Een IPO, of een eerste openbare aanbieding, is een manier voor een privébedrijf om kapitaal aan te trekken voor activiteiten en groei door aandelen van het bedrijf aan het publiek te verkopen. Maar hoe bepaalt een bedrijf hoeveel aandelen het moet verkopen en tegen welke prijs? Met andere woorden, hoe bepaalt een bedrijf zijn eigen waarde op de open markt? Hiervoor wenden bedrijven zich tot investeringsbanken voor waardering. De waardering van een IPO is een delicate aangelegenheid. Als de aandelen ondergewaardeerd zijn, kan het bedrijf enorme hoeveelheden geld op tafel leggen, terwijl de initiële beleggers enorme winsten maken met de verkoop van de ondergewaardeerde aandelen. Als de aandelen overgewaardeerd zijn, moet de overnemende beleggingsbank vaak aandelen kopen en opkopen om de prijs te verhogen, beleggers verliezen geld en de aandelen kunnen stilvallen als beleggers proberen aandelen te dumpen. De sombere prestaties van recente beursintroducties zoals die van Candy Crush-maker King Digital Entertainment (KING) laten zien dat de waarderingen van de investeringsbank allesbehalve een wetenschap zijn. In dit artikel zullen we bespreken waarom en hoe de IPO-waarderingen van de investment bank fout gaan.

AD:

( Zie gerelateerde Top 5 IPO Flops van 2014 en Hoe wordt een IPO gewaardeerd?)

De rol van beleggingsbanken bij het IPO prijsproces

Een IPO is een complex en langdurig proces. Alvorens openbaar te noteren, krijgt het particuliere bedrijf zijn aandelen gewaardeerd door analisten om een ​​realistisch prijsbereik te bepalen. Een dergelijke beoordeling helpt ook bij het structureren van de IPO om te voldoen aan de kapitaalverhogingsvereisten van het bedrijf. Investeringsbankiers worden beschouwd als waarderingsdeskundigen. Ze faciliteren wat de prijsontdekking van het privébedrijf wordt genoemd. De investeringsbank zal dan grote institutionele beleggers, particuliere beleggers en andere kersgeplukte beleggers de mogelijkheid bieden om aandelen van het bedrijf te kopen. De vangst is dat deze initiële beleggers moeten beslissen hoeveel aandelen ze kopen zonder de exacte prijs per aandeel te kennen. Op basis van de aanbevelingen van investeringsbankiers bepaalt de IPO-underwriter (meestal een investeringsbank of een syndicaat van verschillende investeringsbanken) wat de prijs voor één aandeel zal zijn (dit wordt de aanbiedingsprijs).

AD:

Beleggingsbankiers kunnen een minimumbedrag aan kapitaal garanderen door de aandelen van het bedrijf te kopen en deze via de IPO aan het publiek te verkopen, of kunnen eenvoudigweg helpen bij het IPO-proces zonder een bepaald bedrag te garanderen. Ze volgen meestal het syndicatieproces, waarbij meerdere underwriters tranches of segmenten van te verkopen aandelen opnemen. ( Zie related IPO Basics: Getting In On An IPO)

Ondanks de inspanningen en de grondige analyse van een investeringsbank, betekent het proces van het nemen van een bedrijf van privé naar openbaar het onderwerpen aan de grillen van een onvoorspelbaar open markt. Op de openingsdag, wanneer het voormalige privébedrijf voor het eerst als beursgenoteerd bedrijf op de effectenbeurs komt, kan de openingsprijs beide kanten op.Een openingsprijs die veel hoger is dan de aanbiedingsprijs geeft aan dat het aandeel ondergewaardeerd was en dat het bedrijf geld van de tafel heeft gelaten. Een openingsprijs die veel lager is dan de aanbiedingsprijs geeft aan dat de aandelen overgewaardeerd zijn. De slotkoers, kortetermijnprestaties en langetermijnprestaties van aandelen kunnen ook fouten in de waardering onthullen.

AD:

Dit zijn de belangrijkste redenen waarom sommige IPO-waarderingen het doel missen.

1. Diversiteit van IPO-waarderingsmethoden: Beleggingsbankiers gebruiken verschillende waarderingsmethoden, zoals de vergelijkbare bedrijfsanalysemethode, het dividend verdisconteerd model, het verdisconteerde kasstroommodel en de economische meerwaarde methode. Al deze modellen zijn afhankelijk van beschikbare gegevens en van onderliggende aannames. Verschillende resultaten worden vaak waargenomen van verschillende modellen die voor dezelfde voorraadwaardering worden gebruikt. Geen enkele methode past perfect en er bestaat een uiteenlopende mening over prijzen, aangezien verschillende marktdeelnemers (met uitzondering van de underwriting bank) de beursintroductie anders waarderen. De selectie van kwantitatieve methoden door zakenbankiers versus perceptie door andere marktdeelnemers is een primaire bron van variantie in IPO-prijzen.
2. Ambiguïteit in bedrijfsperceptie: De zakenwereld van vandaag evolueert op een complexe manier. Innovaties ontstaan ​​met een mix-n-match aanpak, met name voor techbedrijven die interessante zakelijke prospects vinden in overlappende domeinen. Hoewel dergelijke ontwikkelingen deuren openen naar nieuwe zakelijke kansen, maakt dit de bedrijfswaarderingen moeilijk. Bijvoorbeeld Zynga (ZNGA ZNGAZynga Inc3, 86-1, 53% Created with Highstock 4. 2. 6 ), maker van Farmville, is begonnen als een onderneming voor gamen voor sociale netwerken, maar de huidige classificatie is moeilijk. Is het een entertainmentbedrijf, een netwerkbedrijf of een technologiebedrijf? Voor welke categorie van gelijkwaardige bedrijven moet een vergelijking worden gemaakt voor nauwkeurige waarderingen? Pogingen om een ​​aandeel te waarderen in sectorcategorisering en peervergelijking leiden tot imperfecte waarderingen.
3. Toekomstige bedrijfspropositie: Hoewel het IPO-prijsbepalingsproces een grote en gevarieerde groep marktdeelnemers omvat, blijft deze beoordelingsgroep relatief klein in vergelijking met de totale markt. Deze groep kan zijn eigen perceptie van waardering hebben die kan verschillen van die van de totale markt. Deze groep bezit IPO-prijzen tot de openingsdag wanneer de markt de aandelenkoersen beheert. De markt ziet de waardering vooral in termen van toekomstpotentieel, die in korte tijd drastisch kan veranderen. Ondanks de winstgevendheid en de pijplijn van andere games, namen King Digital Entertainment (KING) en Zynga (respectievelijk bekend van Candy Crush en Farmville) beide sterk af. De perceptie van de markt was dat met slechts één hitgame elk, de bedrijven eendagsvliegen kunnen zijn met grimmige toekomstperspectieven.
4. Interim-ontwikkelingen: Beleggingsbankiers hebben het perfecte werk gedaan - ze bedachten een perfecte biedprijs voor de IPO.Tussen het bepalen van de perfecte aanbiedingsprijs en het begin van de openbare handel kunnen echter veel dingen gebeuren die de waardering afwijzen. In het geval van de IPO van Facebook besloot het bedrijf kort voordat het openbaar werd, het aantal te verkopen aandelen aanzienlijk te verhogen. Bijvoorbeeld, de vroege Facebook-belegger Peter Thiel verhoogde zijn verkoopaandeel van 7,7 miljoen naar 16 miljoen aandelen, waarmee hij effectief het bedrijf verzilverde. Dergelijke ontwikkelingen beïnvloeden de vraag en het aanbod van aandelen en daarmee de openingsdagprijzen. Investeringsbanken hebben mogelijk niet de volledige controle over dergelijke ontwikkelingen.
5. Gebruik van Raised Capital : het primaire doel van een IPO is het aantrekken van kapitaal. Een bedrijf moet vermelden hoe het van plan is het verhoogde kapitaal te gebruiken in zijn IPO-prospectus. Een dergelijk doel van het gebruik van fondsen kan echter na de IPO afwijken. De IPO-prijs kan worden bepaald op basis van de vermelde toekomstige uitbreidingsplannen met behulp van IPO-opbrengsten. Maar vanwege tussentijdse ontwikkelingen kan een bedrijf de gelden gebruiken om de bestaande schuld terug te betalen. Dergelijke ontwikkelingen hebben een aanzienlijke invloed op de prijswaarderingen die tot prijsveranderingen leiden. De rol van de zakenbank is beperkt tot IPO en de waarderingen zijn gebaseerd op beschikbare (en beoogde) informatie. Afwijking van bedrijfsactiviteiten na beursintroductie valt niet onder de controle van zakenbanken en leidt tot prijsafwijkingen.
6. Gebrek aan transparantie: Transparantie, verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid kunnen in een IPO-lijst worden aangetast. De hoofdassistenten van de Facebook IPO (Morgan Stanley en 32 anderen) betaalden $ 38 per aandeel voor hun respectieve inzet. Ze verkochten hun aandelen aan de startprijs van $ 42. 05 leidend tot een onmiddellijke winst van $ 4. 05 per aandeel op de beursdag. Naar verluidt leidde deze verkoop tot prijsdaling. Facebook en zijn verzekeraars werden aangeklaagd voor fraude. In de paper "De behoefte aan transparantie, verantwoordelijkheid en verantwoording: de zaak van de Facebook-beursintroductie", door Cervellati et al., Ligt het probleem met "gebrek aan transparantie, verkeerde bedrijfscultuur en belangenconflicten en gedragsvooroordelen bij een deel van waarderingsanalisten. "
7. Relatief jongere bedrijven: Voorbij zijn de dagen dat particuliere bedrijven decennialang zouden lopen voordat ze openbaar zouden worden. De Amerikaanse IPO-markt staat vol met jonge bedrijven die historische prestatiegegevens missen en voor wie de schatting van toekomstige kasstromen zijn een moeilijke taak.Volgens deze uitdagingen is de waardering met behulp van DCF-analyse vaak gevuld met fouten die leiden tot IPO-misprijzen. In dergelijke gevallen wordt een alternatief voor DCF, de multipool van de groep, gebruikt. Deze waarderingen hebben echter vaak vertekeningen Dit kan leiden tot het verkeerd prijzen. De vergelijkbare veelvouden die worden gebruikt in de waardering van multiples voor een vergelijkbare groep (zoals de P / E-ratio of statistische metingen zoals het gemiddelde en de mediaan) zijn niet nauwkeurig vanwege een gebrek aan gegevens uit het verleden.
8. Openbaarmaking van voorspellingen over het resultaat in het IPO-prospectus : Bepaalde markten verplichten de noodzakelijke bekendmaking van een winstprognose voor een IPO niet. Het is verplicht in het Verenigd Koninkrijk en optioneel in de Verenigde Staten en Canada.Veelvoorkomende beleggers hebben mogelijk geen duidelijk inzicht in een winstprognose waardoor zij de biedprijs van de IPO niet kunnen verifiëren. Waarderingen op basis van niet-bestaande winstprognoses worden daarom overgelaten aan de beoordeling door investeringsbankiers, wat kan leiden tot prijsafwijkingen.

The Bottom Line

Investeringsbanken spelen een sleutelrol in het IPO-proces, waarvan de belangrijkste de waardering van de IPO is. Beperkt qua reikwijdte vanwege bovengenoemde factoren, kunnen investeringsbanken vaak weigeren om de beursgang nauwkeurig te bepalen. Gebrek aan nauwkeurigheid bij IPO-waarderingen kan ertoe leiden dat een bedrijf enorme hoeveelheden geld op tafel legt, verlies van vertrouwen van investeerders in aanbiedingen van IPO's op de markt, onder abonnement op toekomstige IPO-aanbiedingen en sombere prestaties op de openingsdag.