De kloof in pensioensparen tussen het nestei van de gemiddelde werknemer en het bedrag dat nodig is bij pensionering is al decennia lang aanleiding tot veel discussie en bezorgdheid in de financiële arena. Een van de ideeën om dit op te lossen, dat nu door veel werkgevers wordt geïmplementeerd, is de automatische inschrijving van werknemers in een gekwalificeerde pensioenregeling.

Maar sommigen beweren dat zelfs dit niet genoeg is, en dat pensioensparen verplicht zou moeten worden voor alle werknemers in het hele land. Maar welke impact zou deze maatregel uiteindelijk hebben? Er zijn geen duidelijke antwoorden, maar vrijwel iedereen is het erover eens dat er iets moet gebeuren om de spaarquote van jonge professionals die een bergen universiteitsschuld, lage salarisniveaus bij indiensttreding en een pensionering die misschien zelfs geen sociale zekerheidsuitkeringen kent, te versnellen. Bovendien zijn er in Amerika bijna 70 miljoen werknemers die geen toegang hebben tot eender welk door de werkgever gesponsord pensioenplan.

Hier zijn enkele voorgestelde manieren om het probleem van de stijgende pensioenplanning op te lossen. (Voor gerelateerde informatie, zie: Pensioensparen: hoeveel is genoeg? )

Een mogelijk idee

Het idee van een aanvullend verplicht pensioenbesparingsplan is al jarenlang door politici en economen bepleit . Een van de nieuwste voorstellen komt van Teresa Ghilarducci, een professor economie aan de New School for Social Research en directeur van het Schwartz Center for Economic Policy Analysis, en Hamilton "Tony" James, de president van Blackstone Group, een van de grootste private equity-bedrijven op de markt.

Hun idee zou het huidige gebruik van 401 (k) -plannen verdringen met een door de overheid beheerd spaarsysteem dat bekend staat als het Pensioenspaarplan. Dit plan zou draagbare accounts bevatten voor alle personen die gedeeltelijk of fulltime werken. Alle werknemers zouden een minimumbijdrage van 1,5% van hun loon aan deze rekeningen moeten betalen, en werkgevers zouden passende bijdragen van hetzelfde bedrag moeten betalen. Het geld in deze rekeningen zou worden gebruikt om een ​​lijfrente te kopen bij pensionering die een gegarandeerde inkomstenstroom zou betalen aan de werknemer bovenop de sociale zekerheid.

De bijdragen zouden in een gepoold fonds worden geplaatst dat wordt belegd en beheerd door de geldmanager van hun keuze. Medewerkers zouden een inkomstenneutraal, niet-restitueerbaar belastingkrediet ontvangen van maximaal $ 600 voor hun verplichte bijdragen, die effectief de kosten van deze bijdragen voor gezinnen in lagere klassen zouden dekken. Het te betalen geld voor dit krediet zou worden gegenereerd door een uitfasering van de belastingvrije status van 401 (k) -planbijdragen door andere belastingbetalers. De kosten van het plan voor werkgevers zouden worden gedekt door hun vrijval van het maken van overeenstemmende bijdragen of het beheren van elk ander type pensioenplan.De lijfrentebetalingen bij pensionering zouden door de socialezekerheidsadministratie worden gedaan en zouden gebaseerd zijn op een minimumrekeningwaarde die gelijk is aan alle bijdragen met een groei van 2% indien de werkelijke gepoolde portefeuille onder dit niveau presteert. (Zie voor verwante literatuur: Pensioengeld beschermen tegen marktvolatiliteit. )

Critici van dit plan hebben beloofd dat het in wezen meer pensioenspaarinspanningen uit de handen van privébedrijven haalt en in een ander bedrijf stopt overheidsstelsel dat verspillend en inefficiënt zal zijn. Het plan zou feitelijk een ander federaal gesponsord plan op de top van de sociale zekerheid plaatsen, ten koste van ons huidige systeem van vrijwillige spaarplannen. Maar Ghilarducci en James betogen dat dat precies is wat nodig is. Ghilarducci is al jarenlang een serieuze criticus van 401 (k) -plannen en James is hoopvol dat hun voorstel op zijn minst een dialoog zal starten.

Een ander voorstel

Senator Jeff Merkley (D-Ore.) Introduceerde in 2016 een afzonderlijk voorstel aan het Congres met de titel The American Savings Act. Dit zou werknemers die geen toegang tot een pensioenplan hebben via hun werkgever toegang bieden tot een draagbare account die ten minste 3% van hun inkomsten zou afhevelen. Bijdragen zouden kunnen worden gedaan op hetzij een premie of een Roth-basis. Medewerkers zouden tot $ 18.000 kunnen bijdragen aan het plan als ze zouden kiezen, en de investeringskeuzes zouden waarschijnlijk een afspiegeling zijn van die in het Thrift Savings Plan, het pensioenplan voor overheidsmedewerkers. Als dit systeem volgens het huidige voorstel wordt uitgevoerd, zou het de noodzaak voor werkgevers om hun eigen pensioenplannen te betalen en sponsoren, overbodig maken. (Zie voor verwante literatuur: Retirement Planning: Introduction. )

President Obama is ook in deze arena gestapt met de MyRA, waarmee werkgevers werknemers met een laag inkomen de kans bieden om te sparen voor hun pensioen. door de overheid gegarandeerde rekeningen die kunnen worden overgedragen van de ene werkgever naar de andere. Deze accounts moeten nog op grote schaal worden gebruikt en de tijd zal leren hoe populair ze worden.

De bottom line

Hoewel iedereen het er vrijwel mee eens is dat de arena voor pensioensparen in Amerika een complete revisie nodig heeft, is er veel discussie over hoe dit opgelost moet worden. Democraten neigen ertoe om meer overheidsoplossingen voor dit probleem te bevorderen, terwijl de Republikeinen van mening zijn dat dit een taak is voor de particuliere sector. Hoe het zich afspeelt, is nu aan iedereen te raden. (Zie voor verwante literatuur: myRA: Hoe het zal werken, voors en tegens. )