Een financiële markt is een markt die kopers en verkopers samenbrengt om te handelen in financiële activa zoals aandelen, obligaties, grondstoffen, derivaten en valuta's. Het doel van een financiële markt is om prijzen voor wereldwijde handel vast te stellen, kapitaal aan te trekken en liquiditeit en risico's over te dragen. Hoewel er veel componenten zijn op een financiële markt, zijn twee van de meest gebruikte geldmarkten en kapitaalmarkten.

Geldmarkten worden op korte termijn gebruikt, meestal voor activa tot één jaar. Omgekeerd worden kapitaalmarkten gebruikt voor langetermijnactiva, die activa met een looptijd van meer dan één jaar zijn. Kapitaalmarkten omvatten de aandelen (aandelen) markt en schuld (obligatie) markt. Geldmarkten en kapitaalmarkten vormen samen een groot deel van de financiële markt en worden vaak samen gebruikt om liquiditeit en risico's voor bedrijven, overheden en particulieren te beheren. (Zie voor meer informatie Inleiding tot de geschiedenis van kapitaalmarkten .)

Kapitaalmarkten

Kapitaalmarkten zijn misschien wel de meest gebruikte markten. Zowel de aandelen- als obligatiemarkten worden nauwlettend gevolgd, en hun dagelijkse bewegingen worden geanalyseerd als proxies voor de algemene economische toestand van de wereldmarkten. Als gevolg hiervan worden de instellingen die actief zijn op kapitaalmarkten - beurzen, handelsbanken en alle soorten bedrijven, waaronder niet-bankinstellingen zoals verzekeringsmaatschappijen en hypotheekbanken - zorgvuldig onderzocht.

De instellingen die actief zijn op de kapitaalmarkten hebben toegang tot deze fondsen om kapitaal aan te trekken voor langetermijndoeleinden, zoals voor een fusie of overname, om een ​​branche uit te breiden of een nieuw bedrijf te starten, of voor andere kapitaalprojecten. Entiteiten die geld inzamelen voor deze langetermijndoelen, komen naar een of meer kapitaalmarkten. Op de obligatiemarkt kunnen bedrijven schulden uitgeven in de vorm van bedrijfsobligaties, terwijl zowel lokale als federale overheden schulden in de vorm van staatsobligaties kunnen uitgeven. Evenzo kunnen bedrijven besluiten geld in te zamelen door aandelen op de aandelenmarkt uit te geven. Overheidsentiteiten zijn doorgaans niet in het openbaar en geven daarom meestal geen eigen vermogen uit. Bedrijven en overheidsentiteiten die aandelen of schulden uitgeven, worden beschouwd als de verkopers in deze markten. (Zie ook: Wat zijn de verschillen tussen schuld- en aandelenmarkten? )

De kopers, of de beleggers, kopen de aandelen of obligaties van de verkopers en verhandelen deze. Als de verkoper of uitgever de effecten voor de eerste keer op de markt brengt, staat de markt bekend als de primaire markt. Omgekeerd, als de effecten al zijn uitgegeven en nu worden verhandeld onder kopers, gebeurt dit op de secundaire markt. Verkopers verdienen geld aan de verkoop in de primaire markt, niet op de secundaire markt, hoewel ze wel een aandeel hebben in de uitkomst (prijsstelling) van hun effecten op de secundaire markt.

De kopers van effecten op de kapitaalmarkt gebruiken doorgaans fondsen die bedoeld zijn voor investeringen op langere termijn. Kapitaalmarkten zijn risicovolle markten en worden gewoonlijk niet gebruikt om kortetermijnfondsen te beleggen. Veel beleggers hebben toegang tot de kapitaalmarkten om te sparen voor hun pensioen of opleiding, zolang de investeerders een lange tijdshorizon hebben, wat meestal betekent dat ze jong zijn en risiconemers zijn. (Zie voor gerelateerde literatuur Soorten financiële markten en hun rollen .)

Geldmarkt

De geldmarkt is vaak toegankelijk naast de kapitaalmarkten. Hoewel beleggers bereid zijn meer risico te nemen en geduld hebben om te beleggen in kapitaalmarkten, zijn geldmarkten een goede plaats om fondsen te 'parkeren' die in een kortere periode nodig zijn - meestal een jaar of minder. De financiële instrumenten die worden gebruikt op kapitaalmarkten omvatten aandelen en obligaties, maar de instrumenten die worden gebruikt op de geldmarkten omvatten deposito's, onderpandleningen, aanvaardingen en wissels. Instellingen die actief zijn op geldmarkten zijn onder andere centrale banken, handelsbanken en acceptatiehuizen.

Geldmarkten bieden verschillende functies voor individuele, zakelijke of overheidsinstanties. Liquiditeit is vaak het hoofddoel voor toegang tot geldmarkten. Wanneer kortlopende schulden worden uitgegeven, is dit vaak met het doel om bedrijfskosten of werkkapitaal voor een bedrijf of overheid te dekken en niet voor kapitaalverbeteringen of grootschalige projecten. Bedrijven willen misschien 's nachts geld investeren en kijken naar de geldmarkt om dit te bereiken, of ze moeten de loonlijst afdekken en kijken naar de geldmarkt om te helpen. De geldmarkt speelt een sleutelrol bij het zorgen dat bedrijven en overheden dagelijks op het juiste niveau van liquiditeit blijven, zonder te kort te schieten en een duurdere lening nodig te hebben of zonder overtollige fondsen aan te houden en de kans te missen om rente te krijgen op fondsen. (Zie ook: Geldmarktinstrumenten .)

Beleggers daarentegen gebruiken de geldmarkten om op een veilige manier geld te beleggen. In tegenstelling tot kapitaalmarkten worden geldmarkten als laag risico beschouwd; risicomijdende beleggers zijn bereid om ze te benaderen met de verwachting dat liquiditeit gemakkelijk beschikbaar is. Ouderen met een vast inkomen gebruiken vaak de geldmarkten vanwege de veiligheid die samenhangt met dit soort beleggingen.

De bottom line

Er zijn zowel verschillen als overeenkomsten tussen kapitaal- en geldmarkten. Vanuit het standpunt van de emittent of de verkoper bieden beide markten een noodzakelijke zakelijke functie: het behouden van een adequaat financieringsniveau. Het doel waarvoor verkopers toegang hebben tot elke markt varieert afhankelijk van hun liquiditeitsbehoeften en tijdshorizon. Evenzo hebben beleggers of kopers unieke redenen om naar elke markt te gaan: kapitaalmarkten bieden beleggingen met een hoger risico, terwijl geldmarkten veiliger activa aanbieden; geldmarktrendementen zijn vaak laag maar stabiel, terwijl kapitaalmarkten een hoger rendement bieden. De omvang van kapitaalmarktrendementen heeft vaak een directe correlatie met het risiconiveau, maar dat is niet altijd het geval.(Zie ook: Financiële concepten: de risico / rendement-tradeoffice .)

Hoewel markten op de lange termijn efficiënt worden geacht, stellen kortetermijninefficiënties beleggers in staat om van anomalieën te profiteren en hogere beloningen te oogsten die mogelijk buiten proportie met het risiconiveau. Die anomalieën zijn precies wat beleggers op de kapitaalmarkten proberen te ontdekken. Hoewel geldmarkten als veilig worden beschouwd, hebben ze af en toe een negatief rendement behaald. Onbedoeld risico, hoewel ongebruikelijk, benadrukt de risico's die inherent zijn aan beleggen - of het nu geld inzetten voor de korte of lange termijn in geldmarkten of kapitaalmarkten.