a:

Of uw variabele annuïteit wordt beschermd tegen schuldeisers, hangt af van de staat waarin u woont. Ongeveer driekwart van de staten biedt beleggers met variable annuities minstens een zekere mate van bescherming tegen schuldeisers. Binnen deze staten bestaan ​​er echter verschillende regels. Sommige bieden volledige bescherming zonder uitzonderingen. Anderen bieden meestal volledige bescherming, maar leggen specifieke uitzonderingen op, zoals voor lijfrentes die opzettelijk zijn gekocht vlak voor het faillissement. Weer anderen beschermen variable annuities tot wat zij als een redelijk bedrag beschouwen, maar stellen schuldeisers in staat om de rest van de claim in te zetten.

Volledige bescherming

Enkele staten geven beleggers met variable annuity volledige bescherming tegen schuldeisers. Deze staten omvatten Texas, Oklahoma, Michigan, Wisconsin en New Mexico. Wat de crediteuren in deze staten betreft, bestaat er geen lijfrente-inkomen. Als de gehele vermogenswaarde van een persoon is gebonden aan variabele annuïteiten, kan hij gelijk zijn met geld, maar voor zijn schuldeisers kan hij net zo goed plat zijn.

Bijna volledige bescherming

Sommige staten bieden wat neerkomt op bijna volledige bescherming van variable annuities van schuldeisers, maar implementeren wat zij als gezond verstand beschouwen om misbruik te voorkomen. Iowa beschermt bijvoorbeeld variabele annuïteiten van schuldeisers, maar beschermt beleggers die opzettelijk grote hoeveelheden activa niet dumpen in een annuïteit in het jaar voorafgaand aan het faillissement. De heerschappij van Louisiana is nog meer gesneden en droog; annuïteiten die binnen negen maanden voorafgaand aan het faillissement zijn gekocht, worden niet beschermd tegen schuldeisers.

Gedeeltelijke bescherming

Staten zoals New York, Missouri en Georgië beschermen variabele annuïteiten van schuldeisers tot wat zij redelijk achten. Beleggers ontvangen genoeg van hun lijfrenteverdelingen om van te leven, maar de rest is een eerlijk spel voor schuldeisers met geldige claims. Rechtbanken bepalen op individuele basis wat een redelijke bescherming vormt.