Joachim Goldberg, een Duitse specialist in gedragsfinanciering en medeauteur van het boek 'Behavioral Finance', dat voor het eerst werd gepubliceerd in 1999, waarschuwt mensen vaak om 'niet verliefd te worden op aandelen'. , betoogt hij, zijn betere investeerders dan mannen, deels omdat ze beter in staat zijn om zich te ontdoen van aandelen (en vermoedelijk ook mannen) die niet langer de moeite waard zijn om te houden.

De liefdes analogie is aantrekkelijk, maar er is meer hier doorgaan dan het cliché zou suggereren.

Is It Really Love?

Het is zeker mogelijk om gehecht te raken aan een bepaalde voorraad (in plaats van er echt van te houden) als waar het bedrijf voor staat en waar het voor staat, is echt aantrekkelijk. Als je echt van auto's houdt, kun je een vergelijkbare genegenheid ontwikkelen voor auto-aandelen. Of als je denkt dat een bepaald bedrijf bijzonder ethisch is, kun je er zelfs van houden, zelfs als de cijfers niet echt optellen. Ook een portfolio dat is geërfd van een geliefde, kan een echte sentimentele waarde hebben, dus u kunt vastlopen om het voor emotionele in plaats van financiële redenen. Wat de rest betreft, de motieven om een ​​aandeel te lang vast te houden zijn veel en gevarieerd.

Andere redenen waarom mensen geen goede voorraden hebben

De meest eenvoudige reden is pure apathie. Het is gemakkelijker om niets dan iets te doen, en mensen doen vaak niet de moeite om hun investeringen te beheren. Makelaars mogen ook geen moeite doen, en er is zeker geen liefde betrokken in een dergelijke situatie, noch van de voorraad, noch van de klant.

Een wens om verlies te voorkomen is een andere klassieke reden. Het is de menselijke aard om te hopen dat men de aankoopprijs op zijn minst terugkrijgt, maar dit zal vaak niet gebeuren, of het zou zo lang duren dat de alternatieve kosten enorm zijn. Het is financieel beter om iemands verliezen te beperken.

Dan is er hebzucht. Als u een winst van 100% hebt gemaakt, denkt u misschien dat u uw geld opnieuw kunt verdubbelen of zelfs nog meer. Dit kan al dan niet hebzucht zijn. Er is immers niets dat de aandelen ervan weerhoudt om nog eens 500% omhoog te gaan als het bedrijf en de markten meespelen. Is dit echt hebzucht of economische rationaliteit en eenvoudige risicovriendelijkheid? De wens om zoveel mogelijk geld te verdienen met een investering is op zich geen hebzucht. Alleen wanneer zo'n verlangen buitensporig groot is of wordt, waardoor irrationeel de voorraad te lang vasthoudt, heeft die hebzucht het over genomen. Maar het is niet altijd gemakkelijk om te weten wanneer het moment is aangebroken om een ​​bedrijf te splitsen, net als in menselijke relaties.

In lijn met het bovenstaande punt is onzekerheid over de toekomst ook relevant en alles doordringend. Er is dat oude gezegde dat "niemand ooit brak van het nemen van winst."Aan de andere kant is het schokkend wanneer de winst 10 keer hoger had kunnen zijn. Het losmaken van een voorraad bij het eerste teken van problemen kan tot ernstige spijt leiden. Nogmaals, of hangende er in afwachting van de grote uitbetaling echt hebzuchtig of onvoorzichtig is, is subjectief en hangt zelfs gedeeltelijk af van geluk. Misschien moet men op zijn minst "wat geld van de tafel halen", maar niet alles. Wie weet het zeker?

De impact van dit alles op de markt

Van bijzonder belang is het feit dat als een voorraad 'ieders lieveling' is, deze passie eenvoudig kan worden gerechtvaardigd door de druk die wordt uitgeoefend op de prijs van al die bewonderaars. Journalisten waarschuwen vaak dat "jouw aandelen niet van je houden", maar als iedereen van ze houdt, kunnen ze dat wel. Dergelijke sentimenten kunnen ertoe leiden dat een intrinsiek ongezonde voorraad niet in waarde daalt, of op zijn minst niet zo veel als de inherente waarde van de onderliggende onderneming suggereert. Psychologie speelt een enorme rol op de financiële markten, zowel aan de zijde van de verkoper als de koper. Wanneer voldoende mensen zich vastklampen aan suboptimale investeringen, heeft dit een impact op de prestaties en het rendement van de markt.

Conclusies

In het algemeen is het financieel onvoorzichtig om aandelen te houden om een ​​andere reden dan dat ze in de toekomst waarschijnlijk een goed rendement opleveren.

Er zijn echter veel redenen waarom mensen aandelen aanhouden die ze objectief gezien zouden moeten verkopen. Een van deze redenen is het beruchte "verliezende" fenomeen, maar de prevalentie van dit fenomeen is waarschijnlijk overdreven. Mensen kunnen een blindganger slaan uit apathie, hebzucht, onwetendheid, gaan met de massa of omdat ze het geërfd hebben van hun vader. Of ze kunnen perfect bereid zijn om een ​​risicovolle punter te nemen. Bovendien, als een aandeel genoeg wordt gehouden door voldoende mensen, zal dat de prijs opdrijven.