Een expense ratio is wat elke belegger op jaarlijkse basis in een fonds stort voor dekking van:

• Jaarlijkse vergoeding
• Operationele kosten
• Beheervergoeding
• Administratieve vergoedingen ( archivering, prospectus mailings, klantenservice, website-onderhoud, enz.) <12> 12b-1 kosten (marketing- en distributiekosten)
• Asset-gebaseerde kosten
• Veel beleggers vinden het moeilijk om het verschil tussen bruto kosten te begrijpen ratio en nettokostenratio. Dit is hoe ze verschillen. (Zie voor gerelateerde literatuur:

Let op de kostenratio van uw fonds. )

Brutokostenratio

Brutokostenquote is het percentage van de activa die worden gebruikt om een ​​fonds te beheren vóór ontheffingen en terugbetalingen. Daarom is de bruto expense ratio wat aandeelhouders

zonder deze ontheffingen en terugbetalingen zouden hebben betaald . De bruto-kostenratio heeft alleen gevolgen voor het fonds, niet voor de huidige aandeelhouders. Als een ETF een 2% bruto expense ratio en een nettokostenratio van 1% heeft, geeft dit aan dat 1% van de activa van het fonds wordt gebruikt om vergoedingen af ​​te zien, kosten te vergoeden en kortingen aan te bieden . Maar is dit duurzaam? Dat moet u bepalen op basis van uw eigen onderzoek. Dat gezegd hebbende, als u een bruto kostenratio van meer dan 4% ziet, moet u op uw hoede zijn.

Netto onkostenratio

De nettokostenquote komt uit de aandelenkoers

na vrijstellingen en vergoedingen. In plaats van wat aandeelhouders zouden hebben betaald, is het een daadwerkelijke betaling als percentage van het beheerde vermogen. (Zie voor gerelateerde informatie: Wanneer wordt een kostenratio hoog beschouwd en wanneer wordt deze als laag beschouwd? ) Inzicht in ontheffingen, vergoedingen

Nieuwere en kleinere fondsen hebben meestal hogere bruto kostenratio's omdat ze kosten meer om op een relatieve basis te draaien. Kleinere fondsen zullen echter vrijstellingen en terugbetalingen gebruiken om nieuwe investeerders aan te trekken. Zie het als een retailer die een promotie uitvoert om meer klanten naar de winkel te krijgen. Een ander goed voorbeeld is een nieuwe supermarkt die naar de stad komt en lagere prijzen hanteert in een poging om het aandeel van een bestaand merk te stelen. Na enkele weken, of misschien twee tot drie maanden, zal de supermarkt de prijzen verhogen om zijn marges te verbeteren. Net als de winkelier of supermarkt kan die promotieperiode voor een ETF eindigen.

Als de bruto expense ratio hoger is dan de nettokostenquote, dan gokt u als belegger dat het vermogen onder beheer voldoende zal groeien om deze uitgaven te compenseren. Als dat niet is hoe de situatie zich uitdoet als gevolg van slechte prestaties, dan worden vrijstellingen geëlimineerd. Hoe groter de spreiding tussen de bruto expense ratio en de nettokostenratio, hoe groter de kans dat ontheffingen worden geëlimineerd. Zoek ook naar de einddatum van de vrijstelling, indien beschikbaar.

In eenvoudiger bewoordingen, als de brutohoogte hoger is dan het net, verhoogt dit de kans dat de kostenratio van het fonds in de toekomst hoger zal worden. (Zie voor verwante literatuur:

ETF's vergelijken met beleggingsfondsen voor belastingefficiëntie. ) Het goede nieuws is dat als het fonds zijn vermogen onder beheer kan laten groeien, het fonds minder duur wordt om te beheren , wat vervolgens de kostenratio verlaagt. Als belegger zou dit voordelig zijn omdat hogere kostenratio's uw winst opslokken en uw verliezen verergeren.

Andere belangrijke ETF-factoren

Als u leest over kostenratio's, wordt naar de netto kostenratio verwezen. U kunt deze informatie vinden door naar Yahoo Finance te gaan, de ETF-ticker in te voeren en Profile te selecteren. Van daaruit scrolt u naar het gedeelte 'Fondsoverzicht'. Daaronder is een overzicht van fondsbewerkingen. Hier vindt u de netto kostenratio. Als die kostenratio hoger is dan 0. 44%, is deze hoger dan de gemiddelde kostenratio gevonden in het ETF-universum. Dit betekent niet dat ETF uit investeringsoverwegingen moet worden weggegooid, maar het betekent wel dat je je huiswerk moet maken. Heeft een andere ETF die hetzelfde boekt bijvoorbeeld een lagere kostenratio? Ook ziet u de jaarlijkse omzet in het gedeelte 'Fondsbewerkingen'. Als dat percentage hoog is, duidt dit op actief beheer en meestal op een hoge kostenratio. Passieve ETF's hebben meestal een lage jaarlijkse omzet en een lage kostenratio.

Uitgavenratio's zijn belangrijk, maar ze zijn niet de enige statistiek waarnaar moet worden gezocht bij het kiezen van een ETF. Kijk ook naar het gemiddelde dagelijkse handelsvolume. Als het meer dan 1 miljoen aandelen per dag is, dan is het liquide, waarmee je gemakkelijk kunt kopen en verkopen. Alles boven de 100, 000 aandelen die per dag worden verhandeld, kan in orde zijn, maar controleer de bied-laatspreiding om er zeker van te zijn dat het krap is. Anders kunt u worden geraakt met verborgen kosten. Gebruik om dit te voorkomen limietorders in tegenstelling tot marktorders.

Als u volatile leveraged en inverse ETF's gaat verhandelen, moet u sterk overwegen om een ​​specifiek game-plan te hebben voor het kopen van aandelen en een exit-strategie. Anders kunnen de dagelijkse herbalancering, hoge kostenratio's en commissiekosten leiden tot een aanzienlijke hit.

De bottom line

Als belegger betaalt u niet in de bruto-kostenratio van een ETF. Maar als u een grote spreiding ziet tussen het bruto en het net, kan dit wijzen op hogere uitgaven verderop, omdat het waarschijnlijker is dat ontheffingen en terugbetalingen worden geëlimineerd. Houd ook rekening met andere risico's die samenhangen met ETF's, vooral voor degenen die actief worden beheerd. (Zie gerelateerde informatie voor meer informatie:

Actief vs. passief ETF beleggen. )