De kolossale omvang van de wereldwijde valutamarkt ("forex") dwergt die van een andere, met een geschatte dagelijkse omzet van $ 5. 35 biljoen, volgens de driejaarlijkse enquête van de Bank of International Settlements van 2013. Speculatieve handel domineert handelstransacties op de valutamarkt, omdat de constante schommeling (om een ​​oxymoron te gebruiken) van valutakoersen het een ideale locatie maakt voor institutionele spelers met diepe zakken - zoals grote banken en hedgefondsen - om winsten te genereren via speculatieve valutahandel. Hoewel de omvang van de forexmarkt de mogelijkheid zou uitsluiten dat iemand de valutakoersen manipuleert of kunstmatig vaststelt, suggereert een groeiend schandaal iets anders. (Zie ook "Forex Trading: A Beginner's Guide.")

AD:

De oorzaak van het probleem: de valuta "Fix"

De valuta "Fix" van de afsluitingsvaluta verwijst naar de referentiewisselkoersen die zijn vastgesteld in Londen op 4 p. m. dagelijks. Bekend als de benchmarks van WM / Reuters, worden ze bepaald op basis van daadwerkelijke koop- en verkooptransacties uitgevoerd door forextraders op de interbancaire markt gedurende een periode van 60 seconden (30 seconden aan weerszijden van 4 blz.). De referentierentevoeten voor 21 belangrijke valuta zijn gebaseerd op het mediaanniveau van alle transacties die in deze periode van één minuut worden doorgevoerd.

AD:

Het belang van de benchmarks van WM / Reuters ligt in het feit dat ze worden gebruikt om triljoenen dollars aan beleggingen te waarderen die door pensioenfondsen en geldbeheerders wereldwijd worden gehouden, waaronder meer dan $ 3. 6 biljoen indexfondsen. Samenspanning tussen forextraders om deze tarieven op kunstmatige niveaus in te stellen, betekent dat de winsten die ze via hun acties verdienen uiteindelijk rechtstreeks uit de zakken van investeerders komen.

AD:

IM-collusie en "bonzen van dichtbij"

De huidige aantijgingen tegen de handelaren die bij het schandaal betrokken zijn, zijn gericht op twee hoofdgebieden:

• Samenspanning door het delen van bedrijfseigen informatie over openstaande klantorders voor de deur de 4 p. m. fix. Dit delen van informatie zou zijn gedaan door instant-message groepen - met pakkende namen als 'The Cartel', 'The Mafia' en 'The Bandits' Club '- die alleen toegankelijk waren voor een paar senior traders bij banken die het meest zijn actief op de forex markt.
• 'Banging the close', dat verwijst naar agressief kopen of verkopen van valuta's in het 60 seconden durende "fix" -venster, met behulp van klantorders die zijn opgeslagen door handelaren in de periode voorafgaand aan 4 p. m.

Deze werkwijzen zijn analoog aan front-running en high-closing op aandelenmarkten, die strenge straffen opeisen als een marktdeelnemer op heterdaad betrapt wordt. Dit is niet het geval in de grotendeels ongereguleerde forexmarkt, met name de $ 2-biljoen per dag spot-forexmarkt. Het kopen en verkopen van valuta's voor onmiddellijke levering wordt niet beschouwd als een beleggingsproduct en valt daarom niet onder de regels en voorschriften die gelden voor de meeste financiële producten.

Een voorbeeld

Stel dat een handelaar bij het filiaal in Londen van een grote bank om 15:00 uur een bestelling ontvangt van een Amerikaanse multinational om 1 miljard euro te verkopen in ruil voor dollars om de 4 uur 's middags. De wisselkoers op 3: 45 p. m. is EUR 1 = USD 1. 4000.

Als een order van die omvang de markt zou kunnen verplaatsen en neerwaartse druk op de euro zou kunnen uitoefenen, kan de handelaar deze transactie 'vooraf uitvoeren' en de informatie in zijn eigen voordeel gebruiken. Hij vestigt daarom een ​​aanzienlijke handelspositie van 250 miljoen euro, die hij verkoopt tegen een wisselkoers van EUR 1 = USD 1. 3995. Aangezien de handelaar nu een korte euro, lange dollarpositie heeft, is het in zijn belang om ervoor zorgen dat de euro lager wordt, zodat hij zijn shortpositie tegen een lagere prijs kan sluiten en het verschil kan incasseren. Hij verspreidt daarom het woord onder andere handelaren dat hij een grote klantorder heeft om euro's te verkopen, wat impliceert dat hij zal proberen de euro te verlagen.

Met 30 seconden tot 4 p. m. , de handelaar en zijn tegenhangers bij andere banken - die vermoedelijk ook hun klantorders "verkoop euro" hebben opgeslagen - laten een golf van verkopen in de euro zien, wat resulteert in een benchmarkrente van EUR 1 = 1. 3975. De handelaar sluit zijn / haar handelspositie af door het terugkopen van euro's op 1. 3975, waardoor een koele $ 500, 000 in het proces wordt gesaldeerd. Niet slecht voor een paar minuten werken!

De Amerikaanse multinational die de eerste bestelling had gedaan, verliest zijn geld door een lagere prijs voor zijn euro's te krijgen dan wanneer er geen sprake was van collusie. Laten we zeggen omwille van het argument dat de "fix" - indien redelijk en niet kunstmatig vastgelegd - op een niveau van EUR 1 = USD1 zou zijn geweest. 3990. Omdat elke zet van een "pip" voor een order van deze omvang voor $ 100.000 uitkomt, kostte die 15-pip ongunstige beweging in de euro (dat wil zeggen 1. 3975, in plaats van 1. 3990) het Amerikaanse bedrijf $ 1. 5 miljoen.

De risico's waard

Hoe vreemd het ook lijkt, de "front-running" die in dit voorbeeld wordt getoond, is niet illegaal op forex-markten. De reden voor deze toegeeflijkheid is gebaseerd op de omvang van de forexmarkten, namelijk dat deze zo groot is dat het bijna onmogelijk is voor een handelaar of een groep handelaars om wisselkoersen in een gewenste richting te bewegen. Maar waar de autoriteiten fronsen, is collusie en voor de hand liggende prijsmanipulatie.

Als de handelaar geen gebruik maakt van collusie, loopt hij een aantal risico's bij het initiëren van zijn 250 miljoen shortpositie in euro, met name de kans dat de euro in de 15 minuten vóór de 4 p. m. vaststelling, of worden vastgesteld op een aanzienlijk hoger niveau. De eerste kan optreden als er een materiële ontwikkeling is die de euro hoger zet (bijvoorbeeld een rapport dat een dramatische verbetering van de Griekse economie laat zien, of een beter dan verwachte groei in Europa); dit laatste zou gebeuren als handelaren orders van klanten hebben om euro's te kopen die gezamenlijk veel groter zijn dan de 1 miljard dollar bestelling van de handelaar om euro's te verkopen.

Deze risico's worden in belangrijke mate beperkt door informatie over het delen van handelaren voorafgaand aan de fix, en samenzweerders om op een vooraf bepaalde manier te handelen om wisselkoersen in één richting of naar een specifiek niveau te sturen, in plaats van normale krachten van levering en vraag bepaalt deze tarieven.

In slaap bij de overstap

Het forex-schandaal, dat net een paar jaar na de enorme schandaal rond Libor komt, heeft geleid tot een grotere bezorgdheid dat de toezichthouders opnieuw zijn ingeslapen bij de overstap.

Het Libor-fixing-schandaal werd ontdekt nadat sommige journalisten ongebruikelijke overeenkomsten ontdekten in de tarieven die door banken werden verstrekt tijdens de financiële crisis van 2008. De kwestie van de forex-benchmarkrente kwam voor het eerst in de kijker in juni 2013, nadat Bloomberg News verdachte prijsstijgingen rond de 4 p. m. fix. Bloomberg-journalisten analyseerden gegevens over een periode van twee jaar en ontdekten dat op de laatste handelsdag van de maand een plotselinge stijging (van ten minste 0,2%) plaatsvond vóór 4 p. m. zo vaak als 31% van de tijd, gevolgd door een snelle omkering. Terwijl dit fenomeen voor 14 valutaparen werd waargenomen, vond de anomalie ongeveer de helft van de tijd plaats voor de meest gebruikelijke valutaparen zoals de eurodollar. Houd er rekening mee dat de wisselkoersen aan het einde van de maand betekenis hebben toegevoegd omdat ze de basis vormen voor het bepalen van de netto-inventariswaarde aan het einde van de maand voor fondsen en andere financiële activa.

De ironie van het forexschandaal is dat de functionarissen van de Bank of England al in 2006 op de hoogte waren van zorgen over wisselkoersmanipulatie. Jaren later, in 2012, vertelden de functionarissen van de Bank of England de valutahandelaren dat het delen van informatie over lopende orders van klanten was niet ongepast omdat het zou helpen de marktvolatiliteit te verminderen.

Toenemende repercussies

Minstens een dozijn toezichthouders - waaronder de Britse Financial Conduct Authority, de Europese Unie, het Amerikaanse ministerie van Justitie en de Zwitserse mededingingscommissie - onderzoeken deze beschuldigingen van samenzwering en koers van forextraders. manipulatie. Meer dan 20 handelaren, van wie sommigen in dienst waren van de grootste banken die betrokken zijn bij forex zoals Deutsche Bank (NYDE: DB DBDEUTSCHA Bank AG16 83 + 0 06%

Created with Highstock 4. 2. 6 >), Citigroup (NYSE: C CCitigroup Inc73. 80-0. 34% Created with Highstock 4. 2. 6 ) en Barclays, zijn geschorst of ontslagen als gevolg van interne onderzoeken. Met de Bank of England meegesleurd in een tweederangsmanipulatieschandaal, wordt de kwestie gezien als een strenge test van het leiderschap van de Bank of England-gouverneur Mark Carney. Carney nam het roer over aan de BOE in juli 2013, na wereldwijd bekendheid te hebben gekregen voor zijn behendige sturing van de Canadese economie als gouverneur van de Bank of Canada van 2008 tot medio 2013. De bottom line Het tariefmanipulatie schandaal benadrukt het feit dat, ondanks zijn omvang en belang, de forex markt nog steeds de minst gereguleerde en meest ondoorzichtige van alle financiële markten is. Net als het Libor-schandaal stelt het ook de wijsheid onder druk om tarieven toe te staan ​​die de waarde van biljoenen dollars aan activa en investeringen beïnvloeden door een gezellige groep van een paar individuen. Potentiële oplossingen, zoals het Duitse voorstel om forex trading te verschuiven naar gereguleerde beurzen, hebben hun eigen uitdagingen.Hoewel geen van de handelaren of hun werkgevers tot dusverre is beschuldigd van een fout in het forexschandaal, kunnen de ergste overtreders harde straffen opleggen. Hoewel de balansen van de grootste valuta-spelers op de interbancaire markt deze boetes gemakkelijk kunnen absorberen, kan de schade die deze schandalen aan het vertrouwen van beleggers in eerlijke en transparante markten toebrengen, langer aanhouden.