De steeds toenemende complexiteit van onze effectenwetgeving heeft geleid tot veel verwarring onder beleggers over de verschillen tussen beleggingsfondsen en subrekeningen met variabele lijfrente. Zijn ze hetzelfde of niet? En als ze echt beleggingsfondsen zijn, waarom kunnen we ze dan niet gewoon zo noemen? Dit artikel onderzoekt de overeenkomsten en verschillen tussen de twee voertuigen, en waarom er een deling tussen hen bestaat.

AD:

Overzicht beleggingsfondsen Ongeacht of ze een open of gesloten einde hebben of op een beurs worden verhandeld, beleggingsfondsen zijn van nature zelfstandige entiteiten. Ze worden niet aangeboden in combinatie met een andere beveiliging of investering, en elke kaart heeft zijn eigen tickersymbool. Hoewel sommige worden beheerd met het oog op belastingefficiëntie, zijn het geen auto's die van nature belastingafhankelijk zijn. (Meer informatie over beleggingsfondsen vindt u in onze Mutual Funds-handleiding .)

AD:

Subaccountgeschiedenis Om de verschillen tussen fondsen en subaccounts zo goed mogelijk te begrijpen, kan het helpen om te begrijpen hoe subaccounts werden gecreëerd om mee te beginnen. In het verleden hadden levensverzekeringsmaatschappijen van oudsher alleen vaste annuïteiten en hele of universele levenspolissen aangeboden die de hoofdsom plus rente van de houder garandeerden.

In de jaren tachtig besloten ze om een ​​nieuw soort beleid en contracten aan te bieden, waardoor hun klanten konden participeren in de aandelen- en vastrentende markten. Tot die tijd bezat een vaste lijfrentehouder gewoon een enkel contract dat een gegarandeerde rentevoet betaalde. Maar polishouders van variable annuity zouden nu verschillende manieren hebben om de opbrengst van hun contracten te beleggen. Daarom werden beleggingsfondsen geïntroduceerd in de vorm van subaccounts waarmee klanten konden kiezen tussen verschillende soorten beleggingsalternatieven.

AD:

Dus wat is het?
De selectie van subaccounts die beschikbaar zijn in een bepaald contract wordt bepaald door een overeenkomst tussen verzekeraars en fondsmaatschappijen. Verzekeringsmaatschappijen zullen verschillende beleggingsfondsenfamilies benaderen en aanbieden om een ​​of meer van hun fondsen in hun variabele producten te plaatsen (de meeste luchtvaartmaatschappijen zullen dezelfde reeks subaccounts aanbieden in alle verschillende contracten en beleidslijnen die zij aanbieden). De meeste verzekeraars bieden fondsen aan van ten minste een half dozijn verschillende bedrijven, meestal met inbegrip van ten minste een van de vlaggenschipfondsen van elk gezin. Natuurlijk profiteert het fondsbedrijf ervan zijn subaccountfondsen te laten distribueren - en op de markt te brengen - door de verzekeringsmaatschappij. (Zie voor meer Het hele verhaal over variabele lijfrentes krijgen .)

Subaccounts vs. Beleggingsfondsen
Kenmerkend zijn variabele subaccounts, in alle praktische gevallen, beleggingsfondsen in vermomming. In feite zijn sommige subaccounts virtuele (zo niet exacte) klonen van hun tegenhangers in het fonds.Ze zien eruit en handelen als beleggingsfondsen, maar er zijn een paar verschillen die hen scheiden van hun onafhankelijke neven.

1. Fiscale uitgestelde rekeningen
   Variabele subaccounts zullen enigszins verschillen in termen van dagprijs en prestaties, kosten en vergoedingen en vermogenswinstenverdelingen. Dit laatste punt komt op jaarbasis naar voren, wanneer alle belastbare beleggingsfondsen hun gerealiseerde kapitaalwinsten pro rata aan aandeelhouders moeten bekendmaken en verdelen. Variabele subaccounts zullen dit niet doen, omdat ze fiscaal worden uitgesteld binnen een lijfrentepolis of een verzekeringshuidproduct. Omdat het niet nodig is om dit te doen, kunnen variabele subaccountmanagers deze portefeuilles beheren zonder rekening te houden met belastingefficiëntie, wat op zijn beurt van invloed is op het totale rendement dat beleggers realiseren.

   Naast de standaardportefeuillemanagementuitgaven die bij een professioneel beheerde beleggingsvehikel horen, bieden variabele subaccounts natuurlijk ook de standaard reeks vergoedingen en voordelen die horen bij een variabel lijfrenteverzekerings- of levensverzekeringscontract, zoals wonen en overlijden vergoedingen, mortaliteits- en onkostenvergoedingen, onderhoudskosten en andere kosten die worden afgetrokken van de opbrengsten gegenereerd door de subaccounts. (Lees meer in Variable Annuities With Living Benefits: Worth The Fees? )

2. Beleidswijzigingen
   Deze verschillen kwamen uiteindelijk onder de aandacht van de Securities and Exchange Commission (SEC). Vanwege de strikte wetgeving met betrekking tot de kenmerken van effecten en de manier waarop ze worden geclassificeerd, hebben toezichthouders uiteindelijk besloten dat de hiervoor genoemde verschillen nopen tot de classificatie van subaccounts als volledig afzonderlijke effecten. Daarom moeten ze verschillende namen en CUSIP-nummers toegewezen krijgen. Hun historische prestaties moeten ook afzonderlijk worden vermeld, anders dan de trackrecords die door de oorspronkelijke onderliggende fondsen zijn gepost. Dit kan beleggers natuurlijk gemakkelijk verwarren wanneer ze proberen de historische prestaties van een bepaald subaccount te evalueren.

   Als een bepaald beleggingsfonds bijvoorbeeld de afgelopen dertig jaar solide heeft gepresteerd, herkent een belegger die dat fonds zoekt binnen een variabel contract mogelijk niet de bijbehorende subaccountnaam en -symbool. Bovendien, als de historische prestaties van het subaccount van een zuster slechts enkele jaren teruggaan (wat het geval is bij de meeste subaccounts, aangezien deze regel nog niet zo lang van kracht is), kan een niet-geïnformeerde belegger zelfs nooit vermoeden dat de subaccount echt is een vergelijkbare versie van het fonds dat hij of zij zoekt. In dit geval moet een belegger die de correlatie begrijpt waarschijnlijk meer aandacht besteden aan de historische prestaties van het onderliggende fonds dan die welke door de subrekening worden gepost, aangezien beide effecten uiteindelijk door dezelfde groep managers worden beheerd volgens dezelfde filosofie, ondanks de verschillen in vergoedingen en belastingbeheer. (Zie voor meer Wat is een CUSIP-nummer? )

Werkvoorbeeld Allianz Life Insurance Company heeft het Davis New York Venture Fund (tickersymbool NYVTX, CUSIP-nummer voor A-aandelen-239080 geplaatst -104) binnen zijn variabele contracten en beleid.Het heeft daarom een ​​overeenkomstige subrekening gecreëerd die bekend staat als het AZL Davis New York Venture Fund. Het wordt beheerd door Allianz Investment Management LLC, een geregistreerde beleggingsadviseur en een dochteronderneming van Allianz Life Insurance Company uit Noord-Amerika, en is sinds maart 2004 geadviseerd door Davis Adviseos. De CUSIP voor dit subaccount is 018821306. Sinds de oprichting is de subaccount heeft iets slechter gepresteerd dan het oorspronkelijke fonds (A-aandelen) maar kan nog steeds worden beschouwd als een replica van het oorspronkelijke fonds.

De bottom line De verschillen tussen beleggingsfondsen en variabele subaccounts kunnen verwarrend zijn, vooral als de subaccount een exacte kloon is van het zusterfonds. Besteed veel aandacht aan de tickersymbolen om ervoor te zorgen dat u de juiste quote krijgt. Als u een variabel contract van welke aard dan ook bezit, kan de verzekeringsmaatschappij u altijd volledige beleggingsinformatie verstrekken over alle subaccounts binnen zijn contracten. (Voor meer informatie, zie Koopt u lijfrentes of beleggingsfondsen? )