a:

De kapitaalkosten van een bedrijf hebben betrekking op de kosten die het moet betalen om nieuwe kapitaalfondsen bijeen te brengen, terwijl de kosten van het eigen vermogen het rendement meten dat wordt geëist door beleggers die deel uitmaken van het eigendom van het bedrijf structuur. De kosten van eigen vermogen zijn het percentage rendement dat wordt geëist door de eigenaars van een bedrijf, maar de kapitaalkosten omvatten het rendement dat wordt geëist door geldverstrekkers en eigenaars.

Bedrijven die beursgenoteerd zijn, kunnen kapitaal aantrekken door geld te lenen of eigendomsaandelen te verkopen. Schuldinvesteerders en aandelenbeleggers vragen een rendement op hun geld, hetzij door rentebetalingen, hetzij door meerwaarden / dividenden. De kapitaalkosten houden rekening met zowel de kosten van schulden als de kosten van eigen vermogen.

Stabiele, gezonde bedrijven hebben consistent lage kosten van kapitaal en eigen vermogen. Onvoorspelbare bedrijven zijn risicovoller en crediteuren en aandelenbeleggers vragen een hoger rendement op hun beleggingen om het risico te compenseren. Voor obligatiehouders en andere kredietverstrekkers is dit hogere rendement gemakkelijk te zien; de rente op schulden is hoger. Het is moeilijker om de kosten van het eigen vermogen te berekenen, omdat het vereiste rendement voor aandeelhouders minder duidelijk is gedefinieerd.

Een manier waarop bedrijven en beleggers de kosten van eigen vermogen kunnen schatten, is het Capital Asset Pricing Model (CAPM). Om de vermogenskosten te berekenen met behulp van CAPM, vermenigvuldigt u de bèta van het bedrijf met de risicopremie en voegt u die waarde toe aan de risicovrije rente. In theorie benadert dit cijfer het vereiste rendement op basis van risico.

Een traditionelere manier om de kosten van het eigen vermogen te berekenen, is via het dividendkapitaalmodel, waarbij de kosten van het eigen vermogen gelijk zijn aan de dividenden per aandeel gedeeld door de huidige aandelenkoers, die wordt toegevoegd aan de groeivoet van het dividend.