In januari 2013 kondigde de Britse premier David Cameron voor het eerst aan dat een referendum over of het Verenigd Koninkrijk (VK) in de Europese Unie (EU) zou blijven tegen het einde van 2017 uiterlijk. Na een verbluffende verkiezingsoverwinning in 2015, hebben Cameron en de Tory-regering geprobeerd zijn belofte in de campagne te vervullen om te onderhandelen over een "betere deal" voor het VK in de EU en de belofte van een referendum gestand te doen.

AD:

Met de komende EU-top die deze week van 18-19 februari in Brussel wordt gehouden, kunnen de laatste onderhandelingen en een deal worden bereikt, wat betekent dat al in juni een referendum kan worden gehouden. Of de Britse publieke opinie al dan niet voor een Brexit stemt, zal waarschijnlijk afhangen van het resultaat van deze onderhandelingen en of EU-leiders bereid zijn om toe te geven aan de eisen van Cameron.

Aarzelende toezegging van Groot-Brittannië aan de EU

AD:

Het VK is nooit volledig toegewijd geweest aan het Europese project, omdat het altijd maar één voet had achtergelaten; het wordt vaak de "lastige partner van de EU" genoemd. "Terwijl de voorloper van de EU in 1957 begon, sloot het VK zich pas aan, indertijd de Europese Gemeenschappen genoemd, in 1973, toen Europa economisch goed presteerde. Slechts twee jaar later werd een in-out referendum gehouden en hoewel het merendeel van de kiezers stemde om te blijven, houdt het VK vandaag afstand van de rest van de EU door zijn munteenheid te handhaven en het Schengenakkoord niet te ondertekenen. (Zie voor meer informatie: Waarom gebruikt Engeland de euro niet? )

AD:

Met zo'n tegenstrijdig verleden over het EU-lidmaatschap is het geen wonder dat uit recente peilingen blijkt dat het Britse publiek redelijk gelijk verdeeld is over het besluit om te vertrekken of niet. Wie wil vertrekken, beweert dat het VK miljarden pond aan lidmaatschapskosten kan besparen en de controle over zijn grenzen kan herwinnen (waardoor het aantal migranten wordt beperkt). Verder stellen zij dat verdere integratie de nationale soevereiniteit zou beperken. Degenen die tegen de Brexit zijn, geloven dat een deel van de Europese gemeenschappelijke markt veel economische voordelen oplevert en dat het verlaten van de EU het land minder aantrekkelijk maakt voor buitenlandse investeringen. Ze beweren ook dat er internationale beveiligingsvoordelen zijn als onderdeel van de EU.

De EU-top in Brussel

Maar voordat er wordt gestemd, werkt David Cameron aan een nieuwe overeenkomst voor het VK met de rest van de EU, die hij tegen het einde van de EU-agenda van de week zou willen regelen. top in Brussel. Als hij een dergelijke deal kan sluiten, beweert hij dat hij het Britse publiek zal aanbevelen dat een verblijf binnen de EU de meest welvarende toekomst voor het land zou bieden.

Deze betere deal, waarvan de belangrijkste doelstellingen, Mr.Cameron heeft Donald Tusk, de voorzitter van de Europese Raad, maatregelen toegezegd die het VK grotere economische en politieke soevereiniteit zouden geven, het economisch concurrentievermogen van het VK zouden vergroten en de toegang van migranten tot bepaalde welvaartsvoordelen zouden beperken. Cameron's poging om de sociale uitkeringen te beperken tot diegenen die vier jaar in het Verenigd Koninkrijk hebben gewoond, blijkt het meest controversiële punt van zijn eisen te zijn, omdat velen het beschouwen als een inbreuk op het engagement van de EU voor het "vrije verkeer van mensen en arbeid. "

Met nog maar een paar dagen te gaan voor de EU-top, drukken lidstaten hun bedenkingen uit over de eisen van Cameron. Talrijke EU-leden zijn "geïrriteerd" - en velen van hen beweren privé te zeggen: "Als Britten willen vertrekken, laat hen dan vertrekken. " Om een ​​deal te finaliseren, heeft Cameron de goedkeuring nodig van alle 27 andere EU-lidstaten, wat de EU-top maakt die al deze leden samenbrengt van cruciaal belang. Als hij erin slaagt een aantrekkelijke deal te sluiten, zal hij ervoor pleiten dat het Verenigd Koninkrijk in de EU blijft en waarschijnlijk in juni een referendum houden. Als een deal niet kan worden bereikt, zal het referendum waarschijnlijk worden uitgesteld, of Cameron kan zelfs een Brexit ondersteunen.

Wie heeft er meer nodig?

Behalve diegenen in het VK die hopen op een Brexit, zouden de meeste experts beweren dat zowel het VK als de EU netto verliezen zouden lijden als de Brexit zou optreden. Als een verlies-verlies scenario, lijkt het er dan op dat de partij met de meeste onderhandelingsmacht degene is die het minst te verliezen heeft. Verliezen vergelijken; Het is echter moeilijk omdat het gebrek aan zekerheid over wat voor soort politieke en economische regeling een Brexit zou volgen, het moeilijk maakt om verliezen voor elke partij te kwantificeren.

Misschien is de grootste bedreiging voor de EU echter dat met soortgelijke spanningen in het VK die ook andere EU-lidstaten teisteren, een Brexit kan leiden tot politieke besmetting met een aantal andere landen die ervoor kiezen te vertrekken, wat leidt tot een volledige desintegratie van de Unie. Een dergelijk resultaat zou niet alleen ernstige gevolgen hebben voor Europa, maar ook voor de rest van de wereld.

Hoewel Groot-Brittannië internationale machtspositie kan verliezen door buiten de EU te vallen, zijn de primaire gevolgen van een exit economisch. Ondanks de bovengenoemde kwantificeringsmoeilijkheden, schat een studie gepubliceerd door het Centre for Economic Performance aan de London School of Economics dat de stijging van de handelskosten en de lagere productiviteitsgroei door een Brexit waarschijnlijk zouden resulteren in een verlies van ongeveer 2% van het BBP in het meest optimistische geval en een verlies van ergens tussen 6,3% en 9,5% in het meest pessimistische geval. De verliezen in het meer pessimistische scenario zouden vergelijkbaar zijn met de verliezen als gevolg van de wereldwijde financiële crisis.

Cameron begrijpt ongetwijfeld de negatieve gevolgen van een Brexit, maar er is nog iets dat hij weet omdat hij er net door Schulz van op de hoogte was gesteld. Die wetenschap is dat ondanks alles wat er op de EU-top wordt bereikt, Mr.Schulz kan niet garanderen dat het door het Europees Parlement wordt aangenomen. Hij beloofde dat "het parlement" zo constructief als nodig zou zijn "zodra Groot-Brittannië besloot om in de EU te blijven", "maar" waarschuwde dat het wetgevingsproces onvoorspelbaar kan zijn. Zonder de garantie dat een deal door het Europees Parlement in een wet wordt omgezet, kan het voor Cameron moeilijk zijn om het idee van een verblijf in de EU aan het Britse publiek te verkopen. Het sluiten van een deal kan echter een symbolische overwinning zijn, met tenminste de

mogelijkheid

om de positie van het VK in de EU te verbeteren, en misschien moet Cameron de Britten overtuigen om te stemmen in plaats van uit te gaan. (Zie voor meer informatie: Zal het VK de EU verlaten?) De bottom line Als er iets valt op te maken uit de recente heronderhandelingen van Cameron over het lidmaatschap van het VK in de EU en wat de toekomst in petto heeft is dat de Brexit-situatie verstrikt zit in onzekerheid. Zelfs als hij aanneemt dat hij een deal afsluit, blijven de precieze details onzeker. Als hij zijn zin krijgt, zullen andere EU-lidstaten een soortgelijke behandeling eisen? Het borgen van een betere deal garandeert niet eens of er een Brexit zal optreden of niet, omdat die uitkomst uiteindelijk zal komen door de referendumstemming. Maar minstens één van die onzekerheden - de uitkomst van de EU-top - zal in het weekend worden geëlimineerd.