a:

Aandeelhouders gebruiken de principes van agentschapstheorie om het management van een organisatie te beïnvloeden door beslissingen te sturen op basis van eigenbelang. Dit proces om het bedrijfsbeleid te beïnvloeden om het belang van de belanghebbenden te maximaliseren, wordt vergemakkelijkt door het bevorderen van een agentuurrelatie tussen een principaal - de aandeelhouders - en de raad van bestuur van de organisatie die als agent optreedt.

Agentschapstheorie stelt dat de belangrijkste entiteit de agent in dienst heeft en dirigeert om namens hem zaken te doen. De agent kan worden aangesteld om kapitaal aan te trekken, de activa van de organisatie te beheren en verantwoordelijk te zijn voor de groei en winstgevendheid van de onderneming. Het geheel van aandeelhouders dient als de opdrachtgever door de richting die de raad van bestuur moet nemen om een ​​reeks vooraf bepaalde doelen te bereiken, te sturen en te beïnvloeden. Agency theorie stelt dat beide entiteiten in deze relatie handelen in eigenbelang. De aandeelhouders handelen in eigenbelang om een ​​maximaal rendement op de investering en controle over de activiteiten van de organisatie te garanderen. De raad van bestuur handelt in eigenbelang om de solvabiliteit te behouden en de activiteiten van het bedrijf te bestendigen, waardoor werkgelegenheid en een aandeel in de winstgevendheid van de onderneming wordt gewaarborgd.

Een van de uitdagingen voor aandeelhouders die agency-theorie gebruiken om managementbeslissingen te beïnvloeden, is het natuurlijke belangenconflict dat bestaat in de agentschapsrelatie. Eigenbelang van beide partijen kan leiden tot een impasse of een situatie waarin het bureau niet langer voldoet aan de richtlijnen van de aandeelhouders. Een bedrijf dat is aangesteld om de maximalisatie van de aandelenwinst te garanderen, kan er bijvoorbeeld voor kiezen om die inkomsten te beperken. Deze beslissing kan leiden tot verlies van agentschappen - een situatie waarin de agent niet langer in het beste belang van de opdrachtgever werkt.