a:

Er zijn een aantal manieren om moreel risico te verminderen, waaronder het aanbieden van incentives, beleid om immoreel gedrag te voorkomen en regelmatige monitoring.

Moreel risico is in wezen het nemen van risico's. Over het algemeen ontstaat moreel risico wanneer een partij of individu risico's neemt, wetende dat, als het risico niet werkt, een andere partij of individu dan de last op zich neemt van de gevolgen die aan dergelijk gedrag zijn verbonden. In sommige gevallen kan moreel risico optreden wanneer de ondernomen acties een slechte dienst zijn naar een andere zodra een transactie heeft plaatsgevonden.

AD:

Aan de basis van moreel risico ligt onevenwichtige of asymmetrische informatie. De partij die risico's neemt in een transactie heeft meer informatie over de situatie of intenties dan de partij die de daaruit voortvloeiende gevolgen heeft. Over het algemeen heeft de partij met extra informatie meer motivatie, of is het waarschijnlijker, zich ongepast te gedragen om te profiteren van een transactie. Het voordeel van de asymmetrische informatie treedt vaak op nadat de transactie heeft plaatsgevonden.

AD:

Moreel risico komt voor in verschillende soorten situaties en in verschillende arena's. Een voorbeeld is financiële bailouts. Kredietinstellingen hebben de neiging hun hoogste rendement te halen uit leningen die als riskant worden beschouwd. Ze zijn meer geneigd om zulke leningen te verstrekken als ze de zekerheid hebben of verwachten van een soort overheidsbailout in geval van wanbetalingen bij de lening.

Hypotheekensitisatie kan bijvoorbeeld leiden tot moreel risico. Initiatieven van hypotheekverstrekkers hebben de mogelijkheid om de hypotheken te poolen en vervolgens stukken te delen met beleggers, waardoor het risico van wanbetaling op iemand anders overgaat in plaats van vast te houden. Wanneer een bureau de hypotheekpool koopt, gaat het risico over. In een dergelijke situatie bevoordeelt het het bureau om moreel risico te verminderen door nauwlettend toe te zien op de opstellers van de leningen en door de kwaliteit van leningen te controleren.

AD:

Op de markt van de ziekteverzekering, wanneer de verzekerde of het individu zich zodanig gedraagt ​​dat kosten voor de verzekeraar worden gemaakt, heeft zich moreel gevaar voorgedaan. Personen die niet langer kosten maken voor medische diensten, hebben een prikkel om duurdere en zelfs meer risicovolle diensten te zoeken die ze anders niet zouden vereisen. Om deze redenen stellen zorgverzekeraars over het algemeen een co-betaling en aftrekbare bedragen in, waarbij van personen wordt verlangd dat zij betalen voor ten minste een deel van de diensten die zij ontvangen. Een dergelijk beleid en gebruik van aftrekbare bedragen is een stimulans voor de verzekerde om de dienstverlening te beperken en claims te voorkomen.

Moreel risico in een van de meest basale vorm komt voor wanneer medewerkers zich niet op hun werkplek gedragen. Een werknemer heeft een basisprikkel om de minste hoeveelheid werk te doen voor hetzelfde bedrag aan loon.Het komt de werkgever ten goede om dit morele risico te verminderen. De werkgever kan incentives vaststellen die werknemers aanmoedigen om een ​​bovengemiddelde werklast te behalen. Het aanbieden van bonussen (die contanten of aandelen van bedrijven kunnen zijn) voor het voltooien van een bepaald aantal taken of voor het genereren van meer bedrijfsactiviteiten kan bijvoorbeeld dienen om medewerkers te sturen in de richting van gewenst gedrag en weg van ongewenst gedrag. Het past ook werkgevers om voordelen op lange termijn te bieden die zijn ontworpen om werknemers te motiveren om productief en loyaal te zijn.