In 2006 bedroeg wereldwijd bijna $ 1 fusies en overnames (M & A) wereldwijd. 6 biljoen. Omdat de fusies en overnames in 2007 in volle gang zijn, vragen lezers en beleggers vaak wat er net achter de horizon ligt in de verwarmde buyout-omgeving van vandaag. Veel typen bedrijf-acquirers concurreren nu om een ​​beperkt aantal, op de VS gebaseerde, investment grade werkmaatschappijen te kopen. De trend duidt op een hypercompetitief landschap waarin traditionele buyout-bedrijven, financiers, hedgefondsen, investeringsbanken en senior executives strijden om deals. (Voor meer informatie over fusies en overnames, zie De grondbeginselen van fusies en overnames , De fusie - Wat te doen bij bedrijven die en de gekke wereld van fuseren en verkopen zijn.)

Factoren die van invloed zijn op het Buy-outlandschap Verschillende factoren helpen acquisities te stimuleren, waaronder de onverzadigbare vraag naar energie, die zorgt voor een grotere vraag naar aan olie gerelateerde apparatuur en diensten, en de aanhoudende economische expansie van de zuidelijke regio van de Verenigde Staten. Met name energiediensten hebben de aandacht van investeringsgroepen getrokken, aangezien veel bedrijven die in deze ruimte actief zijn, recordwinsten behalen. Deze bedrijven zijn ook vaak geïsoleerd tegen cycliciteit, omdat de Amerikaanse energie-infrastructuur oud is en constant onderhoud nodig heeft. Gezonde bedrijfswinsten en een steeds krapper wordende concurrerende markt hebben ook de aandacht van de belangrijkste spelers naar andere delen van de economie gediversifieerd. Deze factoren blijven het M & A-landschap bepalen en zullen waarschijnlijk de katalysator zijn voor buyouts die vooruitgaan.

De spelers Veel groepen hebben zich aangesloten bij de acquisitiekoorts. Ten eerste hebben we private equity. Deze groep werft geld van vermogende particulieren, bedrijven, pensioensystemen, pensioenfondsen en universitaire donaties. Private equity verlaat de onderneming gewoonlijk na een periode van vijf tot zeven jaar. Een deel van deze aandelengroepen zijn uitsluitend financiers die afhankelijk zijn van het management om het bedrijf succesvol te laten groeien. Anderen hebben meer ervaring in operaties en werken meestal samen met ervaren managers die ervaring hebben in de branche om de nieuw samengevoegde entiteiten te helpen waarde te ontgrendelen. (Voor meer informatie over private equity, zie Private Equity opent voor de kleine belegger .)

Hedgefondsen zijn ook actiever op de markt. Hoewel deze groepen van oudsher flexibel zijn in de aanpak die ze hebben gebruikt, ontwikkelen ze een toenemende behoefte aan acquisities. Daarnaast zijn special purpose acquisition companies (SPAC's) een relatief nieuw overnamevoertuig dat in 2005 met name is gestart. SPAC's zijn acquisitiebedrijven die worden gefinancierd met publiek geld. Ze worden uitsluitend opgevoed om een ​​bedrijf te verwerven. Wat hen vooral hongerig maakt, is dat hun charter hen vaak verplicht om binnen 12 tot 24 maanden een bedrijf over te nemen, anders verliezen beleggers een deel van hun toegewezen kapitaal.(Zie voor meer informatie: Een beknopte geschiedenis van het hedgefonds .)

Mezzaninefirma's, die traditioneel een financieringsrol hebben gespeeld, hebben ook overnames gedaan. Bovendien zijn de grote investeringsbanken zeer proactief geweest in het verwerven van bedrijven op hun eigen rekeningen. Niet alleen presenteren ze bedrijven voor acquisitie, de investeringsbanken zelf zoeken ook naar goede bedrijven om te kopen.

Tot slot hebben managementgroepen - voormalige CEO's en doorgewinterde leidinggevenden - financiële en equity-partners ingeschakeld om management-geleide buyouts (MBO's) te orkestreren. Velen zijn succesvol in het verkrijgen van financiële steun, omdat hun rol in het helpen consolideren van gefragmenteerde industrieën een lucratieve formule is gebleken voor het vergroten van de ondernemingswaarde.

Waar zoeken de belangrijkste spelers naar? Acquirers zoeken platform, cashflowbedrijven met de volgende algemene criteria en profiel:

1. sterke, duurzame groei
2. een bedrijfsmodel dat niet bijzonder gebonden is aan grondstofprijzen
3. een bewerking die nicheproducten en / biedt of services
4. een eenvoudigere, gemakkelijk te begrijpen zakelijke
5. -ruimte voor hogere inkomsten door interne, organische groei en door overnames
6. geschikt beheerteam
7. mogelijkheid om marges
8. in klanten te behouden basis
9. huidige aandeelhouder (s) bereid om een ​​deel van het eigen vermogen achter te laten voor een "tweede hapje bij de appel"

In de huidige markt circuleren verhalen bij M & A-professionals over exorbitante veelvouden die worden gedopt om een ​​bedrijf te verwerven , zowel voor transacties op de middelste markt als voor transacties met grote kapitalisaties. Jack Welch, voormalig CEO van General Electric Company, beschouwde 30% premies vaak als eerlijke marktwaarde als een gevaarlijk hoge prijs om te betalen voor een overname. Met de richtlijn om rendementen voor inkomende aandeelhouders te halen en om dergelijke premies te rechtvaardigen, worden wervende banken onder druk gezet om de hefboomwerking op de balans van de nieuw verworven onderneming aan te pakken om zo het rendement op eigen vermogen (ROE) te vergroten. Met een hogere leverage is er helaas een verhoogd risico. De volatiliteit in de cashoutput van een bedrijf kan het gevolg zijn van een economische, industriële of cyclische neergang, en het bedrijf is mogelijk niet in staat om de terugkerende, toegenomen rentelasten te dekken.

Acquirers hebben verschillende belangrijke strategieën gekozen om de risico's te compenseren die gepaard gaan met het betalen van hogere multiples bij een overname.

• Veel partners van intermediaire en professionele organisaties vinden goede bedrijven die op de lange termijn een gezonde stroom geld produceren en hebben duurzaamheid en isolatiefuncties geëist in het geval van een recessie. Deal sourcers werken van oudsher samen met fusies en overnames, investeringsbanken en zakenmakelaars. Gezien de huidige markt zijn dergelijke partnerschappen cruciaal. Veel acquirers benadrukken nu bijvoorbeeld relaties waarvan ze hopen dat ze meerdere transacties zullen opleveren, in tegenstelling tot eenmalige transacties van geval tot geval.
• Hogere bonussen voor het introduceren van potentiële verkopers komen ook steeds vaker voor. Deze nemen de vorm aan van aanvullende geldprikkels, hogere commissies als een percentage van de transactiewaarde, aandelenparticipatie in de deal en mogelijkheden om financiering te verstrekken (en dus rente in rekening te brengen) om een ​​transactie of deelname aan de board te financieren.

De deal bundelen Business development en deal sourcing executives zijn ook op zoek naar accountantskantoren, advocaten, effectenmakelaars, estate officers, consultants en financieel adviseurs om de dealflow te vinden. Accountantskantoren en advocaten zijn, vaak via hun huidige of vroegere klantenrelaties en uitgebreide netwerken, vaak op de hoogte van privébedrijven die een ontwikkelingsvergadering kunnen bijwonen van een tussenpersoon die optreedt als agent namens een potentiële verkrijger. Professionals zoals deze zijn een grote pool van fusies en overnames en kunnen vaak beschikken over inside-kennis over een bedrijf - inclusief operaties, financiële overzichten, juridische kwesties en gezinssituaties en / of eventualiteiten. De informatie die zij verstrekken, wordt gebruikt om de kans op een acquisitiegebeurtenis voor een investerende groep te vergroten.

Zo ziet de marktplaats voor fusies en overnames een veel hoger niveau van werk aan de kant van de kant dat wordt gedaan door tussenpersonen en professionals. Wanneer investeringsbanken en fusies en overnames bedrijven bijvoorbeeld een verkoper vertegenwoordigen en zijn bedrijf op een volledige veiling naar de markt brengen, informeren ze een breed scala aan potentiële kopers. Het veilingproces maakt een succesvolle transactie een bijna onwaarschijnlijke gebeurtenis voor de meeste investeringsgroepen. Wanneer zij bemiddelaars inhuren, kunnen zij deze agenten echter opdragen namens hen op te treden en zoekopdrachten uitvoeren die aan bepaalde investeringscriteria voldoen. Door in contact te kunnen komen met verschillende potentiële verkopers, kan een rapport worden opgebouwd, informatie worden gedeeld en kunnen beide partijen stiller de mogelijkheid van een bedrijfscombinatie verkennen.

Conclusie De toename van nieuwe acquisitiebedrijven samen met de infusie van buitenlands kapitaal is een probleem voor veel investeringsgroepen die geen strategieën gebruiken die hen in staat stellen om effectief goede bedrijven te verwerven. Het zal waarschijnlijk ook leiden tot nog agressievere benaderingen, zoals een rechtstreekse aankoop van een M & A-bedrijf om volledig en exclusief gebruik te maken van zijn inkoopmogelijkheden. De wereld van fusies en overnames is vaak ingewikkeld, maar je kunt snel een respectabel begrip van deze markt krijgen door je te richten op de spelers en de belangrijkste functies waar spelers naar uitkijken bij het zoeken naar strategische allianties.