Vanaf 7 juni 2016 bedroeg de nationale schuld van de US $ 19. 279 triljoen, dat is 101% van het bruto binnenlands product (bbp) van onze natie. Dit is meer dan het dubbele van de staatsschuld van 10 jaar geleden, toen deze 61% van het bbp bedroeg. Wanneer echter bredere schuldmetingen worden opgenomen, zoals rechtenbetalingen en overheidspensioenen, stijgt de feitelijke schuldlast tot maar liefst 288% van het bbp. Het goede nieuws is dat de groei van de staatsschuld afneemt. Het slechte nieuws is, zelfs met een vertragend groeipercentage, federale begrotingsdeskundigen suggereren dat de hoge nationale schuld mogelijk niet houdbaar is zonder aanzienlijke verminderingen van de overheidsuitgaven en een toename van de belastinginkomsten, een prestatie die waarschijnlijk niet snel zal gebeuren met een gepolariseerd VS Congres. Onder de huidige omstandigheden zal de staatsschuld stijgen tot meer dan $ 30 biljoen in 2026.

Hoe de nationale schuld zo groot was

De toename van de staatsschuld komt doordat de overheid meer uitgeven dan zij in beslag neemt, waardoor het fiscale tekort ontstaat in het jaar waarin het zich voordoet. Het begrotingstekort wordt elk jaar aan de staatsschuld toegevoegd. Een overschot zou de staatsschuld verminderen, maar de overheid heeft er sinds 1998 tot en met 2001 geen gegenereerd. De snelle stijging van de staatsschuld kan worden teruggevoerd tot 1974, toen het groeide met een gemiddeld jaarlijks percentage van 10,9% tot 1978. In 1980, toen de jaarlijkse tekorten sterk stegen, bedroeg de groei 13,4% tot 1990. Deze periodes volgden op de ontkoppeling van de dollar van de goudstandaard door president Richard Nixon in 1971. Aangezien dollars niet meer in goud konden worden ingewisseld, en werden gesteund door het volledige geloof en de eer van de Amerikaanse regering, er was geen limiet aan wat het Congres kon uitgeven.

Die hernieuwde vrijheid luidde het tijdperk van varkensvleesuitgaven in, waarbij politici projecten met huisdieren konden toevoegen aan rekeningen ten behoeve van mensen in hun districten of staten. Deze oormerken voegen ieder jaar miljarden dollars toe aan het budget. Hoewel het Congres elk jaar schuldlimieten oplegt, heeft een budgetdeal tussen het Congres en de administratie hen in 2015 effectief verwijderd, waardoor de regering zoveel mogelijk leent.

In 1974 was het begrotingstekort $ 6. 1 miljard. Tegen 1983 was het een piek van $ 207 miljard. Na de overschotten in 1998-2001 groeiden de tekorten onder president George W. Bush en bereikten in 2008 459 miljard dollar. In het eerste ambtsjaar van president Barack Obama daalde het tekort naar $ 1. 4 biljoen, voor een groot deel te danken aan het stimuleringspakket dat hij tijdens de Grote Recessie uitvaardigde. Na vier jaar triljoen dollar-tekorten, verminderde de combinatie van een aantrekkende economie, hogere belastingen en minder overheidsbestedingen het tekort in twee. In 2015 bedroeg het tekort $ 438 miljard en het verwachte tekort van 2016 is $ 500 miljard.Hoewel dat een grote verbetering is, wordt verwacht dat het huidige tekortniveau elke twee jaar ongeveer $ 1 biljoen aan de staatsschuld zal toevoegen.

Tekorten stijgen van hieruit

Sinds 2007 heeft de federale overheid geprofiteerd van bijna-nulrentetarieven, die tot stand kwamen door haar kwantitatieve versoepelingsprogramma's in de nasleep van de financiële crisis. Naarmate de rentetarieven stijgen, nemen de kosten voor het aanhouden van de schuld echter toe. Er wordt verwacht dat de rente op schulden in 2021 de militaire uitgaven zal overtreffen, wat een aanzienlijke verlaging van de binnenlandse uitgaven zal vereisen om een ​​dramatische stijging van de schuld te voorkomen. Verwacht wordt dat in de komende 10 jaar de rente op schulden, sociale zekerheid en federale gezondheidszorgprogramma's zoals Medicare, Medicaid en Obamacare 83% van de verwachte stijging van de uitgaven zullen bedragen, waardoor het federale tekort weer zal oplopen tot het niveau van de triljoen dollar .

Afgezien van drastische veranderingen in de manier waarop het Congres en de administratie de federale begroting benaderen, zal de staatsschuld naar verwachting zijn huidige traject voortzetten. Het Congressional Budget Office (CBO) zegt dat we het huidige schuld-tot-bbp-niveau kunnen handhaven door belasting te heffen of de uitgaven te verminderen, of een combinatie van beide, met 1. 1% van het bbp als het vandaag wordt gedaan, of 1. 9 % als het niet in de komende 10 jaar wordt gedaan. In de huidige politieke omgeving, waarin geen van beide partijen een compromisbereidheid heeft, is de kans groter dat deze later dan eerder wordt gedaan.