Afwaardering en herwaardering zijn officiële wijzigingen in de waarde van de valuta van een land ten opzichte van andere valuta's. De voorwaarden worden over het algemeen gebruikt om te verwijzen naar officieel gesanctioneerde wijzigingen in de waarde van een valuta volgens een vast wisselkoersregime. Dus, devaluatie en herwaardering zijn meestal eenmalige gebeurtenissen - hoewel er soms een reeks van dergelijke veranderingen kan voorkomen - die meestal worden opgelegd door de overheid of de centrale bank van een land.

Daarentegen worden veranderingen in de niveaus van valuta die werken onder een systeem met zwevende wisselkoersen bekend als valutadevermindering en -waardering en worden geactiveerd door marktkrachten. Paradoxaal genoeg, hoewel devaluatie en herwaardering minder een probleem voor de wereldeconomie worden aangezien de meeste grote landen zwevende wisselkoerssystemen hebben aangenomen, blijven wisselkoersbewegingen een zeer significante invloed uitoefenen op de economische rijkdom van de meeste landen.

Het Fixed Exchange Rate System

Devaluatie verwijst naar een neerwaartse aanpassing van de officiële wisselkoers van een valuta, terwijl herwaardering verwijst naar een opwaartse aanpassing van de wisselkoers. Om te begrijpen waarom ze voorkomen, moet men eerst een idee krijgen van het concept van de vaste wisselkoers.

In een systeem met een vaste wisselkoers is de nationale valuta van een land vastgelegd in een enkele grote valuta, zoals de Amerikaanse dollar of euro, of is deze gekoppeld aan een mandje met valuta's. De initiële wisselkoers is vastgesteld op een bepaald niveau en kan fluctueren binnen een bepaalde band, meestal een vast percentage aan beide zijden van de basissnelheid. De frequentie van veranderingen in de vaste wisselkoers hangt af van de filosofie van het land. Sommige landen houden jarenlang hetzelfde percentage vast, terwijl anderen het soms kunnen aanpassen om economische fundamenten weer te geven.

Als de werkelijke wisselkoers aanzienlijk afwijkt van de basisrente en buiten de toegestane bandbreedte komt, zal de centrale bank ingrijpen om deze weer in overeenstemming te brengen met de beoogde basistarief. Stel bijvoorbeeld dat een hypothetische valuta genaamd de Pseudo-dollar (PSD) is vastgesteld op de Amerikaanse dollar met een koers van 5 PSD per USD, met een toegestane band van 2% aan beide zijden van de basisrente, of 4. 90 tot 5. 10. Als de PSD waardeert (dwz het handelt onder het laagste niveau van de toegestane band) om te zeggen 4. 88, zal de centrale bank de binnenlandse valuta (PSD) verkopen en de vreemde valuta (USD) kopen waaraan de binnenlandse valuta valuta is vastgesteld. Omgekeerd, als de PSD afgeschreven wordt en handelt in de buurt van of boven de 5.10 bovenste uiteinde van de toegestane band, de centrale bank koopt de binnenlandse valuta (PSD) en verkopen de vreemde valuta (USD).

Oorzaken van devaluatie en herwaardering

Hoewel devaluatie veel vaker voorkomt dan herwaardering, komen beide voor omdat de wisselkoers op een kunstmatig laag of hoog niveau is vastgesteld. Dit maakt het steeds moeilijker voor de centrale bank om de vaste rente te verdedigen, die op zijn beurt de ongewenste aandacht trekt van valutaspeculanten die weinig tijd verliezen bij het testen van de vastberadenheid van de centrale bank om de vaste wisselkoers te verdedigen. Een centrale bank moet over voldoende deviezenreserves beschikken om bereid te zijn alle aangeboden bedragen van haar valuta tegen de vaste wisselkoers te kopen. Als deze valutareserves onvoldoende zijn, heeft de bank mogelijk geen andere keuze dan de valuta te devalueren.

Een van de bekendste voorbeelden van valutadevaluatie was het feit dat het Britse pond in september 1992 het Wisselkoersmechanisme (ERM) verliet. Het ERM was een voorloper van de invoering van de euro en vormde een systeem om de waarde van de pond en andere valuta's naar die van de Duitse mark, om economische stabiliteit en lage inflatie te krijgen. Op 16 september 1992 - een dag die later in de Britse pers 'Black Wednesday' werd genoemd - kwam het pond onder enorme speculatieve aanvallen te staan ​​omdat valutaspeculanten van mening waren dat de valuta op een kunstmatig hoog niveau handelde. Om de speculatieve razernij in te tomen, nam de Bank of England noodmaatregelen, zoals het gebruik van miljarden ponden om de valuta te verdedigen en het verhogen van de rente gedurende de dag van 10% naar 12% tot 15%. Deze maatregelen hielpen niet, omdat het pond uit de ERM werd geforceerd en de legendarische hedgefondsbeheerder George Soros een winst van $ 1 miljard op zijn short-pond-positie vergaarde.

Effecten op de economie

Devaluatie heeft aanvankelijk vaak een negatief effect op de economie, hoewel dit uiteindelijk resulteert in een aanzienlijke toename van de uitvoer en een daarmee gepaard gaande daling van het tekort op de lopende rekening, een verschijnsel dat bekend staat als de J-curve. In de beginperiode na een devaluatie, wordt de invoer veel duurder terwijl de export stagneert, wat leidt tot een groter tekort op de lopende rekening. De lagere waarde van de binnenlandse valuta kan ook resulteren in geïmporteerde artikelen die veel meer kosten, wat leidt tot een "geïmporteerde" inflatie. In de loop van de tijd maakt de lagere binnenlandse valuta de uitvoer echter concurrerender op de wereldmarkten, terwijl de consument dure invoer kan mijden, wat leidt tot een verbetering van het tekort op de lopende rekening.

In een aantal gevallen ging ook devaluatie gepaard met massale kapitaalvluchten, omdat buitenlandse investeerders hun kapitaal uit het land trokken. Dit verergert de economische impact van devaluatie verder, aangezien de sluiting van industrieën die afhankelijk zijn van buitenlands kapitaal de werkloosheid verhoogt en de economische groei verlaagt, wat een recessie teweegbrengt. De gevolgen van de recessie kunnen worden versterkt door hogere rentevoeten die werden ingevoerd om de binnenlandse valuta te verdedigen.Devaluatie leidt soms ook tot een besmettingseffect, zoals werd geïllustreerd door de Aziatische crisis van 1997, waarin valutacrises gevolgen hebben voor een aantal landen - grotendeels ontwikkelende economieën - met vergelijkbare, wankele economische fundamentals.

Herwaardering heeft niet dezelfde verreikende gevolgen als devaluatie, aangezien revaluatie doorgaans wordt versneld door een snelle verbetering - in plaats van verslechtering - van de economische fundamentals. In de loop van de tijd zal een herwaardering waarschijnlijk leiden tot een enigszins krimpende rekeningoverschot van een land

Portfolio-impact

Aangezien valutadevaluatie veruit het meest waarschijnlijke is, moeten beleggers zich bewust zijn van de risico's van devaluatie, zoals het kan een impact hebben op het rendement van de portefeuille, vooral in het geval van een valuta-besmetting.

Stel dat u 10% van uw portefeuille hebt in obligaties die zijn uitgedrukt in de eerder beschreven pseudo-dollars, met een huidig ​​rendement van 5%. Als pseudo-dollars 20% devaluatie ondergaan, zou uw nettorendement van deze obligaties -15% zijn, in plaats van + 5%. Als gevolg hiervan zou het algehele rendement op uw portefeuille dalen met 1,5% (dat wil zeggen 10% portefeuillewicht X -15%).

Maar laten we zeggen dat u in totaal 40% van uw portefeuille in activa van opkomende markten hebt en deze zijn getroffen door het besmettingseffect van de devaluatie van de pseudo-dollar. Als deze activa van opkomende markten ook met 20% dalen, zou uw totale portefeuillerendement met een zeer aanzienlijke 8% dalen,

Wat u moet kijken

• Blijf op de hoogte van valutapapiers - Een van de grootste Valutakwesties waarmee de wereldeconomie de afgelopen jaren werd geconfronteerd, waren de kunstmatige onderdrukking van de Chinese yuan, die China heeft geholpen een enorm marktaandeel te veroveren in de wereldwijde export. China heeft de yuan geleidelijk laten appreciëren, te midden van schelle telefoontjes van de Verenigde Staten en andere landen voor een snelle herwaardering van de yuan. Hoe dan ook, deze kwestie kan een grote impact hebben op de wereldeconomie, dus houd de ontwikkelingen op dit gebied in de gaten.
• Beperk uw blootstelling aan opkomende markten met verslechterende fundamentals - Valutageassistentie vormt een reële bedreiging voor uw portefeuille, dus beperk uw blootstelling aan opkomende markten waarvan de economische fundamentals verslechteren. Let vooral op landen met snel oplopende tekorten op de lopende rekening en hoge inflatie. Valuta's van landen als India en Indonesië, die deze kenmerken hebben, behoorden tot de slechtst presterende landen in de zomer van 2013, als het vooruitzicht van de Amerikaanse Federal Reserve om haar obligatie-inkoopprogramma te verminderen (wat werd gezien als een signaal van een eventuele verkrapping van het monetaire beleid) ) veroorzaakte massale kapitaalvlucht uit opkomende markten.
• Overweeg de impact van wisselkoersbewegingen op uw totale portefeuillerendement - Het aanhouden van activa in een valuta die waardeert, kan het rendement van uw portefeuille verhogen. Omgekeerd, zoals in het vorige voorbeeld is te zien, kan het vasthouden van activa in een depreciërende valuta de portfolioprestaties doen dalen. Overweeg daarom het effect van valuta-appreciatie en waardevermindering op uw totale portefeuillerendement.

De ondergrens

Valutadevaluatie kan een verborgen bron van portefeuillerisico's zijn, vooral als dit een besmettingseffect tot gevolg heeft. Beleggers moeten zich bewust zijn van dit risico voor hun portefeuilles en ook rekening houden met de invloed van wisselkoersbewegingen op het totale rendement van de portefeuille.