a:

Regulerende instanties in de Europese Unie (EU) zijn wantrouwend ten opzichte van 100% dochterondernemingen, of op zijn minst hun relatie met hun moederbedrijven. In navolging van EU-zaak C-501 / 11P is het vermoeden in de EU dat moedermaatschappijen "beslissende invloed" uitoefenen op een dochteronderneming die geheel of bijna geheel in eigendom is. Dit is zelfs zo als het moederbedrijf niet aanwezig is in de EU.

In dergelijke gevallen waarin de volledige dochteronderneming wettelijk wordt onderzocht, wordt de dochteronderneming beschouwd als een "onderneming" van de moederonderneming. Dit betekent dat de ouder aansprakelijk kan worden gesteld samen met de dochteronderneming. Dit wordt soms het veronderstelling van moeder-dochter genoemd.

Het is zeer moeilijk, hoewel mogelijk, voor de moedermaatschappij om dit vermoeden te weerleggen en aan te tonen dat de dochteronderneming onafhankelijk op de markt heeft gehandeld. Dit weerwoord is in de eerste plaats bedoeld voor niet-100% dochterondernemingen.

Eén economische entiteit

Verdragen of overeenkomsten tussen 100% dochterondernemingen en hun moederbedrijven zijn vrijgesteld van normale economische en juridische bescherming in de EU (zoals beschreven in artikel 101 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie).

Dit komt omdat 100% dochterbedrijven worden behandeld als afdelingen van de moedermaatschappij, niet als afzonderlijke bedrijven. Onder EU-wetgeving worden ze gezamenlijk beschouwd als een "single economic entity" (SEE). Dit kan zelfs het geval zijn wanneer de moedermaatschappij een zeer groot percentage van de stemgerechtigde aandelen van de dochteronderneming bezit, maar niet helemaal voor 100%.

Het concept van meervoudige entiteiten die een SEE vormen om de EU-wetgeving toe te passen - met name de mededingings- en antitrustwetgeving - strekt zich in ieder geval uit tot de zaak 1972 "ICI tegen Commissie (kleurstoffen)". Een daaropvolgende uitspraak verklaarde dat dergelijke dochterondernemingen "geen echte autonomie genieten … op de markt".

Twee moedermaatschappijen

Een controversieel besluit in september 2013 vond zowel El du Pont de Nemours als Dow Chemical zich schuldig aan kartelgedrag met hun joint venture, DuPont Dow Elastomers. Hier oordeelde de EU dat beide bedrijven "beslissende invloed" hadden, hoewel het eigendom van de dochteronderneming 50/50 was verdeeld.

Het besluit van El du Pont en Dow was een breuk met het precedent dat in 1991 werd gevormd met de 50/50 joint venture DMP, die niet werd beschouwd als onderdeel van dezelfde SEE als moedermaatschappijen Martell en Piper-Heidsick.

Dividenden en belastingen

Indien een volle dochteronderneming in de EU dividenden uitkeert aan haar moedermaatschappij, zijn dergelijke dividenden vrijgesteld van EU-roerende voorheffing. Sommige mechanismen zijn er ook om het probleem van dubbele belasting voor dividenden tussen bedrijven in verschillende lidstaten te verminderen of weg te nemen.

Deze wet is ingevoerd om te voorkomen dat de winst in één lidstaat wordt geconcentreerd om dubbele belasting of achterhouden te voorkomen.

International Accounting Standards

Alle bedrijven in de Europese Unie, ongeacht of zij een moeder- of dochteronderneming zijn, moeten voldoen aan de International Financial Reporting Standards (IFRS). Elke dochteronderneming is echter beperkt tot één moederbedrijf.

Mochten meer dan één onderneming zich verenigen om een ​​dochteronderneming te vormen, zoals in de zaak El du Pont en Dow, dan wordt de dochteronderneming beschouwd als een joint venture voor boekhouddoeleinden.