Amerikaanse bedrijven houden iets in de buurt van $ 1. 5 biljoen in contanten in de kas van hun offshore-entiteiten, vaak in belastingparadijzen waar ze geen Amerikaanse vennootschapsbelastingen hoeven te betalen. Bijvoorbeeld, tech-gigant Apple zit op $ 100 miljard in contanten voor de kust. Als dat geld zou worden teruggebracht naar de Verenigde Staten, zou het onderworpen zijn aan een belastingtarief van 35%, wat neerkomt op $ 35 miljard aan verloren geld voor het bedrijf en $ 35 miljard aan belastinginkomsten voor de Amerikaanse overheid. In plaats daarvan betaalde Apple aan Uncle Sam een ​​belastingtarief van ongeveer 2%.

Apple's manoeuvre is legaal, maar ook controversieel. Aangezien de algemene bedrijfsvoorraden voor contanten sinds 2007 zijn gegroeid, is het Congres bezorgd. Hoorzittingen over de fiscale gevolgen van de cash hamst werden medio 2013 gehouden. Hoewel de kwestie ondanks bijna tien jaar van toenemende belangstelling en aandacht onopgelost blijft, hebben de enorme sommen geld dit onderwerp in de schijnwerpers gehouden.

Het IRS-perspectief

Vanuit het oogpunt van de overheid mogen regelingen waarbij Amerikaanse bedrijven offshore-entiteiten opzetten om belasting te ontduiken, niet in strijd zijn met de letter van de wet, maar ze schenden zeker de geest ervan.

Technologiebedrijven zoals Apple zijn het doelwit geworden van de aandacht van de Internal Revenue Service. Deze bedrijven hebben vaak een klein aantal zeer bekwame werknemers in de VS die verantwoordelijk zijn voor het ontwerpen van de tech-speelgoed en -gereedschappen die enorme winsten genereren die zich ophopen in offshore-entiteiten. Vanuit het oogpunt van de overheid profiteren deze bedrijven van Amerikaans talent in Silicon Valley naast een zakelijke omgeving die innovatie, creativiteit en productiviteit bevordert. Het argument luidt dan ook dat zij hun billijke aandeel in Amerikaanse belastingen moeten betalen.

Bovendien staat de vennootschapswetgeving wetten toe dat bedrijven leningen aangaan van hun overzeese entiteiten zonder belasting te betalen, waardoor ze toegang krijgen tot deze kasposities. Uncle Sam is van mening dat gederfde belastinginkomsten het land kunnen helpen zijn schulden te betalen, banen te creëren, zijn infrastructuur te herbouwen en sociale programma's te financieren om mensen in nood te helpen.

Het ondernemingsperspectief

CEO's beweren daarentegen dat bedrijven zaken doen om geld te verdienen en dus hun belastingbetalingen moeten minimaliseren. Bedrijfsleiders hebben de fiduciaire plicht alles in het werk te stellen om dat doel te bereiken. Ze stellen ook dat bedrijven met grote voorraden bedrijven een goede uitgangspositie hebben om een ​​economische neergang te doorstaan.

Apple (Nasdaq: AAPL AAPLApple Inc174. 25 + 1. 01% Gemaakt met Highstock 4.2. 6 ) is lang niet het enige bedrijf dat zijn winsten offshore houdt. Andere grote technologiebedrijven, waaronder Microsoft (Nasdaq: MSFT MSFTMicrosoft Corp84. 47 + 0 39% Created with Highstock 4. 2. 6 ), IBM (NYSE: IBM IBMInternational Business Machines Corp150 84-0 49% Created with Highstock 4. 2. 6 ), Google (Nasdaq: GOOG GOOGAlphabet Inc1, 025. 90-0. 64% Created with Highstock 4 2. 6 ), en Cisco (Nasdaq: CSCO CSCOCisco Systems Inc34, 41-0.) 17% Created with Highstock 4. 2. 6 ) hebben ook aanzienlijke cash holdings offshore. De technische bedrijven zijn opmerkelijk voor de omvang van hun kaspositie, maar andere bedrijven in andere sectoren - van farmaceutische bedrijven tot creditcardmaatschappijen - vertonen hetzelfde gedrag. (lees hier het volledige USPIRG-rapport)

Perspectief van aandeelhouders

Aandeelhouders kopen deze redenering echter niet allemaal. Beleggers zoals de legendarisch succesvolle Carl Icahn zien er anders uit.

Dat overzeese contanten bijna niets oplevert voor aandeelhouders in een omgeving met een lage rente. Het geld kan in plaats daarvan worden ingezet door acquisities of investeringen. Als er op geen van deze gebieden aantrekkelijke kansen zijn, kunnen die fondsen worden gebruikt om aandelen terug te kopen (waardoor de waarde van uitstaande aandelen wordt verhoogd), of kan deze worden terugbetaald aan aandeelhouders via dividenduitkeringen.

Perspectief van de burger

Als u de investeringshoek verlaat en de situatie als een gewone burger bekijkt, ziet u alle kanten van het argument. Als belastingbetaler lijkt het een goed idee om bedrijven een behoorlijk deel van de belasting te laten betalen. Aan de andere kant, als u ondernemer bent, is het verlagen van de kosten een begrijpelijk doel. Als je IRA of 401 (k) -plan waarschijnlijk aandelen in sommige van deze bedrijven houdt, lijkt het waarschijnlijk de beste manier om dat geld aan het werk te zetten. Ten slotte, als u of een van uw gezinsleden werkt voor een bedrijf dat banen en geld naar het buitenland verzendt, kunt u het hele probleem vanuit een ander perspectief bekijken.

What's Next?

De Amerikaanse belastingwetten zijn notoir ingewikkeld. Het is een van de weinige landen met een belastingcode die bedrijven bestraft voor het naar huis brengen van winst. Belastinghervorming is een meerjarig discussiepunt in Washington, zonder significante veranderingen.

Als bedrijven het geld zonder boetes mee naar huis kunnen nemen, is dit waarschijnlijk goed nieuws voor de bedrijven en hun aandeelhouders, maar niet zo goed voor de belastingkas van de overheid. Het wijzigen van de wetten om offshore winst te belasten kan de overheidsinkomsten verhogen en tegelijkertijd de bedrijfswinsten beperken. Een fiscale amnestie zou wat geld naar huis brengen zonder een directe impuls aan de overheidsinkomsten.

De bottom line

Een aantal Amerikaanse bedrijven in een groot aantal bedrijfstakken hebben grote hoeveelheden contanten in offshore-fondsen gehouden om te voorkomen dat zij belasting betalen over hun winst. Het is legaal maar controversieel. Vanuit het oogpunt van de onderneming lijkt het vermijden van belastingplicht een aantrekkelijk vooruitzicht; echter, veel leden van de U.S. overheid gaat hiermee de strijd aan. Het is een complex probleem met vele disharmonische standpunten, en de geschiedenis zou erop wijzen dat wetgeving waarschijnlijk niet tot een snelle oplossing zal leiden.