In de afgelopen jaren hebben beleggers, als gevolg van hun vermogen om zowel op aandelen gelijkend rendement te bieden als een grotere stabiliteit dan traditionele aandelen, meer en meer naar de markt voor hoogrentende bedrijfsobligaties gekeken als een legitieme investering tool. De lagere rendementen op traditionele obligaties en effectendips, des te aantrekkelijker wordt de high-yield of junk, obligatiemarkt. Naarmate meer en meer beleggers de high-yieldmarkt betreden, komt er meer informatie beschikbaar over de soorten fouten die beleggers doorgaans maken bij beleggingen in hoogrentende obligatiemarkten. Door deze fouten te onderzoeken, kunnen potentiële investeerders zorgen voor een hoger rendement en minder volatiliteit in hun speculatie in dit soort beveiliging. (Voor gerelateerde informatie, zie: De top 5 High Yield Bond Funds voor 2016 .)

Een overschatting van de Loss-Given-Default (LGD)

Ten eerste zien veel beleggers een belangrijk aspect van hoogrentende obligaties over het hoofd: hun verlies als default. Het bepalen van deze werkelijke hoeveelheid is lastig gebleken. Het eenvoudigweg onderzoeken van de huidige activa en passiva van de emittent om het verlies aan wanbetaling te bepalen, dat sommige beleggers doen, is bijvoorbeeld niet nuttig, want wanneer een standaardwaarde optreedt, zijn die waarden duidelijk veranderd. Bovendien garandeert het eenvoudigweg niet selecteren van beveiligde obligaties op ongedekte obligaties niet altijd een hoger verlies bij wanbetaling.

Om de LGD nauwkeurig in te schatten, is het erg belangrijk om conservatief te zijn in schattingen. Dit houdt in dat er rekening moet worden gehouden met uitputting van activa en liquiditeit die waarschijnlijk vóór het in gebreke blijven zal plaatsvinden. Bovendien zullen eventuele bestaande senior-effecten van nature uw uitbetaling van de totempaal omlaagdringen in het geval van een default, dus dit begrip is ook essentieel.

Overwaardebepaling Leverage

Overwaardeerverhoging en het niet herkennen van leenpotentieel is een andere fout. Een veelgemaakte fout die beleggers maken, is dat ze te veel focussen op de huidige hefboom van de emittent en niet voldoende afwegen welke lekkage naar die hefboom kan optreden in het kader van de obligatielening. Natuurlijk kan een junk-obligatie vrij intimiderend zijn, maar volgens sommige financiële analisten zijn er slechts twee convenanten die echt belangrijk zijn om je op te richten: de (1) beperkte betaling en (2) schuldincidentietests.

Specifieke ratio's overschatten (technische analyse)

Ook is het een veelvoorkomende fout om specifieke verhoudingen te overwaarderen en geen rekening te houden met discretionaire vrije kasstromen. Veel beleggers zullen altijd kijken naar het percentage tussen de EBITDA / rente van een obligatie en de ratio Netto Schulden / EBITDA. Dit kan zeker heel nuttig zijn bij het evalueren van een hoogrentende bedrijfsobligatie in vergelijking met andere ratio's; Ze kunnen echter geen rekening houden met de impact die kasstroomitems zoals kapitaaluitgaven en meer hebben - de soorten zaken die behoorlijk variëren als u van industrie naar bedrijfstak gaat en zelfs van bedrijf naar bedrijf.

De beste manier om deze valkuil te vermijden, is om altijd centraal gefocust te blijven op het idee dat er geen ratio of set ratio's is die ooit zo veel of zo nauwkeurig mogelijke informatie over een obligatie kan verschaffen als de volledige jaarrekening van de emittent. Een ander gegeven dat veel beleggers traceren, is de feitelijke cashflow van het bedrijf. Volgens financiële analisten is dit belangrijk, maar niet zo belangrijk als de genormaliseerde discretionaire vrije kasstroom van het bedrijf die het bedrijf genereert voor zaken als hun beleggingen, gepensioneerde schulden en verschillende andere willekeurige vormen van gebruik.

Het gebruik van S & P-, Moody's- en Fitch-ratings

Het gebruik van S & P, Moody's en Fitch Ratings of andere ratingbureaus voor de prijsoriëntatie van obligaties heeft zijn limieten. Het kredietmigratierisico, ook wel het kredietrisico genoemd, is zeker een belangrijk onderdeel van de kredietrisicobeoordeling. Er zijn echter veel analisten die uitsluitend vertrouwen op ratings door onafhankelijke ratingbureaus zoals Moody's, McGraw Hill S & P en Fitch Ratings bij de beoordeling van een obligatie of de emittent. Vanwege de manier waarop kredietratings de neiging hebben om aanzienlijk achter te blijven bij de marktprijs, kan dit een zeer gevaarlijke praktijk zijn. Ja, tot op heden waren de ratings voor bedrijfsobligaties redelijk accuraat als het gaat om het voorspellen van defaults op de categorie als geheel; de individuele nauwkeurigheid van deze benadering varieert echter drastisch van obligatie tot obligatie en op basis van hun marktrendementen en kan soms op zijn zachtst gezegd nogal onnauwkeurig zijn. (Zie voor meer informatie: Hoe kredietwaardigheidsrisico's invloed hebben op bedrijfsobligaties. )

Het probleem hierbij is dat, hoewel de markt altijd in realtime reageert, deze agentschappen dit niet kunnen. In plaats daarvan moeten ze een zeer systematisch en tijdrovend proces doorlopen om tot hun nieuwe kijkcijfers te komen. Afgezien hiervan zijn deze bureaus misschien niet altijd van plan om op elk moment de best mogelijke beoordeling te geven voor een individuele obligatie. In plaats daarvan is de focus voor deze bureaus om stabiliteit te genereren in beoordelingen in de loop van de tijd van cyclus tot cyclus. Dus een beroep op dit als een instrument om het kredietrisico van een individuele obligatie te beoordelen, kan nogal kortzichtig zijn. (Zie voor meer informatie: De prestaties van belangrijke kredietbeoordelaars .)

De bottom line

De high-yieldobligatiemarkt kan zonder twijfel een interessante investeringsmogelijkheid bieden voor terug-achtervolging beleggers, met name in de huidige omgeving met lage rente. Continue monitoring, een effectieve en brede diversificatie, en vooral een diepgaande professionele analyse van de junk-obligaties en hun emittenten zijn onvermijdelijk. Bij het uitvoeren van een dergelijke analyse treden veelvoorkomende fouten op, zoals de hierboven beschreven. Zich bewust zijn van deze fouten, die slechts een bepaald aantal weergeven, kunnen beleggers helpen om hogere rendementen te behalen en minder volatiliteit.