a:

Personen die een aangifte indienen, kunnen kiezen voor een standaardaftrek of voor het optellen van hun inhoudingen. Inhoudingen verminderen het bedrag aan inkomsten dat de federale overheid als belastbaar beschouwt. Het nemen van de standaardaftrek is de eenvoudigste en meest gebruikelijke methode gekozen door filers, maar veel belastingbetalers kunnen uiteindelijk minder belasting betalen als ze gekwalificeerde uitgaven opsommen. Terwijl bedrijven voor belastingvoorbereiding vaak beide methoden berekenen, moeten mensen die hun belasting op zich voorbereiden nog steeds overwegen om uit te zoeken hoeveel ze onder elke methode zullen besparen.

De standaardaftrek is de eenvoudigste aftrek om te claimen, en kan worden geclaimd, zelfs als de belastingbetaler geen uitgaven heeft die anders kunnen worden gespecificeerd. Het bedrag van de standaardaftrek is gebaseerd op de indieningsstatus van de belastingplichtige, leeftijd en of de indiener blind is. Het is een vast bedrag dat het bedrag aan inkomsten vermindert dat als belastbaar wordt beschouwd, en het bedrag van de aftrek kan van jaar tot jaar veranderen omdat het rekening houdt met de inflatie. Belastingbetalers die als single indienen, krijgen de laagste standaardaftrek, terwijl degenen die gezamenlijk hebben gehuwd de hoogste aftrek krijgen. Voor het eisen van de standaardaftrek moet de belastingbetaler Formulieren 1040, 1040A of 1040EZ gebruiken. In sommige gevallen, zoals een echtpaar dat apart wordt ingediend bij een persoon met gespecificeerde inhoudingen, is de standaardaftrek niet toegestaan.

Het berekenen van gedetailleerde aftrekkingen is gecompliceerder dan het nemen van de standaardaftrek, hoewel alle belastingbetalers nog moeten uitzoeken of het zinvol is om iets te specificeren. Belastingbetalers gebruiken schema A om te berekenen welke uitgaven in aanmerking komen, met veelvoorkomende voorbeelden, waaronder hypotheekrente, onroerendgoedbelasting, belasting op persoonlijke eigendommen, nationale en lokale belastingen, medische en tandheelkundige kosten, investeringsrente, werkkosten en liefdadige donaties. Huiseigenaren zijn vaak het meest geneigd om te profiteren van de specificatie, hoewel een algemene vuistregel is om te kijken naar gespecificeerde aftrekken als er uitgaven zijn die in de loop van het jaar zijn gemaakt die veel hoger zijn dan normaal. Bijvoorbeeld als overstromingen aanzienlijke verliezen hebben veroorzaakt of als de belastingbetaler een aanzienlijke rekening had in verband met een medisch noodgeval.