'Dodd-Frank Wall Street Hervorming en bescherming consumentenwet'

De Financial Stability Oversight Council en de ordelijke liquidatie-instantie houden toezicht op de financiële stabiliteit van grote bedrijven waarvan het falen grote negatieve gevolgen kan hebben op de economie (bedrijven geacht "te groot om te falen"). Het voorziet ook in liquidaties of herstructureringen via het Orderly Liquidation Fund, dat geld biedt om te helpen bij de ontmanteling van financiële bedrijven die onder curatele zijn gesteld, en voorkomt dat belastinggeld wordt gebruikt om dergelijke bedrijven te ondersteunen. De raad heeft de bevoegdheid om banken op te splitsen die zo groot worden geacht dat ze een systeemrisico vormen; het kan ze ook dwingen om hun reserveverplichtingen te verhogen. Evenzo zou het nieuwe Federale Verzekeringskantoor verzekeringsmaatschappijen moeten identificeren en controleren die als "te groot om te falen" worden beschouwd.

Het Consumer Financial Protection Bureau (CFPB) moet roederende hypotheekleningen voorkomen (als gevolg van het wijdverbreide sentiment dat de subprime-hypotheek markt was de onderliggende oorzaak van de catastrofe van 2008) en het voor consumenten gemakkelijker maken om de voorwaarden van een hypotheek te begrijpen voordat het papierwerk wordt afgerond. Het voorkomt dat hypotheekmakelaars hogere commissies verdienen voor het sluiten van leningen met hogere vergoedingen en / of hogere rentetarieven, en zegt dat hypotheekaanbieders potentiële leners niet naar de lening kunnen sturen, wat resulteert in de hoogste betaling voor de initiator.

Het CFPB regelt ook andere vormen van kredietverstrekking door consumenten, waaronder creditcards en betaalkaarten, en behandelt klachten van consumenten. Het vereist dat kredietverstrekkers, met uitzondering van autoleningen, informatie openbaar maken in een vorm die de consument gemakkelijk kan lezen en begrijpen; een voorbeeld zijn de vereenvoudigde voorwaarden die u zult vinden op creditcard-applicaties.

Een belangrijk onderdeel van Dodd-Frank, de Volcker-regel (titel VI van de wet), beperkt de manieren waarop banken kunnen beleggen, waardoor speculatieve handel wordt beperkt en handel voor eigen rekening wordt geëlimineerd. Door effectief de investerings- en commerciële functies van een bank te scheiden, beperkt de Volcker-regel sterk het vermogen van een instelling om risico-op-tradingtechnieken en -strategieën toe te passen wanneer klanten ook als bewaarder worden bediend. Banken mogen niet betrokken zijn bij hedgefondsen of private equity-bedrijven, aangezien dit soort bedrijven als te riskant worden beschouwd. In een poging om mogelijke belangenconflicten te minimaliseren, mogen financiële firma's geen eigendom verhandelen zonder voldoende "skin in the game". De Volcker-regel is duidelijk een stap terug in de richting van de Glass-Steagall Act van 1933 - een wet die voor het eerst de inherente gevaren erkende van financiële entiteiten die tegelijkertijd commerciële en investeringsbankdiensten uitbreiden.

De wet bevat ook een voorziening voor het reguleren van derivaten, zoals de credit default swaps, die grotendeels werden aangemerkt als bijdragen aan de financiële crisis van 2008. Omdat deze exotische financiële derivaten buiten de beurs werden verhandeld, in tegenstelling tot gecentraliseerde beurzen zoals aandelen en grondstoffen, waren velen niet op de hoogte van de omvang van hun markt en het risico dat zij vormden voor de grotere economie.

Dodd-Frank heeft gecentraliseerde beurzen opgezet voor het ruilen van swaps om de mogelijkheid van wanbetaling door tegenpartijen te verminderen en vereiste ook een grotere openbaarmaking van swaps-handelsinformatie aan het publiek om de transparantie op die markten te vergroten. De Volcker-regel reguleert ook het gebruik van derivaten door financiële bedrijven in een poging te voorkomen dat instellingen die te groot zijn om te falen grote risico's nemen die de bredere economie kunnen schaden.

Dodd-Frank heeft ook het SEC Office of Credit Ratings opgericht, omdat ratingbureaus werden beschuldigd van het geven van misleidend gunstige beleggingsratings die hebben bijgedragen aan de financiële crisis. Het kantoor heeft de taak ervoor te zorgen dat agentschappen hun nauwkeurigheid verbeteren en zinvolle en betrouwbare kredietbeoordelingen krijgen van de bedrijven, gemeenten en andere entiteiten die zij evalueren.

Klokkenluiders helpen

Dodd-Frank versterkte en breidde het bestaande klokkenluidersprogramma uit dat werd aangekondigd door de Sarbanes-Oxley-wet (SOX). Meer in het bijzonder, de wet:

Er is een verplicht premieprogramma vastgesteld waarbij klokkenluiders van 10 tot 30 procent van de opbrengst van een rechtszaak

kunnen krijgen. zijn dochterondernemingen en gelieerde ondernemingen

- Verlengde het statuut van beperkingen waaronder een klokkenluider een vordering tegen zijn werkgever kan indienen van 90 tot 180 dagen nadat een overtreding is ontdekt

Kritiek op Dodd-Frank

Voorstanders van Dodd- Frank gelooft dat de wet zal voorkomen dat onze economie een crisis ervaart zoals die van 2008 en beschermt de consument tegen veel van de misstanden die hebben bijgedragen aan die crisis.Helaas beperkt het beperken van de risico's die een financiële onderneming tegelijkertijd kan nemen haar winstgevend vermogen. Detractors zijn van mening dat de rekening het concurrentievermogen van Amerikaanse bedrijven ten opzichte van hun buitenlandse tegenhangers kan schaden. Vooral de noodzaak om de naleving van de regelgeving te handhaven, meent ze, maakt banken van de buurlanden en kleinere financiële instellingen onredelijk zwaar, ondanks het feit dat ze geen rol hebben gespeeld in de recessie.

Dergelijke notabelen in de financiële wereld zoals de voormalige minister van Financiën Larry Summers, Blackstone Group LP (BX) CEO Stephen Schwarzman, activist Carl Icahn en JPMorgan Chase & Co. (JPM) CEO Jamie Dimon beweren ook dat, hoewel elke individuele instelling ongetwijfeld veiliger vanwege kapitaalbeperkingen opgelegd door Dodd-Frank, zorgen deze beperkingen voor een meer illiquide markt in het algemeen. Het gebrek aan liquiditeit kan bijzonder krachtig zijn op de obligatiemarkt, waar alle effecten geen mark-to-market zijn en veel obligaties een constant aanbod van kopers en verkopers missen.

De hogere reserveverplichtingen van Dodd-Frank betekenen dat banken een hoger percentage van hun vermogen in contanten moeten houden, waardoor het bedrag dat ze in verhandelbare waardepapieren kunnen aanhouden, kleiner wordt. In feite beperkt dit de obligatiemarktmakende rol die banken traditioneel zijn aangegaan. Met banken die niet in staat zijn de rol van market maker te spelen, zullen potentiële kopers moeite hebben om tegenwerkende verkopers te vinden, maar wat nog belangrijker is, is dat potentiële verkopers het moeilijker zullen vinden om kopers tegen te werken.

Critici geloven dat deze daad de economische groei uiteindelijk zal schaden. Als deze kritiek bewaarheid wordt, zou de wet Amerikanen kunnen treffen in de vorm van hogere werkloosheid, lagere lonen en langzamere stijgingen van welvaart en levensstandaard. Ondertussen kost het geld om al deze nieuwe agentschappen te exploiteren en al deze nieuwe regels af te dwingen - meer dan 225 nieuwe regels bij in totaal 11 federale agentschappen, om precies te zijn - en dat geld zal komen van belastingbetalers.