Eens getroffen door politieke chaos en armoede, is Zuid-Korea ontstaan ​​als een Aziatische reus wiens economie hoog oploopt temidden van een aantal andere concurrenten. Geen wonder dus dat de spectaculaire economische groei in de volksmond in de volksmond het "Miracle of the Han River" werd genoemd! Nu een biljoen-dollar-club economie die geldt als 's werelds 12

th ^{grootste, met een bruto binnenlands product van $ 1,4 biljoen, heeft Zuid-Korea slechts één nummer dat erop vooruit ligt: ​​dat van geluid groei, op voorwaarde dat de overheid haar economisch innovatieplan kan uitvoeren.}

AD:

Zuid-Korea, ook wel de Republiek Korea genoemd, heeft in de tijd van 1950 tot 1953 enorme verliezen geleden tijdens de Koreaanse oorlog. Tegen de tijd dat de oorlog eindigde, was de economie van het land in een puinhoop werd infrastructuur vernietigd en was er een grote afhankelijkheid van Amerikaanse hulp. De transformatie van het land van armoede naar welvaart is echter fenomenaal geweest. Zuid-Korea werd in 1996 onderdeel van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Sindsdien is er niet meer naar gekeken en tegenwoordig is het een snelgroeiende, sterk geïndustrialiseerde natie die kan dienen als een rolmodel voor alle ontwikkelingslanden. Een belangrijke bijdrage aan dit groeiproces is de cultuur van innovatie die heerst in Zuid-Korea, een atmosfeer die vriendelijk is voor beleggers en buitengewoon hartelijke relaties met de meeste landen op de Aziatische markt. (Zie ook: Waarom Noord-Korea en Zuid-Korea zijn gescheiden)

AD:

BBP-samenstelling

Zuid-Korea wordt door de Wereldbank aangemerkt als een "OESO-rijk met hoge inkomens" en wordt grotendeels ondersteund door zijn industrie- en dienstensector, die 38. 2% en 59% bijdraagt. 5% van het bruto binnenlands product van het land. Een magere 2. 3% komt uit de primaire sector per de gegevens van 2014.

Landbouw

AD:

In de eerste jaren na de verdeling van het Koreaanse schiereiland droeg de landbouw bijna 50% van het BBP van de natie bij, maar Zuid-Korea heeft zijn basis snel verplaatst naar de industriële sector. De bijdrage van de primaire sectoren is in de jaren tachtig gedaald tot 15%, eind jaren tachtig is deze onder de 10% gezakt en sinds 1998 is deze onder de 5% gebleven. De landbouwsector, inclusief bosbouw, jacht en visserij, evenals de teelt van gewassen en veehouderij, heeft momenteel slechts 6% van de bevolking in dienst en draagt ​​een klein aandeel van 2. 3% bij aan het bbp.

De ruige topografie van Zuid-Korea laat weinig ruimte voor landbouwproductie, aangezien slechts 16% van het totale land bebouwbaar is. Daarom moet het land zwaar leunen op de import van landbouwproducten en grondstoffen voor verwerking. Door de toenemende verstedelijking en de stijgende arbeidskosten zijn mensen weggetrokken uit de landbouwsector.De kleine productiesector die overblijft, is in wezen afhankelijk van overheidssubsidies en protectionistisch handelsbeleid. Zuid-Korea importeert nu voedergranen, sojabonen, tarwekatoen en dierenhuiden om zijn vee, meelmalen en exportgerichte industrieën zoals textiel en lederwaren te bedienen.

De belangrijkste leveranciers aan Zuid-Korea voor zijn voedselbehoeften zijn de VS (maïs, vlees, huiden, sojabonen, graan en katoen), China (zetmeel en brouwselresten, bevroren en geconserveerde groenten, rijst, verwerkt voedsel, sojabonen) , Australië (rundvlees, tarwe, suiker, zuivelproducten), Europese Unie (varkensvlees, wijn, verwerkt voedsel, zuivelproducten), ASEAN (rubber, palmolie, bananen, oliehoudende zaden), Brazilië en Argentinië (sojabonen, sojameel, soja olie) en Nieuw-Zeeland (rundvlees, zuivelproducten, kiwi's).

Industrie

De industriële sector levert door de jaren heen een constante bijdrage aan het BNP van de natie en absorbeert ongeveer een vierde van zijn beroepsbevolking. Binnen de industrie, die bestaat uit productie, mijnbouw, bouw, elektriciteit en water en gas als subsectoren, is de productie de motor van de economische vooruitgang geweest, vooral in de jaren tachtig. Van het 34% aandeel van de industrie in het BBP van Zuid-Korea, werd in 1980 alleen al door de industrie bijgedragen. Het aandeel steeg tot 25% van de 39% bijdrage van de industriële sector in 1991 en 2014, terwijl de industrie 30% van de bijdrage droeg 38% aandeel van de industriële sector in het bruto binnenlands product.

Afgezien van de productie is de mijnbouwactiviteit gestaag gegroeid, hoewel deze beperkt is tot een paar metalen en mineralen. Zuid-Korea is een toonaangevende producent van staal, cadmium en zink. Het land heeft ook kleine reserves van koper, goud, ijzererts, lood, tin, antimoon, zilver en wolfraam; binnenlandse middelen konden echter niet voorzien in de vraag van de industriële sector. Daarom moet Zuid-Korea minerale grondstoffen importeren om de kloof te overbruggen.

De grootste industrieën in Zuid-Korea zijn elektronica, auto's, telecommunicatie, scheepsbouw, chemicaliën en staal. Het land is een van de grootste producenten van elektronische goederen en halfgeleiders, met wereldwijd populaire merken zoals Samsung Electronics Co. Ltd. en Hynix Semiconductor (SK Hynix Inc.). De auto-industrie van het land is sterk ontwikkeld en heeft een enorme capaciteit voor de productie van auto's. Enkele van de bekende Koreaanse merken zijn Hyundai, Renault en Kia. De steun van de Zuid-Koreaanse regering heeft het land tot een van de meest actieve markten voor telecommunicatie en informatietechnologie gemaakt. Het is een bloeiende mobiele markt en heeft het grootste aantal breedbanddiensten per hoofd van de bevolking. Zuid-Korea is een wereldleider in scheepsbouw; vijf van de top-tien ondernemingen (waaronder de top vier) zijn Zuid-Koreaanse bedrijven, met Hyundai Heavy Industries Co., Ltd. eigenaar van de grootste scheepswerf ter wereld.

Diensten

De tertiaire sector of dienstensector is geleidelijk gestegen in termen van zijn bijdrage aan het bbp van het land; van ongeveer 39% van het BNP van de natie terug in 1965 tot 50% in 1980 tot 60% in de huidige tijd.De sector moet echter nog zijn optimale potentieel bereiken, aangezien de groei van de sector grotendeels is toe te schrijven aan het toevoegen van werknemers in plaats van aan het verbeteren van de productiviteit. De sector biedt werkgelegenheid aan 70% van de Koreaanse beroepsbevolking. Volgens een rapport van de OESO: "In 2012 bedroeg de productiviteit van de dienstensector slechts 45% van die in de industrie, ver onder het OESO-gemiddelde van 86%. "Zuid-Korea blijft ook achter bij landen als Japan (73%), de US (78%) en de US (79%) in termen van het aandeel van het BBP dat wordt ondersteund door de dienstensector.

Het driejarenplan van president Park voor economische innovatie zal een impuls geven aan de dienstensector, die kan helpen de afhankelijkheid van het land van invoer te verminderen. Volgens het voorstel van de president zal onderzoek en ontwikkeling (O & O) in de dienstensector financieel worden gesteund en zullen er inspanningen worden gedaan om het niveau dichter bij dat in de industrie te brengen. De kleine bedrijven die de dienstensector domineren, krijgen de broodnodige investering en R & D. De dienstensector zou de komende jaren een grote rol moeten spelen als de investeringen toenemen op gebieden als medische zorg, toerisme en onderwijs, die op hun beurt werkgeneratoren voor de jeugd van het land zouden worden. (Zie ook: Met pensioen gaan in Zuid-Korea met $ 200.000 Besparingen?)

De bottom line

Zuid-Korea is in hoog tempo verhuisd sinds de splitsing van het Koreaanse schiereiland. De adoptie van kapitalistische wegen heeft goed gewerkt voor de natie, die vandaag wordt gekenmerkt door lage werkloosheid, gematigde inflatie, een exportoverschot en een billijke verdeling van inkomsten. Er resteren echter nog een aantal uitdagingen in de vorm van een vergrijzende bevolking, een starre arbeidsmarkt, een grote afhankelijkheid van invoer en een beperkte binnenlandse markt. (Zie ook: Noord-Koreaanse versus Zuid-Koreaanse economieën)