Voor beleggers met bepaalde doelen kunnen annuïteiten een belangrijk onderdeel van een portefeuille vormen. Lijfrenten bieden belasting-uitgestelde groei en een gegarandeerd inkomen voor het leven. Een belegger kan zo lang als hij wil aan zijn lijfrente bijdragen zo lang als hij wil, en zolang hij niet is begonnen met het opnemen van uitkeringen, betaalt hij geen belasting op de groei. Het andere voordeel van annuïteiten is een groot voordeel. Een lijfrente stelt een belegger in staat om zichzelf een maandelijks salaris na pensionering te garanderen, zolang hij leeft. In feite is de technische definitie van een lijfrente een reeks vaste, regelmatige betalingen.

Wanneer een belegger begint uitkeringen te nemen van zijn lijfrente, meestal op 59-jarige leeftijd. 5, betaalt de lijfrente de hoofdsom en rentebetaling terug aan hem in vaste maandelijkse betalingen. Het afschrijvingsschema, of de tijd die nodig is om het volledige saldo uit te betalen, wordt berekend op basis van de levensverwachting van de belegger. Als zijn levensverwachting bijvoorbeeld 80 is, wordt de lijfrente volledig uitbetaald op het moment dat hij die leeftijd bereikt. Het volgende is echter het beste deel. Stel dat de belegger rechts voorbij de 80 marcheert en leeft tot 100 jaar of ouder. Hij krijgt nog steeds dezelfde cheques voor dezelfde hoeveelheid zolang hij leeft; de betalingen stoppen niet alleen omdat het saldo is afgeschreven. In dit geval vertegenwoordigen annuïteiten, die worden verkocht door levensverzekeringsmaatschappijen, het tegenovergestelde van traditionele levensverzekeringen. Hoewel levensverzekeringen bescherming bieden tegen te snel sterven, bieden annuïteiten bescherming tegen te lang leven.

Lijfrenten zijn op veel manieren aantrekkelijk, en als u zich uitsluitend concentreert op de voordelen ervan, lijkt dit een voor de hand liggend investeringsvehikel voor pensioenzekerheid. Alvorens een duik te nemen, is het echter verstandig dat een belegger niet alleen de voordelen van annuïteiten begrijpt, maar ook de nadelen, waarvan er verschillende bestaan. In veel gevallen zijn annuïteiten gewoon de verkeerde investering.

Ongunstige belastingbehandeling

In de meeste gevallen krijgen beleggingsinkomsten die over een lange periode zijn verdiend, een speciale behandeling onder de belastingcode van de Internal Revenue Service (IRS). Dit type inkomsten wordt geclassificeerd als langetermijnwinst, en in plaats van belast te worden aan hetzelfde tarief als het gewone inkomen, wordt het belast tegen een veel lager speciaal tarief. Het belastingtarief voor het gewone inkomen hangt af van hoeveel geld een persoon verdient, maar vanaf 2015 kan dit oplopen tot 39,6%. Winst op lange termijn daarentegen wordt nooit belast met meer dan 20%.

Beleggers hoeven tijdens de accumulatiefase geen belastingen op annuïteiten te betalen, maar de belasting wordt berekend op de dag dat beleggers distributies beginnen te ontvangen. Voor een rijke belegger in de hoogste belastingschijf wordt bijna 40% van zijn winst tijdens de groeifase afgetrokken wanneer zijn saldo wordt berekend voor distributiedoeleinden.Met een ander beleggingsvehikel, zoals beleggingsfondsen, exchange-traded funds (ETF's) of traditionele aandelen die gedurende een lange periode worden aangehouden, behoudt dezelfde belegger 80% van het geld dat hij verdient.

Onderdrukkende straffen

Lijfrenten zijn ontworpen om voordelen te bieden aan een belegger nadat hij 59 bereikt heeft. 5. Beleggers die zich voor deze leeftijd uit de lijfrente terugtrekken, hetzij vanwege financiële noodzaak of omdat zij hun geld beslissen, is elders beter geïnvesteerd , boetes oplopen niet alleen van de verzekeringsmaatschappij die de annuïteit heeft, maar ook van de IRS.

De boete die de verzekeringsmaatschappij oplegt voor vroegtijdige opname wordt een afkoopsom genoemd. Doorgaans is de afkoopprijs hoger naarmate de belegger zich eerder terugtrekt uit de lijfrente. Een gemeenschappelijk afkoopprovisieschema is bijvoorbeeld een boete van 7% voor opname na het eerste jaar, dat voor elk volgend jaar met 1% afneemt tot nul voor jaar acht. Dit is echter slechts een algemeen voorbeeld; Sommige lijfrentes hebben veel heftigere afkoopkosten, zo hoog als 20%. Voor beleggers die annuïteiten overwegen, zijn de voorwaarden van de afkoopkosten een van de belangrijkste dingen om een ​​verzekeringsmaatschappij te vragen.

De IRS-boete is een standaard 10% van het geld dat een belegger zich terugtrekt voordat hij 59 heeft bereikt. 5. Er zijn zeer zeldzame uitzonderingen op deze regel. In sommige gevallen vergeeft de IRS bijvoorbeeld de 10% -boete wanneer een eerste keer dat een homebuyer zich terugtrekt van zijn lijfrente om het geld voor een aanbetaling op zijn huis te storten. Bovendien moet de belegger beginnen inkomstenbelasting te betalen over zijn lijfrentevergoedingen op de dag dat hij begint met het opnemen van opnames. Zoals eerder vermeld, wordt dit geld belast tegen normale inkomsten, die vaak hoger zijn dan de koerswinst.

Het enige geld dat wordt belast uit een annuïtair opnamebedrag is de winst uit de investering of de rentebaten. Beleggers worden nooit belast op het geld dat zij hebben bijgedragen, aangezien wordt verondersteld dat dit geld al is belast. Als een $ 100.000 lijfrente-saldo echter $ 80, 000 hoofdsom en $ 20.000 rente is, beschouwt de IRS de eerste $ 20.000 die wordt teruggetrokken als de winst, en dit is het bedrag dat wordt belast.

Zwak rendement

Beleggers die op zoek zijn naar een concurrerend rendement, willen misschien ergens anders zoeken in plaats van te vertrouwen op een lijfrente om hun financiële doelen te bereiken. Veel financieel adviseurs classificeren een lijfrente niet eens als een belegging, maar eerder als een contract tussen de belegger en de verzekeringsmaatschappij. Bovendien is de verzekeringsmaatschappij een tussenpersoon die een enorme commissie verdient voor de verkoop en het beheer van een lijfrente voor een belegger. In feite is een van de redenen dat afkoopkosten zo hoog zijn op veel lijfrenten dit geld uiteindelijk oplevert voor de winst van de verzekeringsmaatschappij en de provisie van de agent.

Bij het zoeken naar agressieve rendementen, kan het in plaats van het kopen van een lijfrente veel gunstiger zijn om te beleggen in beleggingsfondsen, ETF's of aandelen. In plaats van een verzekeringsmaatschappij te bezoeken die een enorme provisie uit de deal neemt, kan een persoon deze lucratievere beleggingsproducten zelf kopen of via een adviseur op basis van vergoedingen.Beide opties zijn minder duur dan een levensverzekeringsmaatschappij. Alle drie deze producten, wanneer ze slim worden beheerd, hebben historisch veel langere rendementen opgeleverd dan lijfrentes.