a:

Deze twee metingen zijn onderling gerelateerd en worden samen gebruikt om de productie en inkoop van de markt te begrijpen. Prijselasticiteit van het aanbod en elasticiteit van de vraag zijn zowel economische middelen om prijs- als vraaggevoeligheid te begrijpen. Prijselasticiteit geeft weer hoeveel de prijs van een product of dienst gevoelig is voor levering. Onelastische prijsbepaling verandert niet significant wanneer het aanbod verandert. Dat wil zeggen, als het aanbod toeneemt of daalt, blijft de prijs ongeveer hetzelfde. Elasticiteit van de vraag drukt een soortgelijk concept uit; dat wil zeggen, inelasticiteit van de vraag beschrijft een product of dienst dat niet veel op de vraag reageert naar een prijsverandering. De twee concepten verschillen in vraag of aanbod wordt overwogen. Een prijsverandering die geen significante verandering in de vraag veroorzaakt, is een voorbeeld van inelasticiteit van de vraag. Prijsinelasticiteit treedt op wanneer een verandering in het aanbod de prijzen niet significant wijzigt.

Economen meten de elasticiteit van de vraag en de prijselasticiteit van het aanbod met verhoudingen die de innige relatie tussen prijs, vraag en aanbod illustreren. Wanneer de elasticiteit van de vraagverhouding wordt gewaardeerd nabij of op nul, wordt gezegd dat het product niet elastisch is, terwijl waarden die dichter bij één liggen elastisch zijn. De prijselasticiteit van de toevoerverhouding heeft een coëfficiënt die de elasticiteit uitdrukt. Wanneer waarden een waarde overschrijden, is de toevoer van het product elastisch; omgekeerd vallen onelastische waarden onder één. De elasticiteit van de vraag wordt beïnvloed door merkloyaliteit, noodzaak en het gebruik van vervangende artikelen en diensten, naast andere factoren. De leveringselasticiteit wordt beïnvloed door de beschikbaarheid voor grondstoffenfabrikanten, adequaat producttransport, voorraden en productiecomplexiteit, bijvoorbeeld.