB):
Som van het jaar Methode:

Afschrijvingen in jaar i = (n-i + 1) * (totale aanschafwaarde - restwaarde) n!

Voorbeeld: voor $ 2m kocht bedrijf ABC een apparaat met een geschatte gebruiksduur van vijf jaar. Het bedrijf schat ook dat het bedrijf over vijf jaar in staat zal zijn om het te verkopen voor $ 200.000 voor schrootonderdelen.
n! = 1 + 2 + 3 + 4 + 5 = 15
n = 5

Kijk uit! Weet dat deze afschrijvingsmethode leidt tot variabele afschrijvingskosten. Aan het einde van de gebruiksduur van het actief is de geaccumuleerde afschrijving gelijk aan de geaccumuleerde afschrijving onder de lineaire afschrijving.

Dubbele degressieve methode
De DDB-methode verdubbelt eenvoudig het lineaire afschrijvingsbedrag dat in het eerste jaar is genomen, en datzelfde percentage wordt vervolgens toegepast op het niet-afgeschreven bedrag in de daaropvolgende jaren.

DDB in jaar i = 2 x (totale aanschaffingswaarde - geaccumuleerde afschrijving) n n = aantal jaren

Voorbeeld
Voor $ 2m heeft bedrijf ABC een machine aangeschaft die een geschatte gebruiksduur van vijf jaar. Het bedrijf schat ook dat het bedrijf over vijf jaar in staat zal zijn om het te verkopen voor $ 200.000 voor schrootonderdelen.

Pas op! Weet dat deze afschrijvingsmethode een zeer agressief afschrijvingsschema oplevert. Het actief kan niet worden afgeschreven boven zijn restwaarde.

Wijziging in gebruiksduur of bergingswaarde
Alle afschrijvingsmethoden schatten zowel de gebruiksduur van een actief als de restwaarde. Naarmate de tijd verstrijkt, kan de nuttige levensduur van de apparatuur van een bedrijf worden ingekort (nieuwe technologie) en de restwaarde kan ook worden beïnvloed.Zodra dit gebeurt, is er sprake van een bijzondere waardevermindering van activa.
Bedrijven kunnen twee dingen doen:
1) Ze kunnen de afschrijving van het actief versnellen en de vermindering van de gebruiksduur of de restwaarde na verloop van tijd vastleggen of
2) Ze kunnen het aanbevolen ding doen, namelijk het herkennen van de bijzondere waardevermindering en meld dit onmiddellijk aan de resultatenrekening.

Pas op! Houd er rekening mee dat wijzigingen in de gebruiksduur en de restwaarde worden beschouwd als schattingswijzigingen, en niet als wijzigingen in het waarderingsbeginsel. Het resultaat is dit: het is niet nodig om financiële overzichten uit het verleden bij te werken.

Verkoop , Ruilen of Wegdoen van Af te schrijven Activa
Bedrijven die natuurlijke hulpbronnen zoals hout, goud, zilver, olie en gas onderzoeken en / of extraheren en / of transformeren, onder andere middelen staan ​​bekend als "natuurlijke hulpbronnen bedrijven". De belangrijkste activa van deze bedrijven zijn hun inventaris van natuurlijke hulpbronnen. Deze activa moeten worden gerapporteerd op kosten van carry (of boekwaarde). De transportkosten voor natuurlijke hulpbronnen omvatten de kosten voor het verwerven van de gronden of mijnen, de kosten van houtkaprechten en de kosten van exploratie en ontwikkeling van de natuurlijke hulpbronnen. Deze kosten kunnen worden geactiveerd of worden opgenomen in de kosten. De kosten die worden geactiveerd, zijn inbegrepen in de carry-kosten. De transportkosten omvatten niet de kosten van machines en apparatuur die worden gebruikt in het extractieproces.
Wanneer een grondstofbedrijf een stuk grond koopt, betaalt het niet alleen voor het fysieke actief, maar betaalt het ook een hoge premie vanwege wat er op het perceel staat. Dat gezegd hebbende, zodra een bedrijf begint met het extraheren van de olie of natuurlijke hulpbronnen van het land, verliest het land waarde, omdat de natuurlijke hulpbronnen gewonnen uit een stuk grond nooit zullen regenereren. Dat waardeverlies wordt "uitputting" genoemd. Dat is de reden waarom de carry-kosten na verloop van tijd opraken. De uitputting van deze activa moet worden opgenomen in de boekhoudperiode van de winst- en verliesrekening. Dit is de enige keer dat land kan worden opgebruikt.
De boekwaarde van natuurlijke hulpbronnen wordt aan een boekhoudperiode toegerekend via de productie-eenheid-methode .
Voorbeeld:
Een bedrijf heeft snijrechten verkregen voor $ 1m. Met deze kniprechten zal het bedrijf 5.000 bomen kunnen kappen. In het eerste bedrijfsjaar heeft het bedrijf 200 bomen gekapt.
Journaalboekingen: