" Het sanctiebeleid van het Westen, dat wil zeggen onszelf, is een noodzakelijk gevolg waarvan, wat de Russen doen, meer schade aan ons toebrengt dan aan Rusland. In de politiek wordt dit zichzelf in de voet schieten genoemd. "~ Viktor Orban, premier van honger

Een embargo is een volledig of gedeeltelijk blok van handels- en zakelijke activiteiten tussen twee naties, meestal opgelegd door de ene natie tegen de andere als een diplomatiek instrument. Het basisidee is om ontberingen te veroorzaken voor de opstandige natie, dwingend om in lijn te vallen. Maar terwijl beleidsmakers embargo's gebruiken als onderhandelingsinstrument, zijn bedrijven en hun investeerders aan beide kanten van de grens degenen die de verliezen absorberen, die miljoenen of miljarden dollars kunnen oplopen.

In extreme gevallen zullen regeringen embargo's gebruiken om een ​​volledig economisch isolement op andere landen te bewerkstelligen. Tegenwoordig wordt dat een blokkade genoemd en komt het neer op het verklaren van oorlog aan een ander land. In de moderne tijd zijn embargo's nooit voltooid - op zijn minst zal humanitaire hulp in de vorm van voedsel en medische benodigdheden nog steeds grensoverschrijdend zijn. Naties gebruiken gewoonlijk gerichte embargo's die alleen betrekking hebben op specifieke bedrijfstakken of activiteiten. Ze worden soms sancties genoemd in plaats van embargo's.

De meest relevante beperkingen voor bedrijven zijn financiële en handelssancties in de vorm van het bevriezen van tegoeden, verbod op joint ventures, financiële bijstand, import- en exportverboden en meer. De impact van deze beperkingen op internationale bedrijven is afhankelijk van de regio, de deelname van de internationale gemeenschap aan het opleggen van dergelijke beperkingen, de duur van beperkingen en eerdere handelsgeschiedenis.

Gevolgen van het Russische energie-embargo

Wanneer landen in het recente verleden economische samenwerking hebben aangegaan, hebben bedrijven aan beide zijden de neiging om meer te lijden. In juli 2014 begonnen de Europese Unie en de Verenigde Staten bijvoorbeeld met het opleggen van sancties aan Rusland in zijn energiesector. De Amerikaanse sancties verbood Amerikaanse bedrijven commerciële activiteiten met olie- en gasboren in Rusland. De sancties van de EU waren iets anders voor de energiesector; het verbood Rosneft, Gazpromneft en Transneft (Russische energiebedrijven) om langetermijnschulden op de Europese kapitaalmarkten aan te trekken. De EU beperkte ook de diensten die Rusland nodig had om olie en gas in het Noordpoolgebied te onderzoeken en om projecten voor de winning van diepe zee en schalie uit te voeren.

De Amerikaanse sancties kwamen als een grote schok voor de $ 723 miljoen joint venture die was ingesteld voor 2015 tussen Exxon Mobil Corporation (NYSE: XOM XOMExxon Mobil Corp83. 75 + 0. 69% Created with Highstock 4. 2 6 ) en Ruslands Rosneft Oil Company (69.5 procent staatseigendom). Naar verluidt kan Exxon hierdoor tot $ 1 miljard verliezen.

Hoewel de EU van plan was Rusland met deze sancties te belasten, bestraften zij EU-bedrijven ook direct. In 2013 verwierf British Petroleum, BP Inc (NYSE ADR: BP BPBP41. 41 + 2. 10% Created with Highstock 4. 2. 6 ) een belang van 19. 75 procent in Rosneft Oil Company . De gezamenlijke EU / U. S.-sancties tegen Russisch resulteerden in een daling van de aandelenprijs en de investeringswaarde van Rosneft - een daling die British Petroleum ook moet dragen op een aandeel van 19 75 procent. Terwijl de EU / U. S.-sancties waren bedoeld om een ​​krachtige boodschap naar Rusland te sturen, de pijn is verdeeld onder Amerikaanse en EU-bedrijven en hun investeerders. ( Leesbril Hoe sancties tegen VS en Europese Unie Rusland beïnvloeden)

De gevolgen van sancties en embargo's hebben ook een manier van bloeden buiten hun vastgestelde beleidsterreinen. Rolls-Royce Holdings Plc (LON: RR) heeft bijvoorbeeld ook de gevolgen van de sanctionering van de energiesector gevoeld. De Engelse luxem automaker kondigde aan dat het een daling van zijn inkomsten verwachtte, omdat sommige Russische klanten bestellingen vertraagden of annuleerden.

Rusland's contra-embargo

Zoals Isaac Newton bewees in zijn derde bewegingswet, resulteert het uitoefenen van kracht op een voorwerp in een gelijke en tegengestelde kracht. Rusland nam wraak op de energiesanctie door een volledig, één jaar durend embargo op te leggen tegen landbouw-, zuivel- en pluimveeproducten uit alle regio's en landen die samenwerken in sancties tegen het land. Deze omvatten de EU, de Verenigde Staten, Canada, Australië en Noorwegen. De Verenigde Staten exporteren $ 1. 3 miljard naar Rusland in landbouw-, zuivel- en pluimveeproducten.

De landbouwexport van de EU naar Rusland komt op een veel hogere $ 15 uit. 8 miljard. De Europese Unie maakt zich met name zorgen over het effect van de Russische sanctie op het precair economisch herstel en heeft ook last van het eigen bedrijfsleven gevoeld. De voorzitter van de Associatie van Europese Ondernemingen in Rusland (AEB) zei ooit: "Sancties tegen Rusland zijn de facto sancties tegen Europese bedrijven. "

Embargo tegen Iran

Embargo's en sancties kunnen tientallen jaren aanhouden, wat neerkomt op miljarden aan verloren inkomsten voor bedrijven. Ongeveer 35 jaar geleden waren Duitsland en de Verenigde Staten de grootste handelspartners van Iran. Na de revolutie van 1979 legden de Verenigde Staten en andere landen een embargo op tegen Iran, waardoor het handelslandschap voor de lange termijn veranderde. Volgens een rapport van de National Iranian American Council (NIAC) verloren Amerikaanse bedrijven het grootste deel van de landen die sancties tegen Iran ten uitvoer legden. Volgens NIAC, "van 1995 tot 2012, de VS opgeofferd tussen $ 134. 7 en $ 175. 3 miljard aan potentiële exportinkomsten naar Iran. "

Nog steeds kunnen embargo's een geweldige kans zijn. Door handelsrelaties kunstmatig te beëindigen, openen ze een zakelijke behoefte waar andere landen in kunnen springen. Tegenwoordig behoren China en vele andere landen uit Azië en het Midden-Oosten tot de grootste handelspartners van Iran.China heeft zwaar geïnvesteerd in de Iraanse olie- en gassector. In 2011 ondertekenden China en Iran overeenkomsten die Chinese bedrijven exclusieve rechten toekennen aan sommige hulpbronnenrijke regio's in Iran.

The Bottom Line

Embargoes verzetten zich tegen de basisgeest van zaken, namelijk uitbreiden en naar kansen gaan op basis van winst. Handelsbeperkingen veroorzaken bedrijven in alle deelnemende landen onder druk in de vorm van gemiste kansen, winst, relaties en middelen.