a:

De eerste stap om deze vraag te beantwoorden, vereist het definiëren van de term "particuliere onderneming". Vaak verwijst de term 'privébedrijf' naar een niet-beursgenoteerd bedrijf dat een eenmanszaak is (één eigenaar) of een partnerschap (meerdere eigenaren). Andere keren verwijst het naar een bedrijf dat feitelijk is opgenomen onder de staatswetten, maar niet wordt verhandeld op een beurs of door zelf verhandelde market makers.

In het geval van een echt privébedrijf dat eigendom is van één of meerdere personen, kunnen converteerbare obligaties niet worden uitgegeven. De reden heeft minder te maken met wetten tegen niet-beursgenoteerde bedrijven die obligaties uitgeven en meer met het feit dat er geen aandelen in aandelen zijn om de obligaties om te zetten.

Anderzijds kan een nauw aangehouden sub-hoofdstuk S of C-bedrijf, dat niet op een beurs handelt, theoretisch converteerbare obligaties uitgeven als dit is toegestaan ​​op basis van het bedrijfshandvest en de staatswetten. De haalbaarheid van het uitvoeren van een dergelijke obligatie-uitgifte is echter een andere zaak, omdat veel nauw aangehouden bedrijven mogelijk slechts 100 uitstaande aandelen hebben, zo niet minder. Het is niet ongehoord dat een eigenaar of lokale belegger kleinere bedrijven geld leent in de vorm van obligaties met een converteerbaar kenmerk. Dit wordt echter meestal uitgevoerd om de geldschieter te beschermen door eigendom van het bedrijf toe te staan ​​als het de lening niet terugbetaalt.

(Lees voor meer informatie over dit onderwerp Converteerbare obligaties: een inleiding en Moet u uw bedrijf opnemen? )

Deze vraag is beantwoord door Ken Clark.