Moet u een passieve, indexbelegger of actieve voorraadkiezer zijn? Er zijn concurrerende stromingen. Een daarvan is dat een passief indexfonds net zo goed is als een actief beheerd fonds, zo niet beter. De andere is dat managers een positief effect hebben en het is oké om te betalen voor de expertise van die persoon.

Niet zwart en wit

De waarheid is dat het niet zo zwart en wit is. Het is mogelijk om individuele aandelen en obligaties of brede activaklassen te kiezen en het goed te doen. De meeste beleggers zetten hun geld in beleggingsfondsen, en afgezien van indexfondsen is het management meestal actief. Dat betekent dat de manager individuele effecten of groepen effecten selecteert die grotendeels op elkaar lijken, en het geld op de juiste manier achterlaten, zal de markt verslaan. (Zie voor meer informatie: Passief beheerd vs. actief beheerde beleggingsfondsen: wat is beter? )

Het belangrijkste om te onthouden is dat er een verschil is tussen de effectentoewijzing, bijvoorbeeld, wat betreft de variabiliteit van het fonds, het absolute rendement en de volatiliteit van het fonds zelf. De korte versie is dat de asset-allocatie - wat voor soort effecten in het fonds zitten en hoeveel weging ze krijgen - goed is voor het leeuwendeel van de variabiliteit. Variabiliteit is het bedrag dat iemands rendement verschilt tussen fondsen. Een vaak aangehaalde paper van Gary P. Brinson, CFA, Randolph Hood en Gilbert L. Beebower was de eerste plaats om het effect te kwantificeren, in 1986. Ze vonden dat ongeveer 93. 6% van de variabiliteit te wijten was aan de toewijzing, en dat actief management feitelijk pijn doet aan het rendement en het gemiddelde pensioenplan 1. 10% per jaar kost.

Om dat in perspectief te plaatsen, was het gemiddeld gemiddelde rendement over de 10-jaarsperiode dat Brinson, Hood en Beebower hadden gebruikt (1974-1983) 9,1%, terwijl de benchmarkportefeuille 10 jaar terugkwam. 11 %. Dus actief beheer lijkt te kosten. Maar dat is niet altijd het geval. Soms kan actief beheer 3. 69% per jaar toevoegen. (Zie voor meer: ​​ Actief beheer: werkt dit voor u? )

Het verschil

Het verschil lijkt te zijn, het soort actief beheer. Het selecteren van brede activaklassen en het op een bepaalde manier wegen ervan leek te verslaan met het kiezen van individuele effecten. Dat wil zeggen, de verschillende soorten effecten die men zou kunnen hebben (aandelen en obligaties voor de meeste beleggers, met een beetje geld) bewegen allemaal verschillend in dezelfde markt. Hoewel de details behoorlijk gecompliceerd kunnen zijn, zijn vuistregels zoals "aandelen stijgen wanneer obligaties dalen en vice versa" over het algemeen waar. Dat betekent dat als u terugkeert, u uw bezittingen wilt toewijzen om de onderzijde te minimaliseren en het voordeel te maximaliseren.

Dit betekent echter niet dat men het beheer van het fonds kan negeren en gewoon een bepaald percentage aandelen en obligaties kan inpluggen.De investerende wereld is complexer, en latere studies hebben aangetoond dat aandelenselectie kan werken, met name door Craig French en Daman Ko in 2006. In hun paper keken ze naar het rendement van hedgefondsen en vergeleken het met de Standard & Poor's 500. (Voor meer informatie, zie: Hedgefondsen: hogere rendementen of gewoon hoge kosten? )

Frans en Ko ontdekten dat hedgefondsbeheerders vaardigheid kunnen tonen bij het selecteren van aandelen of toewijzingen en soms weerspiegelen de rendementen dat. Maar terwijl een paar managers uitblinken in die twee vaardigheden, was markttiming (wat betekent nauwkeurig kiezen wanneer te beleggen en desinvesteren) iets dat niemand bijzonder goed deed. Dat betekent dat als je kijkt of een manager een goede is en naast de markt ook rendement levert, het waarschijnlijk beter is om te vragen hoe ze strategieën bouwen op basis van picking-voorraden of pickinggewichten van activaklasse, in plaats van hoe nou, ze hebben de investering getimed. Dus in dat opzicht werd passief beheer het vaakst overtroffen door actief beheer.

In feite komt een indexfonds niet eens overeen met de prestaties van een index vanwege transactiekosten. Dus als u zich zorgen maakt over het matchen van de markt, is een indexfonds niet de manier om dit te doen, al bent u gegarandeerd in de buurt van het marktrendement. Naast transactiekosten is de reden waarom indexfondsen "ondermaats presteren", omdat geen enkel fonds de volledige markt kan vertegenwoordigen.

Past performance is ook niet de enige manier om een ​​manager te kiezen. "Ik denk dat het zeker veilig is om te zeggen dat passief beleggen werkt, maar actief management kan beter presteren," zei French, een portefeuillemanager bij WBI Investments, in een e-mail. "In het verleden behaalde resultaten zijn niet de enige manier om een ​​ervaren manager te vinden: Jones en Wermers (in een studie van 2011) suggereren vier mogelijke criteria voor de identificatie van superieure vermogensbeheerders, waaronder evaluatie van prestaties in het verleden, macro-economische correlaties, fonds / manager-kenmerken, en holdings van fondsen. " Dat kan echter een gecompliceerde vergelijking zijn voor de meeste beleggers. (Zie voor meer: ​​ Misvattingen over prestaties in het verleden en toekomstige rendementen .)

Frans merkte op dat er al in de jaren zeventig pogingen waren gedaan om 'geluk' te scheiden van 'vaardigheid' bij het beheren van fondsen . Niemand heeft nog een definitief antwoord gegeven. Dat komt omdat investeerders vaak met waarschijnlijkheid moeten werken. Er is geen vaste formule die garandeert dat uw pensioen altijd zal stijgen. Het beste wat u kunt doen is de kans maximaliseren dat uw geld groeit en de onvermijdelijke verliezen verzachten.

De bottom line

Actief management kan waarde toevoegen en actieve fondsen zijn perfect als onderdeel van een portfolio, maar houd er rekening mee dat die prestaties kunnen afwijken van een index en sterk kunnen variëren tussen managers. En afhankelijk van de timing van de markt is dit waarschijnlijk een slecht idee. (Zie voor meer informatie: Een statistische kijk op passief vs. actief beheer .)