Voor beleggers kan de sterkte van de balans van een bedrijf worden geëvalueerd door drie brede categorieën van investeringskwaliteit te onderzoeken: toereikendheid van het werkkapitaal, activaprestaties en kapitalisatiestructuur. In dit artikel beginnen we met een uitgebreid overzicht van de beste manier om de investeringskwaliteit van de werkkapitaalpositie van een bedrijf te evalueren. Simpel gezegd houdt dit in het meten van de liquiditeit en managementefficiëntie gerelateerd aan de huidige positie van een bedrijf. De analytische tool die wordt gebruikt om deze taak te volbrengen, is de cashconversiecyclus van een bedrijf.

AD:

Laat je niet misleiden door een foutieve analyse

Laten we eerst een aantal algemeen aanvaarde, maar foute opvattingen over de huidige positie van een bedrijf corrigeren, die simpelweg bestaat uit de relatie tussen haar vlottende activa en de kortlopende verplichtingen. Werkkapitaal is het verschil tussen deze twee brede categorieën financiële cijfers en wordt uitgedrukt als een absoluut dollarbedrag.

AD:

Ondanks conventionele wijsheid, heeft een huidige positie van een bedrijf, als een op zichzelf staand nummer, weinig of geen relevantie voor een beoordeling van zijn liquiditeit. Niettemin wordt dit aantal prominent vermeld in de financiële communicatie van bedrijven, zoals het jaarverslag en ook door diensten voor beleggingsonderzoek. Ongeacht de omvang, de hoeveelheid werkkapitaal werpt heel weinig licht op de kwaliteit van de liquiditeitspositie van een bedrijf.

AD:

Een ander stuk van de conventionele wijsheid dat moet worden gecorrigeerd, is het gebruik van de stroomverhouding en de relatieve relatie daarvan, de zuurproef of de snelle verhouding. In tegenstelling tot de populaire perceptie, brengen deze analytische hulpmiddelen niet de evaluatieve informatie over de liquiditeit van een bedrijf over die een belegger moet weten. De alomtegenwoordige huidige verhouding, als indicator van liquiditeit, vertoont ernstige gebreken, omdat deze conceptueel is gebaseerd op de liquidatie door een bedrijf van al zijn vlottende activa om al zijn huidige verplichtingen na te komen. In werkelijkheid zal dit waarschijnlijk niet voorkomen. Beleggers moeten een bedrijf beschouwen als een bedrijf dat continuïteit geniet. Het is de tijd die nodig is om het werkkapitaal van een bedrijf om te zetten in contanten om zijn huidige verplichtingen te betalen, die de sleutel zijn tot zijn liquiditeit. Kort gezegd is de huidige ratio misleidend.

Een simplistische, maar nauwkeurige vergelijking van de huidige posities van twee bedrijven illustreert de zwakte in het vertrouwen op de huidige ratio en een werkkapitaalnummer als liquiditeitsindicatoren:

Liquiditeitsmaatregelen	Bedrijf ABC	Bedrijf XYZ
Huidige activa	$ 600	$ 300
Lopende verplichtingen	$ 300	$ 300
Werkkapitaal	$ 300	$ 0
Huidige ratio	2: 1	1: 1

Op het eerste gezicht lijkt bedrijf ABC een gemakkelijke winnaar in een liquiditeitswedstrijd. Het heeft een ruime marge van vlottende activa over kortlopende schulden, een schijnbaar goede lopende ratio en een werkkapitaal van $ 300.Bedrijf XYZ heeft geen actuele activum / aansprakelijkheidsmarge van veiligheid, een zwakke stroomratio en geen werkkapitaal.

Maar wat als de huidige verplichtingen van beide bedrijven een gemiddelde betalingsperiode van 30 dagen hebben? Bedrijf ABC heeft zes maanden (180 dagen) nodig om zijn handelsvorderingen te innen en de inventaris keert slechts één keer per jaar (365 dagen) om. De klanten van bedrijf XYZ betalen contant en de voorraad wordt 24 keer per jaar (elke 15 dagen). In dit gekunstelde voorbeeld is bedrijf ABC erg illiquide en zou niet in staat zijn om onder de beschreven omstandigheden te werken. De rekeningen komen sneller op dan het genereren van contanten. Je kunt geen rekeningen betalen met werkkapitaal; je betaalt rekeningen met contant geld! De schijnbaar krappe huidige positie van bedrijf XYZ is veel meer liquide vanwege zijn snellere geldconversie.

De liquiditeit van een bedrijf op de juiste manier meten

De cashconversiecyclus (ook wel CCC of de werkingscyclus genoemd) is het eerste analysetool voor het bepalen van de investeringskwaliteit van twee kritieke activa: voorraad en debiteuren. De CCC vertelt ons de tijd (het aantal dagen) die nodig is om deze twee belangrijke activa in contanten om te zetten. Een snelle omzetsnelheid van deze activa zorgt voor echte liquiditeit en is een positieve indicatie voor de kwaliteit en het efficiënte beheer van voorraad en vorderingen. Door het historische record (vijf tot tien jaar) van een CCC van een bedrijf bij te houden en te vergelijken met concurrerende bedrijven in dezelfde sector (CCC's variëren afhankelijk van het type product en klantenbestand), krijgen we een inzichtelijke indicator van een balans de kwaliteit van de investering.

Kort gezegd, de cash conversion cycle bestaat uit drie standaarden: de zogenaamde activiteitsratio's met betrekking tot de omzet van voorraden, handelsvorderingen en handelsschulden. Deze componenten van de CCC kunnen worden uitgedrukt als een aantal keren per jaar of als een aantal dagen. Het gebruik van de laatste indicator biedt een meer letterlijke en coherente tijdmeting die gemakkelijk te begrijpen is. De formule voor de cash conversion cycle ziet er zo uit:

Days Inventory Outstanding (DIO) + Days Sales Outstanding (DSO) - Days Payable Outstanding (DPO) = CCC

Zo bereken je de componenten:

• Splitsen < gemiddelde voorraden met kostprijs van verkopen per dag (kostprijs van verkopen / 365) = dagen voorraad uitstaand (DIO). • Onderverdeling

gemiddelde debiteuren met netto-omzet per dag (netto-verkoop / 365) = dagen uitstaande verkoop (DSO). • Onderverdeling

gemiddelde crediteuren met kostprijs van verkopen per dag (kostprijs van verkopen / 365) = uitstaande betalingstermijnen (DPO). Liquiditeit is koning

Een onderpandwaarneming is hier het vermelden waard. Beleggers moeten alert zijn op het ontdekken van liquiditeitsversterkers in de financiële informatie van een bedrijf. Voor een bedrijf met langlopende beleggingsinstrumenten is er bijvoorbeeld meestal een secundaire markt voor de relatief snelle conversie van alle of een groot deel van deze items naar contanten.Ook kunnen niet-gebruikte gecommitteerde kredietlijnen - meestal vermeld in een toelichting op de financiële gegevens over schulden of in de sectie managementdiscussie en analyse van het jaarverslag van een bedrijf - snel toegang bieden tot contanten.

De bottom line

Het oude adagium dat "cash is king" is net zo belangrijk voor beleggers die de investeringskwaliteiten van een bedrijf evalueren als voor de managers die het bedrijf runnen. Een liquiditeitssqueeze is erger dan een winstsqueeze. Een sleutelbeheerfunctie is ervoor te zorgen dat de vorderingen en voorraadposities van een bedrijf efficiënt worden beheerd. Dit betekent zorgen voor een adequaat niveau van productbeschikbaarheid en het bieden van passende betalingsvoorwaarden, terwijl er tegelijkertijd voor moet worden gezorgd dat werkkapitaalactiva niet te veel geld in beslag nemen. Dit is een evenwichtsoefening voor managers, maar een belangrijke. Het is belangrijk omdat een bedrijf met hoge liquiditeit kan profiteren van prijskortingen bij cash-aankopen, kortetermijnleningen kan verminderen, kan profiteren van een top commerciële kredietwaardigheid en kan profiteren van marktkansen.

De cashconversiecyclus en de bijbehorende onderdelen zijn nuttige indicatoren voor de echte liquiditeit van een bedrijf. Bovendien zijn de prestaties van DIO en DSO een goede indicator voor het vermogen van het management om de belangrijke voorraad en vordering te beheren.