Consumenten schuldinstrumenten laten mensen geld lenen tegen specifieke rentetarieven. In de afgelopen jaren is de kredietsector zeer tot de verbeelding gekomen bij het creëren en op de markt brengen van schuldinstrumenten voor consumenten, en daarom is er veel overlap tussen schuldinstrumenten en niet-schuldinstrumenten.
Per definitie zijn alle creditcards schuldinstrumenten. Wanneer iemand een creditcard gebruikt voor een transactie, leent de kaarthouder in feite gewoon geld van een bedrijf, omdat de creditcardgebruiker nog steeds verplicht is om het creditcardbedrijf terug te betalen. Creditcardbedrijven verdienen over het algemeen geld van creditcards door hoge rentetarieven op creditcardbalansen in rekening te brengen.
Debetkaarten zijn daarentegen geen schuldinstrumenten, want wanneer iemand een bankpas gebruikt om een betaling uit te voeren, maakt die persoon eigenlijk gewoon gebruik van zijn of haar bankrekening. Met uitzondering van eventuele gerelateerde transactiekosten, is de debiteur geen geld verschuldigd aan een externe partij omdat het geld gebruikt in de debettransactie afkomstig was van de beschikbare gelden op de bankrekening van de gebruiker.
Het onderscheid tussen schuldinstrumenten en niet-schuldinstrumenten wordt echter wazig als een debitcardgebruiker besluit om overdispredding te implementeren. Telkens wanneer iemand meer geld ophaalt dan wat beschikbaar is op zijn of haar bankrekening, kan debetbeveiliging van kracht worden en zal de bank de persoon genoeg geld lenen om de transactie te dekken. De houder van de bankrekening is dan verplicht om het verschuldigde rekeningenaldo en eventuele rentekosten die van toepassing zijn op het gebruik van de roodstandbescherming, terug te betalen.
Bescherming tegen te snel betalen is ontworpen om gênante situaties te voorkomen, zoals geretourneerde cheques of geweigerde debettransacties. Deze bescherming is echter niet goedkoop; de rentetarieven die door banken worden aangerekend voor het gebruik van rood staan bescherming zijn even hoog, zo niet hoger dan die van creditcards. Daarom kan het gebruik van een bankpas met roodstandbescherming leiden tot schuldenachtige gevolgen.
Voor meer informatie, zie Krediet, debit en kosten: de kaarten in uw portemonnee onderverdelen en Neem de controle over uw creditcards .
Wanneer wordt een kostenratio als hoog beschouwd en wanneer wordt deze als laag beschouwd?
Ontdek wat wordt beschouwd als een uitzonderlijk hoge of lage kostenratio voor een beleggingsfonds of ETF, en ontdek waarom dit cijfer belangrijk is voor beleggers.
Wat zijn de verschillen tussen betaalpassen en creditcards?
Leren hoe het grote verschil tussen een bankpas en een creditcard is waar het geld vandaan komt wanneer een klant een aankoop doet.
Waarom zijn EMV-kaarten veiliger dan traditionele betaalpassen en creditcards?
Leren over EMV-chiptechnologie voor bankpassen en creditcards. Ontdek verschillende transacties waarbij EMV-chips betalen met een kaart veiliger maken.