Voor veel Amerikanen is de gedachte aan pensioen synoniem aan zonnige gebieden, golfbanen, stranden en tennisbanen. Terwijl hordes gepensioneerden massaal naar plaatsen zoals Florida, Arizona en Las Vegas trekken, neemt een groeiende contingentie de tegenovergestelde richting in. Deze pioniers leven hun gouden jaren in de laatste grens van Amerika, Alaska. Er worden niet veel rondjes golf gespeeld, en terwijl Alaska meer kilometers kustlijn biedt dan welke andere staat, is het water veel te koud om te zwemmen, zelfs met een natpak. Gepensioneerden op zoek naar adembenemende landschappen, skiën, sneeuwscooteren en wandelen en fietsen van wereldklasse kunnen echter geen betere bestemming vinden dan Alaska.

Een ander voordeel van Alaska is dat, in tegenstelling tot Florida, de staat geen one-trick pony is. Hoewel het weer in Florida behoorlijk homogeen is en de meeste van de pensioengemeenschappen van de staat er opvallend veel op lijken, is Alaska een model van diversiteit, zowel in levensstijl als in klimaat. Plaatsen zoals Fairbanks bevriezen bijvoorbeeld maandenlang tijdens de winter, maar in een traditionele zomer wordt de stad erg warm, met veel zon. Kustgemeenschappen zoals Kenai bieden prachtige kusten, terwijl de grootste stad van de staat, Anchorage en hoofdstad Juneau, de normale voorzieningen bieden voor middelgrote grootstedelijke gebieden.

Gepensioneerden die Alaska overwegen hebben veel dingen om over na te denken voordat ze de knoop doorhakken, maar een van de grootste is de kosten. Alvorens een dergelijke verhuizing te maken, is het verstandig om ervoor te zorgen dat de financiën worden weggedrukt en dat een pensioen in Alaska financieel haalbaar is. De volgende analyse geeft aan hoeveel geld een gepensioneerde kan verwachten als hij zich terugtrekt naar Alaska.

Huisvestingskosten

Zoals te verwachten is in zo'n enorme, heterogene staat, hebben de huisvestingskosten in Alaska een breed scala. Kleine appartementen in bepaalde steden huren voor slechts $ 500 per maand, terwijl huizen aan de kust in resortgemeenschappen enkele duizenden kosten. Met ingang van 2015 is de gemiddelde huur in Anchorage $ 1, 410, met appartementen met een slaapkamer voor gemiddeld $ 1, 050. Kleinere steden, zoals Kenai, zijn meer betaalbaar. De strandgemeenschap biedt een gemiddelde huurprijs van $ 837. Als ze bereid zijn genoegen te nemen met een klein appartement met één slaapkamer, kunnen gepensioneerden in de meeste delen van Alaska geschikte woningen vinden voor $ 1.000, - per maand.

Nutskosten

Met name als het afkomstig is uit milde weersomstandigheden, moeten gepensioneerden van Alaska worden voorbereid op exorbitante energierekeningen. De staat wordt erg koud en blijft dat vele maanden lang; als resultaat is het niet goedkoop om een ​​huis te verwarmen tot een comfortabel niveau. De gemiddelde maandelijkse energierekening in Alaska is $ 200, maar de energiekosten zijn eerder cyclisch dan constant. Winterverwarming rekeningen kunnen $ 350 of meer zijn, terwijl veel delen van de staat in de zomer wat verlichting krijgen.

Voedingskosten

Alles van melk en brood tot rundvlees en gevogelte kost in Alaska meer dan ergens anders in de Verenigde Staten. Dit is een functie van de kosten van verkochte goederen (COGS). Alaska is ver verwijderd van de meeste distributiecentra. Het kost veel om daar voedsel te vervoeren, en deze kosten worden doorgegeven aan de consument. Een maandelijkse voedseluitgave van $ 500 is redelijk voor degenen die meestal thuis koken, maar regelmatig uit eten kan deze kosten snel verhogen.

Transportkosten

Net als voedsel is gas duur in Alaska, vooral vanwege de hoge transportkosten. De prijs per gallon loopt 30 tot 40% hoger dan het nationale gemiddelde. Aan de positieve kant, autoverzekering is goedkoop voor inwoners van Alaska, met volledige dekkingspremies komt vaak binnen bij minder dan $ 100 per maand. Voor iemand die gemiddelde mijlen rijdt, betaalt een maandelijks transportbudget van $ 300 voor autoverzekering en gas; dit biedt ruimte voor gepland onderhoud van de auto en onverwachte gebeurtenissen.

Kosten voor gezondheidszorg

Vanaf 2015 is de maandelijkse premie voor Medicare Part B $ 104. 90. Medicare dekt echter niet alles, waardoor het slim is om extra geld op te bouwen in een maandelijks budget om medische kosten te dekken. Een totaal van $ 300 is redelijk, hoewel het in principe onmogelijk is om je te overtuigen van medische gebeurtenissen, met name tijdens de pensioengerechtigde leeftijd, waar gezondheidsproblemen helaas vaker voorkomen.

Totale kosten

Als u de totalen van hierboven toevoegt en vervolgens nog eens $ 300 per maand toevoegt voor incidentele items en diversen, omdat iedereen toiletpapier nodig heeft, levert dit een maandelijks inkomen van $ 2, 300 op voor een comfortabele, maar toch eenvoudige, pensioenlevensstijl in Alaska. Elke gepensioneerde is echter uniek en dit aantal kan lager of veel hoger zijn op basis van de locatie, gezondheid en levenswijze van een persoon of echtpaar. Een persoon die bijvoorbeeld elk weekend van lekker eten en skiën houdt, heeft meer dan $ 2, 300 per maand nodig om zo'n levensstijl in Alaska te leven.

Hoe bespaart u

De meeste mensen financieren hun pensioenjaren met een combinatie van sociale zekerheid en rendement van particuliere pensioenrekeningen. Vanaf 2015 bedraagt ​​de gemiddelde maandelijkse uitkering voor de sociale zekerheid ongeveer $ 1, 200 per maand. Voor een paar is dit $ 2, 400 per maand en is het waarschijnlijk genoeg om met pensioen te gaan in Alaska. Een enkele persoon moet zijn inkomsten uit sociale zekerheid waarschijnlijk aanvullen met een aanvullend pensioenfonds of door een deeltijdbaan te volgen.

Hoewel enigszins controversieel, bieden annuïteiten gepensioneerden een manier om elke maand een gegarandeerde cheque te ontvangen voor een vast bedrag. Individuen kunnen een hoofdrol spelen in een lijfrente tijdens hun werkjaren en dit geld verzamelt rente die fiscaal wordt uitgesteld totdat ze beginnen met het opnemen van uitkeringen.

Bij pensionering worden het lijfrentebalans, de hoofdsom en de rente van een persoon geamortiseerd over de verwachte rest van zijn leven in een reeks vaste, regelmatige betalingen. Een persoon met een lijfrente-uitbetaling van $ 1 miljoen die op 60-jarige leeftijd met pensioen gaat en een levensverwachting van 80 heeft, ontvangt $ 50.000 per jaar of $ 1 miljoen gedeeld door 20.Dit komt uit op iets meer dan $ 4, 000 per maand. Het beste deel hiervan is dat, zelfs als de persoon ouder dan 80 is, de cheques blijven komen voor het leven. In deze zin beschermen lijfrentes mensen die te lang leven op dezelfde manier dat levensverzekeringen de families beschermen van mensen die te snel sterven.

Lijfrenten hebben een aantal nadelen die het waard zijn om te onderzoeken voordat ze een beslissing nemen. Hun fiscale behandeling is ongunstig in vergelijking met andere langetermijnbeleggingsrekeningen, omdat ze worden belast tegen de normale inko- menspercentages in plaats van op lange termijn vermogenswinsten. Levensverzekeringsmaatschappijen die lijfrentes verkopen, maken daar enorme commissies voor; deze commissies eten de potentiële winst van de belegger op.