a:

Depositocertificaten (CD's) zijn populaire spaarinstrumenten voor beleggers die op zoek zijn naar een stabiel rendement dat niet is gekoppeld aan de prestaties van de beurs. Een CD wordt meestal uitgegeven door een bank of credit union en biedt een rente op gestorte gelden in ruil voor het achterlaten van dat geld op de rekening voor een specifieke termijn, meestal één, drie of vijf jaar. Hoewel een CD als een veilige investering wordt beschouwd, moeten personen zich ervan bewust zijn hoe belastingen het totale rendement kunnen beïnvloeden.

Geïnteresseerde rente op een CD kan worden betaald aan een andere account of het kan worden herbelegd in het totale saldo. Ongeacht de wijze waarop de rente wordt terugbetaald aan de belegger, wordt deze beschouwd als belastbaar voor zowel staats- als federale belastingdoeleinden. De bank of kredietunie die de CD heeft uitgegeven, bezorgt aan het einde van elk jaar aan de eigenaar van de rekening een 1099-INT verklaring met vermelding van de rente die is verdiend, en dat bedrag wordt belast als rentebaten, niet tegen de lagere meerwaarden. Als een belegger in een belastingschijf van 25% zit en $ 300 aan CD-rente voor het jaar heeft verdiend, is hij $ 75 aan belastingen verschuldigd voor de rente die dat jaar is verdiend.

Sommige personen kunnen een CD gebruiken als een pensioenbesparingsvehikel door geld in een IRA-certificaat te storten. In dit geval worden dezelfde regels voor belastinguitstel die van toepassing zijn op een IRA toegepast op de CD. Hoewel er rente wordt verdiend, wordt geen 1099-INT uitgegeven totdat de uitkeringen tijdens de pensionering aan de IRA zijn onttrokken.

Een CD kan een geschikte investering zijn voor individuen die op zoek zijn naar stabiliteit en een gestage groei van de fondsen, maar het is belangrijk om te begrijpen hoe belastingen die op de verdiende rente worden toegepast, het totale rendement kunnen verdunnen.