Met de presidentsverkiezingen die eraan komen in november schieten de kandidaten als nooit tevoren naar elkaar. Hoewel veel van de recente aandacht is gaan naar belastingaangiften en e-mails, maakt China nog steeds deel uit van debatten en toespraken.

De Chinezen ontkennen het echter dat de op een na grootste economie ter wereld keer op keer wordt beschuldigd van devaluatie van zijn valuta om zijn eigen economie te profiteren, met name door Donald Trump.

Het ironische is dat de regering van de Verenigde Staten al vele jaren druk uitoefende op de Chinezen om de yuan te devalueren, met het argument dat het hun een oneerlijk voordeel gaf in de internationale handel en hun prijzen voor kapitaal en arbeid kunstmatig laag. Nu de Chinezen noodmaatregelen nemen om hun valuta te devalueren, wordt hen de schuld gegeven voor het brengen van wereldwijde onzekerheid in markten. (Zie voor meer: ​​ The Chinese Devaluation of the Yuan .)

Sinds de wereldvaluta de goudstandaard heeft verlaten en hun wisselkoersen vrijelijk tegen elkaar heeft laten drijven, zijn er veel devaluatie-evenementen geweest die niet alleen de burgers van het betrokken land hebben gekwetst, maar ook hebben golfde ook de hele wereld over. Als de neerslag zo wijdverspreid is, waarom devalueren landen dan hun valuta?

Om export te stimuleren

Op een wereldmarkt moeten goederen uit het ene land concurreren met die uit alle andere landen. Autofabrikanten in Amerika moeten concurreren met autofabrikanten in Europa en Japan. Als de waarde van de euro daalt ten opzichte van de dollar, zal de prijs van de auto's die door Europese fabrikanten in Amerika worden verkocht, in dollars, goedkoper zijn dan voorheen. Aan de andere kant maakt een waardevollere valuta de export relatief duurder voor aankopen op buitenlandse markten. (Zie ook: Interessante feiten over import en export .)

Met andere woorden, exporteurs worden competitiever in een mondiale markt. Uitvoer wordt aangemoedigd, terwijl invoer wordt ontmoedigd. Er moet echter om twee redenen enige omzichtigheid zijn. Ten eerste, aangezien de vraag naar geëxporteerde goederen van een land wereldwijd toeneemt, zal de prijs beginnen te stijgen, waarbij het aanvankelijke effect van de devaluatie wordt genormaliseerd. De tweede is dat, terwijl andere landen dit effect op het werk zien, ze worden gestimuleerd om hun eigen valuta in natura te devalueren in een zogenaamde 'race to the bottom'. Dit kan leiden tot tit voor tat valuta oorlogen en leiden tot ongecontroleerde inflatie.

Handelsdebieten krimpen

De export zal toenemen en de invoer zal afnemen omdat de export goedkoper wordt en de invoer duurder.Dit bevordert een betere betalingsbalans wanneer de uitvoer toeneemt en de invoer afneemt, terwijl de handelstekorten afnemen. Aanhoudende tekorten zijn tegenwoordig niet ongewoon, met de Verenigde Staten en vele andere landen jaar na jaar hardnekkige onevenwichtigheden. De economische theorie stelt echter dat blijvende tekorten op de lange termijn onhoudbaar zijn en kunnen leiden tot gevaarlijke schuldniveaus die een economie kunnen verlammen. Devaluatie van de eigen valuta kan helpen om de betalingsbalans te corrigeren en deze tekorten te verminderen. (Zie ook: Tekorten op de lopende rekening: overheidsinvestering of onverantwoordelijkheid?)

Er is echter een potentieel nadeel aan deze redenering. Devaluatie verhoogt ook de schuldenlast van in vreemde valuta luidende leningen wanneer deze in de eigen valuta wordt geprijsd. Dit is een groot probleem voor een ontwikkelingsland als India of Argentinië, dat veel schuld in dollars en in euro's bezit. Deze buitenlandse schulden worden moeilijker te onderhouden, waardoor het vertrouwen tussen de mensen in hun nationale valuta afneemt.

De soevereine schuldenlast verminderen

Een regering kan worden aangemoedigd om een ​​zwak valutabeleid aan te moedigen als het land regelmatig veel overheidsobligaties moet uitgeven. Als schuldbetalingen worden vastgesteld, maakt een zwakkere valuta deze betalingen in de loop van de tijd effectief goedkoper.

Neem bijvoorbeeld een overheid die elke maand $ 1 miljoen moet betalen aan rentebetalingen op haar openstaande schulden. Maar als diezelfde $ 1 miljoen aan fictieve betalingen minder waardevol wordt, zal het gemakkelijker zijn om die rente te dekken. In ons voorbeeld, als de binnenlandse valuta gedevalueerd is tot de helft van de oorspronkelijke waarde, is de schuldbetaling van $ 1 miljoen nu slechts $ 500.000 waard.

Nogmaals, deze tactiek moet met voorzichtigheid worden gebruikt. Omdat de meeste landen over de hele wereld een of andere schuld uitstaan, kan een race naar de onderste valutaoorlog worden ingezet. Deze tactiek zal ook mislukken als het land in kwestie een grote hoeveelheid buitenlandse obligaties aanhoudt, omdat het die rentebetalingen relatief duurder zal maken. (Zie ook: Waarom uw pensioenplan hierin een soevereine schuld heeft .)

De bottom line

Valutadevaluaties kunnen door landen worden gebruikt om economisch beleid te voeren. Het hebben van een zwakkere valuta ten opzichte van de rest van de wereld kan helpen om de export te stimuleren, krimpt de handelstekorten en vermindert de kosten van rentebetalingen op haar uitstaande overheidsschulden. Er zijn echter enkele negatieve effecten van devaluaties. Ze creëren onzekerheid op de mondiale markten die ertoe kunnen leiden dat activamarkten vallen of recessies veroorzaken. Landen kunnen in de verleiding komen om een ​​tiranoorlogswedstrijd aan te gaan, waarbij ze hun eigen valuta in een race naar de bodem heen en weer devalueren. Dit kan een zeer gevaarlijke en vicieuze cirkel zijn die tot veel meer kwaad dan goed leidt.