Cliënten in de financiële planning kunnen snel een beroep doen op de disciplinaire of regelgevende geschiedenis van verzekeringsmakelaars, financiële planners of agenten door hun FINRA-registratie online te controleren of door de federale overheidsverantwoordelijke te bellen. Om de volledige openbaarmaking mogelijk te maken, kunnen planners echter ook overwegen om aan hun klanten te onthullen hoe zij met persoonlijke bezittingen en investeringen omgaan. Met andere woorden, als een planner, beoefen je wat je predikt? In dit artikel zullen we enkele maatregelen beschrijven die planners kunnen helpen hun klanten te laten zien dat ze hun eigen advies volgen, wat de zekerste manier is om professionele integriteit te bevorderen.

Uw kredietgeschiedenis
De mate waarin financiële adviseurs informatie over zichzelf publiekelijk moeten onthullen, hangt gedeeltelijk af van hoe zij worden geregistreerd. Vanuit reglementair oogpunt hebben geregistreerde beleggingsadviseurs (RIA's) het veel gemakkelijker dan werknemers met een vergunning voor het openbaar maken van persoonlijke financiën. Leden van de laatste groep moeten een actueel kredietrapport indienen bij elke nieuwe tussenpersoon / handelaar waarmee ze proberen zich te registreren; elk rapport dat twijfelachtig is, zal over het algemeen voorkomen dat de persoon wordt geregistreerd. Alle makelaars / handelaars controleren het tegoed tijdens het wervingsproces, en ze zijn meestal geautoriseerd in het personeelsbeleid om op elk moment naar eigen goeddunken een kredietrapport in te dienen. (Lees Check Your Credit Report voor meer informatie over het bijhouden van uw kredietgeschiedenis.)

De aanvraag voor de verlenging van de effectenlicentie die geregistreerde vertegenwoordigers om de twee jaar moeten invullen, vraagt ​​naar faillissementen of uitstaande beoordelingen van crediteuren. Het auditformulier dat vertegenwoordigers elk jaar moeten ondertekenen, vraagt ​​ook of er sinds de audit van vorig jaar sprake is geweest van enige materiële verandering in de financiële status van de vertegenwoordiger. Bovendien, als iemand van makelaar / handelaar wisselt, zal de kredietgeschiedenis opnieuw worden bekeken. Daarom moeten geregistreerde effectenbeheerders hun krediet doorgaans in relatief goede staat houden als ze hun huidige makelaar / dealer willen verlaten en om welke reden dan ook een nieuwe willen vinden. RIA's hoeven niet met dit probleem te kampen, omdat ze zich rechtstreeks registreren bij de staat en / of de Securities and Exchange Commission (SEC). (Zie voor verwante literatuur Policing The Securities Market: Een overzicht van de SEC .)

Eet uw eigen hondenvoer Een veel voorkomende test voor de kwaliteit van een product heet "eet uw eigen hondenvoer". Dat wil zeggen, als u uw eigen product niet aanraakt, waarom zou een toekomstige klant dat dan doen? In de meeste gevallen moeten planners proberen om ten minste een deel van de producten die zij aan hun klanten aanbevelen, te gebruiken door een aantal van hun belangrijkste klantbelangen in hun eigen portefeuilles op te nemen. Hypotheekmakelaars moeten een van de producten gebruiken die zij aan hun klanten aanbieden, terwijl verzekeringsagenten vrijwel zeker dezelfde soort dekking moeten dragen die zij verkopen, ervan uitgaande dat ze een risico lopen voor het soort verlies dat door het beleid wordt verzekerd.

Dit is niet altijd mogelijk vanwege de persoonlijke omstandigheden, risico / beloningsscenario's en financiële doelstellingen van de planner, waarvoor mogelijk een ander product of andere strategie vereist is dan de aanbevelingen die aan een klant worden aanbevolen. Een pas gepromoveerde financiële planner in zijn dertiger jaren zou zijn pensioensparen natuurlijk niet volledig moeten investeren in de depositocertificaten en de door de overheid gewaarborgde effecten die hij aanbeveelt aan zijn oudere cliënten. Dat gezegd hebbende, kan de planner een gedegen, gediversifieerde portefeuille behouden die past bij zijn eigen risicotolerantie en tijdshorizon, en die enkele van diezelfde producten kan omvatten.

Planners die persoonlijk in fondsen of aandelen beleggen die zij aan klanten aanbevelen, moeten elk mogelijk belangenconflict zorgvuldig overwegen. Dit is niet altijd een kwestie van materie, zoals wanneer een planner aanbeveelt om aandelen van een multinationaal bedrijf aan een klant te kopen, omdat de aankoop waarschijnlijk veel te klein is om de aandelenkoers te beïnvloeden. Maar planners die aandelen in small-caps of stuiveraandelen bezitten, moeten er goed op letten dat hun klanten volledig worden geïnformeerd wanneer zij deze posities aanbevelen om te voorkomen dat ze rechtstreeks profiteren van een eventuele stijging van de koers van het aandeel als gevolg van de aankoop van een klant. (Zie Investment Scams: Different Types of Scams voor meer informatie over het illegaal inpakken van een aandeel.)

Publiceer uw portfolio Financiële planners kunnen hun klanten laten zien hoe zij hun eigen geld beheren door hun persoonlijke beleggingsportefeuilles openbaar te maken. Planners dienen idealiter een actuele lijst van hun eigen holdings te geven, hetzij op de websites van hun bedrijf, hetzij in gedrukte vorm. Planners moeten ook duidelijk hun eigen risicotolerantie en tijdshorizon aangeven om een ​​goed referentiekader te bieden. Degenen die persoonlijke portefeuilles weergeven die nauw aansluiten bij die van hun klanten, kunnen publiekelijk vertrouwen tonen in hun eigen beleggingskeuzes. Bovendien kunnen ze zich op een meer direct niveau verhouden tot klanten wanneer hun portefeuilles samen stijgen en dalen.

Gezond verstand Het spreekt voor zich dat planners moeten vermijden buitensporig investeringsrisico te nemen, hun uitgaven onder controle te houden en hun estate-plannen up-to-date te houden. Een financiële ramp kan echter iedereen overkomen, inclusief financiële professionals. Planners die vanwege omstandigheden buiten hun controle faillissement of uitsluiting riskeren, kunnen toch een professioneel imago behouden door stappen te nemen om hun eigen vermogen te beschermen en zo snel mogelijk weer op de been te komen. Planners moeten onder alle omstandigheden proberen dezelfde stappen te volgen die ze zouden aanbevelen aan een klant in een vergelijkbare situatie.

Conclusie Planners moeten proberen waar mogelijk te oefenen met wat ze prediken. Degenen die onnodige risico's nemen of een buitensporig schuldenrisico accumuleren, tasten hun professionele reputatie aan. Planners die hun eigen portefeuilles beheren op een manier die vergelijkbaar is met die van hun klanten, kunnen zich directer met hen identificeren dan zij die dat niet doen - en houden daarom het vertrouwen van hun klanten langer.