a:

Beleggers hebben twee belangrijke beleggingsstrategieën die kunnen worden gebruikt om een ​​rendement op hun beleggingsrekeningen te genereren: actief portefeuillebeheer en passief portefeuillebeheer. Deze benaderingen verschillen in hoe de accountmanager gebruik maakt van beleggingen die in de loop van de tijd in de portefeuille worden gehouden. Actief portefeuillebeheer is erop gericht beter te presteren dan de markt in vergelijking met een specifieke benchmark, terwijl passief portefeuillebeheer gericht is op het nabootsen van de beleggingen in een bepaalde index.

Actief Portfoliomanagement

Beleggers die een actieve beheerbenadering toepassen, gebruiken fondsbeheerders of makelaars om aandelen te kopen en verkopen in een poging een bepaalde index, zoals de S & P 500 of de Russell 1000, te overtreffen Portefeuillemanagers die actief beleggen, besteden veel aandacht aan markttendenzen, verschuivingen in de economie, veranderingen in het politieke landschap en factoren die van invloed kunnen zijn op specifieke bedrijven. Deze gegevens worden gebruikt voor het timen van de aankoop of verkoop van investeringen in een poging misbruik te maken van onregelmatigheden. Actieve managers beschikken over het potentieel voor meer rendement dan degene die worden bereikt door simpelweg de aandelen of andere effecten na te bootsen die op een bepaalde index zijn genoteerd.

Passiefportfoliobeheer

Anders dan bij actief beheer, omvat passief portfoliobeheer het creëren van een portefeuilletoewijzing die hetzelfde is als een specifieke index. Managers selecteren aandelen en andere effecten genoteerd op een index en passen dezelfde weging toe. Het doel van passief portefeuillebeheer is om een ​​rendement te genereren dat gelijk is aan de gekozen index in plaats van het te overtreffen. Omdat deze beleggingsstrategie niet proactief is, liggen de beheerskosten die worden beoordeeld op passieve portefeuilles of fondsen vaak veel lager dan bij actieve strategieën voor portefeuillebeheer.