a:

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) werd opgericht in 1945 en wordt bestuurd door en legt verantwoording af aan zijn 188 lidstaten. Het streeft ernaar de stabiliteit van het internationale monetaire systeem te waarborgen. Het IMF functioneert op drie hoofdgebieden: toezicht houden op de economieën van de lidstaten, leningen verstrekken aan landen met betalingsbalanskwesties en de lidstaten helpen met technische bijstand.

Landen moeten overeenkomen om een ​​economisch beleid te voeren dat samenvalt met de doelstellingen van het IMF. Het IMF is verplicht toezicht te houden op de naleving door deze landen. Door het macro-economische en financiële beleid van zijn lidstaten te volgen, ziet het IMF stabiliteitsrisico's en adviseert het over mogelijke aanpassingen. Deze activiteit staat bekend als surveillance.

Om financiële hulp te bieden aan lidstaten met betalingsbalansproblemen, leent het IMF geld om de economieën van die naties te voeden. Deze bijstand kan internationale reserves aanvullen, valuta's stabiliseren en de voorwaarden voor economische groei versterken. Het IMF verwacht dat de landen de leningen zullen terugbetalen en dat de landen een structureel aanpassingsbeleid moeten voeren dat door het IMF wordt gevolgd.

Door gebruik te maken van capaciteitsbeheer helpt het IMF zijn lidstaten bij het ontwerpen van economisch beleid dat hun financiële situaties efficiënter beheert. Door middel van technische bijstand en opleiding beoogt het de capaciteit van mensen en instellingen te versterken. Dit is erg belangrijk voor landen met beleidsmislukkingen, zwakke instellingen of schaarse middelen.

Hoewel het IMF veel werk verricht om wereldwijde stabiliteit te waarborgen, heeft het zijn critici. Sommigen zeggen dat het IMF alleen maar de kloof tussen rijke en arme landen verdiept. Door landen leningen terug te betalen, zeggen critici dat financiële zorgen voorrang krijgen boven sociale.