a:

Vaste productiekosten worden opgenomen in voorraden via de absorptiekostenmethode, omdat absorptiekosten de kosten verbonden aan een productieproces accumuleren en toewijzen aan individuele producten. Omdat vaste productiekosten tijdens het productieproces optreden, moeten ze per definitie worden opgenomen in de inventaris volgens de methode van absorptie-kostprijsberekening.

De redenering achter de absorptiekostenmethode is dat de meeste kosten in verband met de productie van een product kunnen worden opgenomen in de kosten van dat product. Een product kan zowel de vaste als de variabele kosten absorberen die optreden tijdens het productieproces.

De kosten die volgens deze methode door de voorraad worden geabsorbeerd, worden niet als uitgaven opgenomen in de periode waarin een bedrijf voor deze kosten betaalt. In plaats daarvan worden ze op de balans van een bedrijf opgenomen in de vorm van een voorraadactiva. Nadat de voorraad aan een consument is verkocht, wordt het voorraadactief in rekening gebracht aan het bedrijf in de vorm van kosten van verkochte goederen (COGS).

Vaste productiekosten zijn een van de vier soorten kosten die worden geabsorbeerd door voorraden via de absorptiekostenmethode: direct materiaal, directe arbeid, variabele fabricagekosten en vaste productiekosten. De vaste overheadkosten voor productie omvatten alle kosten in verband met het gebruik van een productiefaciliteit die niet variëren met het productievolume. Voorbeelden van vaste fabricagekosten omvatten huur- en eigendomsverzekeringen.

De absorptiekostenmethode heeft zijn nadelen. Aangezien de kostprijsberekeningsmethode de toewijzing van veel overheadkosten aan afzonderlijke producten vereist, is een groot deel van de kosten van een product mogelijk niet direct herleidbaar tot dat product.