a:

Een verandering in de betalingsbalans van een land kan fluctuaties in de wisselkoers tussen de valuta en vreemde valuta's veroorzaken. Het omgekeerde is ook waar wanneer een schommeling in relatieve wisselkoers de betalingsbalans kan veranderen. Er zijn twee verschillende en onderling gerelateerde markten aan het werk: de markt voor alle financiële transacties op de internationale markt (betalingsbalans) en vraag en aanbod voor een specifieke valuta (wisselkoers).

Deze voorwaarden bestaan ​​alleen onder een vrij of zwevend wisselkoersstelsel. De betalingsbalans heeft geen invloed op de wisselkoers in een systeem met een vaste rente omdat centrale banken valutastromen aanpassen om de internationale uitwisseling van fondsen te compenseren.

Sinds het einde van Bretton Woods in de jaren zeventig van de vorige eeuw heeft de wereld niet gewerkt volgens een enkel op regels gebaseerd of vast wisselkoerssysteem.

Stel dat een consument in Frankrijk goederen van een Amerikaans bedrijf wil kopen. Het Amerikaanse bedrijf zal waarschijnlijk geen euro accepteren als betaling; het wil U. S. dollars. Op de een of andere manier moet de Franse consument dollars kopen (ogenschijnlijk door de euro te verkopen op de forexmarkt) en ze omruilen voor het Amerikaanse product. Tegenwoordig worden de meeste van deze uitwisselingen geautomatiseerd via een tussenpersoon, zodat de individuele consument de forexmarkt niet hoeft in te gaan om een ​​online aankoop te doen. Nadat de transactie definitief is voltooid, wordt deze opgenomen in het deel van de lopende rekening van de lopende rekening.

Hetzelfde geldt voor beleggingen, leningen of andere kapitaalstromen. Amerikaanse bedrijven willen normaal geen vreemde valuta ontvangen om hun activiteiten te financieren; buitenlandse investeerders moeten hen dollars sturen. Kapitaalstromen tussen landen verschijnen op het kapitaalrekeninggedeelte van de betalingsbalans.

Naarmate er meer Amerikaanse dollars worden geëist om aan de behoeften van buitenlandse investeerders of consumenten te voldoen, wordt een opwaartse druk uitgeoefend op de prijs van dollars. Met andere woorden, het kost relatief meer om in dollars om te wisselen in vreemde valuta.

De wisselkoers voor dollars kan niet echt stijgen als andere factoren tegelijkertijd de waarde van dollars verlagen. Een expansief monetair beleid kan bijvoorbeeld het aanbod van dollars vergroten.