Waardebeleggen is een populaire strategie die tracht de werkelijke waarde van aandelen te bepalen, onafhankelijk van marktkrachten of relatieve prijzen. Vrije kasstroom is een centraal onderdeel in de berekening van de intrinsieke waarde in de meest populaire waarderingsmethodiek, die een gedisconteerde kasstroom is. Winst voor rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA) wordt soms gebruikt om de vrije kasstroom te berekenen, maar het is niet de belangrijkste statistiek in deze berekeningen, noch is het noodzakelijk. EBITDA kan worden gebruikt in een alternatieve afleiding van eindwaarde, en het is ook populair in relatieve waardering, maar deze methodieken verschillen van zuivere waardebeleggingen.

Value Investing

Waardebeleggen werd gepionierd door de beroemde academische Benjamin Graham in de jaren dertig van de vorige eeuw. Volgens de principes van Graham is de waarde van een bedrijf gelijk aan de som van alle toekomstige kasstromen, verdisconteerd tot de huidige waarde. Deze filosofie staat bekend als intrinsieke waardering omdat ze niet afhankelijk is van de aanwezigheid van marktprijzen of vergelijkingen met andere entiteiten om een ​​inschatting van de waarde van een onderneming af te leiden. Waardebeleggers baseren hun beslissingen op verwachte toekomstige kasstromen. De meest populaire methodologie voor het uitvoeren van deze waardering is contante cashflow, hoewel andere methoden, zoals residuele inkomsten, ook populair zijn in bepaalde academische en financiële kringen.

Vrije kasstroomwaardering

Discounted cash flow (DCF) is de meest populaire intrinsieke waarderingsmethodologie. Voor het uitvoeren van DCF-analyse moeten de toekomstige kasstromen van een bedrijf worden geschat. Deze waarden kunnen niet als een zekerheid worden gezien, maar sterke prognosevaardigheden helpen succesvolle waarde-investeerders onderscheiden van hun minder slimme tegenhangers. De definitie van vrije kasstroom is niet universeel, maar wordt vaak berekend door kapitaaluitgaven af ​​te trekken van de nettokasstroom uit bedrijfsactiviteiten. Deze waarden zijn te vinden in het kasstroomoverzicht.

Nadat de vrije kasstroom voor elk toekomstig jaar is berekend en geschat, worden deze toekomstige totalen verdisconteerd naar de huidige waarde. De discontovoet is een uiterst belangrijk element van DCF-analyse omdat het de tijdswaarde van geld vertegenwoordigt, wat een hoeksteen is van de moderne financiële theorie. Er zijn verschillende methoden om de juiste disconteringsvoet te bepalen, maar de gewogen gemiddelde kapitaalkosten worden meestal gebruikt in DCF. Ten slotte wordt een eindwaarde berekend op basis van een toekomstig punt waarbij de vrije kasstroom verondersteld wordt een stabiele groei te vertonen en de eindwaarde ook verdisconteerd wordt tot de contante waarde. Het belang van vrije cashflow voor intrinsieke waardering ligt voor de hand bij het onderzoeken van de DCF-methodiek.

EBITDA-waardering

EBITDA kan worden gebruikt in zowel intrinsieke als relatieve waardering. EBITDA wordt soms door beleggers gebruikt bij het berekenen van de vrije kasstroom, maar kan in dit geval alleen als een bijdragende component worden beschouwd, terwijl vrije kasstroom het ultieme doel is. In het kader van investment banking wordt de eindwaarde vaak vervangen door een exitwaarde, die vaak wordt berekend door de verwachte EBITDA te vermenigvuldigen met een waarderingsmeervoud. De exitwaarde is een proxy voor een afhaalprijs en is niet gebaseerd op intrinsieke waarderingsprincipes. Waarde-investeerders en academici die strikt de filosofie van Benjamin Graham volgen, zouden deze methode niet accepteren.

Relatieve waardering wordt vaak ingeroepen in populaire financiële media en op websites met financiële gegevens die het meeste verkeer ontvangen. De koers-winstverhouding, prijs / kasverhouding, prijs-tot-omzetverhouding, bedrijfswaarde-tot-EBITDA-ratio en prijs-tot-kasstroomratio zijn alle gangbare relatieve waarderingsstatistieken. Deze zijn om verschillende redenen populair. Voor veel beleggers is het proces om aandelen te selecteren, nadat fondsen al zijn geoormerkt voor de aandelenmarkt. Bovendien is relatieve waardering een veel eenvoudiger proces dan intrinsieke waardering. De meeste vereiste gegevens zijn gratis online of via een makelaar beschikbaar. Investeerders hoeven alleen een geschikte referentiegroep op te stellen en vergelijkingen te maken om te bepalen welke bedrijven overgewaardeerd of ondergewaardeerd lijken te zijn. Relatieve waardering met behulp van EBITDA is een populaire techniek, maar het is niet congruent met de beleggingsfilosofieën ontwikkeld door Graham.