Hoeveel actief beheer wordt er door uw beleggingsbeheerder uitgevoerd? Een nieuwe maatregel genaamd Active Share kan u het antwoord geven.

In de financiële literatuur zijn er tal van citaten uit studies die aantonen dat de gemiddelde beleggingsfondsmanager na honoraria slechter presteert dan zijn of haar referentie-index. Onderzoek dat Martijn Cremers en Antti Petajisto van de Yale School of Management in 2006 presenteerden, introduceerde echter Active Share, een nieuwe methode om te bepalen in hoeverre actief management wordt beheerd door beheerders van beleggingsfondsen en een hulpmiddel om die fondsen te vinden die het beter doen. (Lees voor meer informatie Words From The Wise On Active Management .)

Het Research Active Share is een maatstaf voor het percentage aandelenposities in de portefeuille van een beheerder dat afwijkt van de referentie-index. De onderzoekers concluderen dat managers met een hoog actief aandeel beter presteren dan hun referentie-indices en dat Active Share de prestaties van het fonds aanzienlijk voorspelt.

Active Share is ook nuttig bij het identificeren van "closetindexeerders" of managers die beweren actief te zijn, maar waarvan de portfolio's sterk lijken op de benchmarkportfolio. Het identificeren van closetindexeerders is uiterst belangrijk omdat actieve beheerskosten een belangrijke hindernis kunnen zijn om beter te presteren dan de index voor iedereen die een portefeuille heeft die vergelijkbaar is met zijn benchmark. (Voor meer informatie, bekijk

Benchmark uw rendement met indexen .)

De Yale-studie toonde ook aan dat de middelen neigden naar een laag Actief Aandeel. De studie geeft aan dat het percentage beheerd vermogen met Active Share van minder dan 60% is gestegen, van 1,5% in 1980 tot 40,7% in 2003. Dienovereenkomstig is het percentage fondsactiva met Active Share dat meer dan 80% bedroeg, omlaag, van 58% in 1980 tot 28% in 2003.

Deze verandering wordt niet allemaal verklaard door de groei van indexfondsen. In 1980 waren er zeer weinig niet-indexfondsen met een actief aandeel van minder dan 60%. In 2003 waren fondsen met actief aandeel van minder dan 60% gestegen tot 20% van de fondsen en 30% van het beheerde vermogen. De auteurs stelden ook vast dat actief delen en overtollige prestaties hoger zijn bij fondsen met minder beheerd vermogen.

Meetactiviteit

De traditionele meting van de mate van actief beheer door een beleggingsfonds is gebaseerd op methoden die het historische rendement van een fonds vergelijken met die van de referentie-index. Een dergelijke methode, volumetrol tracking, meet de standaarddeviatie van het verschil in het rendement van een manager ten opzichte van het rendement van de index. Hoge tracking error-volatiliteit duidt op een hoge mate van actief beheer.De logica achter de meting is dat de samenstelling van de afzonderlijke aandelen in de portefeuille wordt weerspiegeld in het patroon van de rendementen. Als het rendement van de portefeuille in de loop van de tijd aanzienlijk afwijkt van het indexrendement, moet de samenstelling van de portefeuille aanzienlijk verschillen van de index.

Hoewel tracking error-volatiliteit logisch is en gemakkelijk te berekenen, leidt het alleen af ​​wat de manager in de portefeuille aan het doen is en kijkt het niet naar de onderliggende posities.

Daarentegen wordt Active Share gevonden door de werkelijke posities van de portefeuille van een manager te analyseren en deze posities te vergelijken met de referentie-index. Door actief beheer op deze manier te meten, kunnen beleggers een beter begrip krijgen van wat een manager precies doet om de prestaties te verbeteren, in plaats van conclusies te trekken uit waargenomen rendementen.

Berekeningsactiviteit

Actief aandeel wordt berekend door de som te nemen van de absolute waarde van de verschillen in het gewicht van elk bedrijf in de portefeuille van de beheerder versus het gewicht van elk bedrijf in de referentie-index en te delen door twee . Stel als eenvoudig voorbeeld dat een benchmarkindex slechts één aandeel bevat. Als een manager beslist dat hij of zij van de aandelen houdt, maar slechts de helft van de portefeuille in die voorraad wil beleggen en de andere helft in een andere voorraad, dan zou het actieve aandeel 50% zijn.

Het nummer van Active Share in dit voorbeeld zegt in feite dat 50% van de portefeuille van de manager verschilt van de referentie-index.

Waarschuwingen

Hoewel de gegevens die in de Active Share-studie naar voren komen intrigerend zijn, moeten beleggers voorzichtig zijn bij het toepassen van de bevindingen. De benchmark-verslaan resultaten van hoge Active Share-managers eerder genoemd zijn een gemiddelde van die groep. Het zou verkeerd zijn voor beleggers om de resultaten zodanig te interpreteren dat ze tot de conclusie komen dat alle managers met hoge Active Share-portfolio's hun benchmarks zullen verslaan. De gegevens geven alleen aan dat de gemiddelde prestaties van deze groep managers beter zijn geweest dan de gemiddelde prestaties van managers met een laag actief aandeel. Het is natuurlijk waarschijnlijk dat een aantal managers met hoge Active Share-portefeuilles het minder goed deden dan hun benchmarks, terwijl anderen het beter deden. Beleggers die alleen vertrouwen op Active Share als een indicator van marktprestaties, kunnen toch een manager kiezen die slechter presteert dan de benchmark.

Hoewel de informatie met betrekking tot Active Share verleidelijk kan zijn, hebben de resultaten weinig nut tenzij ze persistent zijn. Cremers en Petajisto vinden aanzienlijke persistentie in de capaciteiten van hoge Active Share-managers om overtollige rendementen te blijven leveren ten opzichte van een referentie-index.

Moeilijkheden

Op basis van de resultaten van de studie lijkt Active Share een nuttig hulpmiddel bij het bepalen van de waarschijnlijkheid dat een manager resultaten behaalt die de benchmark overtroffen. Helaas is het vinden van managers met een hoge Active Share niet eenvoudig. Het proces van het vergelijken van de portefeuilles van beleggingsfondsen tussen beleggingsfondsen en hun referentie-indexen is tijdrovend en arbeidsintensief.Aanbieders van statistieken over beleggingsfondsen kunnen deze maatregel in de toekomst verstrekken. Tot die tijd moeten beleggers wederzijdse belangen analyseren die ze verkregen hebben van de fondsen zelf, databaseproviders of Securities And Exchange Commission (SEC) -aanvragen. (Zie Is uw portfolio zijn benchmark aan het verslaan? ) Conclusie

Op basis van de resultaten van de Cremers- en Petajisto-studie is Active Share een andere tool die kan worden gebruikt voor het vergelijken van portefeuillebeheerders. toegevoegd aan de toolbox van een belegger voor gebruik bij het evalueren van mogelijke beleggingen in beleggingsfondsen. Naarmate het onderzoek op de markt komt, zal er waarschijnlijk meer nadruk op worden gelegd, waardoor het voor beleggers meer beschikbaar en gemakkelijker wordt.