Het fenomeen van globalisering begon in een primitieve vorm toen mensen zich voor het eerst vestigden in verschillende delen van de wereld; het heeft echter de laatste tijd een tamelijk gestage en snelle vooruitgang getoond en is een internationale dynamiek geworden die door technologische vooruitgang in snelheid en schaal is toegenomen, zodat landen op alle vijf continenten zijn getroffen en betrokken zijn.
Wat is globalisering?
Globalisering wordt gedefinieerd als een proces dat, op basis van internationale strategieën, gericht is op het uitbreiden van bedrijfsactiviteiten op een wereldwijd niveau, en werd versneld door het faciliteren van wereldwijde communicatie als gevolg van technologische vooruitgang en sociaal-economische, politieke en milieu-ontwikkelingen.
Het doel van globalisering is om organisaties een superieure concurrentiepositie te bieden met lagere bedrijfskosten, om meer producten, services en consumenten te krijgen. Deze benadering van concurrentie wordt verkregen via diversificatie van middelen, het creëren en ontwikkelen van nieuwe investeringsmogelijkheden door het openstellen van aanvullende markten en toegang tot nieuwe grondstoffen en hulpbronnen. Diversificatie van middelen is een bedrijfsstrategie die de verscheidenheid aan zakelijke producten en diensten binnen verschillende organisaties vergroot. Diversificatie versterkt instituties door organisatorische risicofactoren te verkleinen, belangen in verschillende gebieden te spreiden, gebruik te maken van marktkansen en bedrijven te verwerven die zowel horizontaal als verticaal van aard zijn.
Geïndustrialiseerde of ontwikkelde landen zijn specifieke landen met een hoog niveau van economische ontwikkeling en voldoen aan bepaalde sociaaleconomische criteria op basis van economische theorie, zoals het bruto binnenlands product (BBP), industrialisatie en index voor menselijke ontwikkeling (HDI) zoals gedefinieerd door het Internationaal Monetair Fonds (IMF), de Verenigde Naties (VN) en de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Aan de hand van deze definities zijn enkele geïndustrialiseerde landen: Verenigd Koninkrijk, België, Denemarken, Finland, Frankrijk, Duitsland, Japan, Luxemburg, Noorwegen, Zweden, Zwitserland en de Verenigde Staten.
ZIE: Wat is de Wereldhandelsorganisatie?
Componenten van globalisering
De componenten van globalisering omvatten het BBP, industrialisatie en de Human Development Index (HDI). Het BBP is de marktwaarde van alle voltooide goederen en diensten die binnen een jaar worden geproduceerd binnen de grenzen van een land, en dient als een maatstaf voor de algehele economische output van een land. Industrialisatie is een proces dat, gedreven door technologische innovatie, sociale verandering en economische ontwikkeling bewerkstelligt door een land om te vormen tot een gemoderniseerde industriële of ontwikkelde natie. De menselijke ontwikkelingsindex bestaat uit drie componenten: de levensverwachting van een land, de kennis en het onderwijs, gemeten aan de hand van de alfabetiseringsgraad en het inkomen van volwassenen.
De mate waarin een organisatie geglobaliseerd en gediversifieerd is, heeft invloed op de strategieën die zij gebruikt om grotere ontwikkelings- en investeringsmogelijkheden na te streven.
De economische impact op de ontwikkelde landen
Bedrijven moeten zich aanpassen aan verschillende strategieën op basis van nieuwe ideologische trends die proberen de rechten en belangen van zowel het individu als de gemeenschap als geheel in evenwicht te brengen. Deze verandering stelt bedrijven in staat om wereldwijd te concurreren en betekent ook een drastische verandering voor bedrijfsleiders, werknemers en management door legitiem de deelname van werknemers en overheid aan het ontwikkelen en implementeren van bedrijfsbeleid en -strategieën te accepteren. Risicovermindering door diversificatie kan worden bereikt door de betrokkenheid van het bedrijf bij internationale financiële instellingen en door partnerschappen aan te gaan met zowel lokale als multinationale ondernemingen.
ZIE: evaluatie van het landenrisico voor internationaal beleggen
Globalisering brengt reorganisatie op internationaal, nationaal en subnationaal niveau. Concreet brengt het de reorganisatie van de productie, internationale handel en de integratie van financiële markten met zich mee. Dit beïnvloedt de kapitalistische economische en sociale relaties, via multilateralisme en micro-economische verschijnselen, zoals het concurrentievermogen van het bedrijfsleven, op mondiaal niveau. De transformatie van productiesystemen heeft invloed op de klassenstructuur, het arbeidsproces, de toepassing van technologie en de structuur en organisatie van kapitaal. Globalisering wordt nu gezien als het marginaliseren van lager opgeleide en laaggeschoolde werknemers. Bedrijfsuitbreiding betekent niet automatisch meer werk. Bovendien kan het een hoge kapitaalvergoeding opleveren, vanwege de hogere mobiliteit in vergelijking met arbeid.
Het fenomeen lijkt te worden aangedreven door drie belangrijke krachten: globalisering van alle product- en financiële markten, technologie en deregulering. Globalisering van product- en financiële markten verwijst naar een toegenomen economische integratie in specialisatie en schaalvoordelen, wat zal resulteren in een grotere handel in financiële diensten door zowel kapitaalstromen als grensoverschrijdende toegangsactiviteiten. De technologische factor, met name telecommunicatie en informatiebeschikbaarheid, heeft de levering op afstand mogelijk gemaakt en nieuwe toegangs- en distributiekanalen opgeleverd, terwijl industriële structuren voor financiële diensten werden vernieuwd door niet-bancaire entiteiten, zoals telecombedrijven en nutsbedrijven, toegang te verlenen.
Deregulering heeft betrekking op de liberalisering van kapitaalverkeer en financiële diensten in producten, markten en geografische locaties. Het integreert banken door een breed scala aan diensten aan te bieden, laat nieuwe aanbieders toe en vergroot de multinationale aanwezigheid in veel markten en meer grensoverschrijdende activiteiten.
In een mondiale economie is macht het vermogen van een bedrijf om zowel materiële als immateriële activa te besturen die klantenloyaliteit creëren, ongeacht de locatie. Onafhankelijk van de grootte of geografische locatie, kan een bedrijf voldoen aan wereldwijde normen en gebruik maken van wereldwijde netwerken, gedijen en optreden als een denker van wereldklasse, maker en handelaar, door gebruik te maken van zijn grootste troeven: zijn concepten, competentie en verbindingen.
Gunstige effecten
Sommige economen hebben een positief beeld van de netto-effecten van globalisering op de economische groei. Deze effecten zijn in de loop der jaren geanalyseerd door verschillende onderzoeken die poogden de impact van globalisering op de economieën van verschillende naties te meten met behulp van variabelen zoals handel, kapitaalstromen en hun openheid, BBP per hoofd van de bevolking, buitenlandse directe investeringen (FDI) en meer. Deze studies onderzochten de effecten van verschillende componenten van globalisering op de groei met behulp van tijdreeksen cross-sectionele gegevens over handel, directe buitenlandse investeringen en portfolio-investeringen. Hoewel ze een analyse geven van individuele componenten van globalisering op economische groei, zijn sommige resultaten niet overtuigend of zelfs tegenstrijdig. Over het geheel genomen lijken de bevindingen van die studies de positieve positie van de economen te ondersteunen in plaats van die van de publieke en niet-economen.
Handel tussen naties via het gebruik van comparatief voordeel bevordert de groei, die wordt toegeschreven aan een sterke correlatie tussen de openheid voor handelsstromen en het effect op economische groei en economische prestaties. Daarnaast is er een sterke positieve relatie tussen kapitaalstromen en hun impact op de economische groei.
De impact van Foreign Direct Investment op de economische groei heeft een positief groei-effect gehad in rijke landen en een toename van handel en directe buitenlandse investeringen, resulterend in hogere groeicijfers. Empirisch onderzoek naar de effecten van verschillende componenten van globalisering op groei, gebruikmakend van tijdreeksen en transversale gegevens over handel, directe buitenlandse investeringen en portefeuille-investeringen, vond dat een land neigt naar een lagere mate van globalisering als het hogere inkomsten genereert uit handelsbelastingen. Verder bewijs geeft aan dat er een positief groei-effect is in landen die voldoende rijk zijn, net als de meeste ontwikkelde landen.
De Wereldbank meldt dat integratie met mondiale kapitaalmarkten kan leiden tot rampzalige gevolgen, zonder dat er goede binnenlandse financiële systemen bestaan. Verder hebben geglobaliseerde landen een lagere toename van overheidsuitgaven en belastingen en lagere niveaus van corruptie in hun regeringen.
Een van de potentiële voordelen van globalisering is het bieden van mogelijkheden om de macro-economische volatiliteit van productie en consumptie te verminderen door diversificatie van risico's.
Schadelijke effecten
Niet-economen en het brede publiek verwachten dat de kosten in verband met globalisering opwegen tegen de voordelen, vooral op de korte termijn. Minder rijke landen dan die van de geïndustrialiseerde landen hebben mogelijk niet hetzelfde sterk geaccentueerde gunstige effect van globalisering als meer welvarende landen, gemeten aan het BBP per hoofd van de bevolking. Hoewel vrije handel de mogelijkheden voor internationale handel vergroot, verhoogt het ook het risico van mislukking voor kleinere bedrijven die niet wereldwijd kunnen concurreren. Bovendien kan vrijhandel de productie- en arbeidskosten verhogen, inclusief hogere lonen voor meer geschoolde arbeidskrachten, wat opnieuw kan leiden tot uitbesteding van banen uit landen met hogere lonen.
De binnenlandse industrie in sommige landen kan in gevaar zijn als gevolg van een comparatief of absoluut voordeel van andere landen in specifieke industrieën. Een ander mogelijk gevaar en schadelijk effect is het overmatig gebruik en misbruik van natuurlijke hulpbronnen om te voldoen aan nieuwe, hogere eisen in de productie van goederen.
ZIE: The Globalization Debate
The Bottom Line
Een van de belangrijkste potentiële voordelen van globalisering is het bieden van kansen om de macro-economische volatiliteit van output en consumptie te verminderen door diversificatie van risico's. Het algehele bewijs van het globaliseringseffect op de macro-economische volatiliteit van de output geeft aan dat, hoewel directe effecten dubbelzinnig zijn in theoretische modellen, financiële integratie bijdraagt aan de diversificatie van de productie van een land en leidt tot een toename van de specialisatie van de productie. Echter, de specialisatie van productie, gebaseerd op het concept van comparatief voordeel, kan ook leiden tot hogere volatiliteit in specifieke industrieën binnen een economie en samenleving van een land. Naarmate de tijd verstrijkt, zullen succesvolle bedrijven, ongeacht de grootte, degenen zijn die deel uitmaken van de wereldeconomie.
ZIE: Biedt internationaal beleggen echt diversificatie?
Hoe beïnvloedt globalisering het relatieve voordeel?
Leren hoe comparatief voordeel steeds relevanter wordt door de globalisering en hoe dit zowel de geavanceerde als de ontwikkelende economie heeft beïnvloed.
Hoe kan industrialisatie de nationale economie van minder ontwikkelde landen (MOL's) beïnvloeden?
Lezen over hoe industrialisatie de economische groei beïnvloedt in minder ontwikkelde landen (MOL's), met voorbeelden uit Hong Kong en Groot-Brittannië.
Hoe verhoudt beleggen in banken in opkomende markten zich tot ontwikkelde landen?
Onderzoekt de overeenkomsten en verschillen tussen beleggen in banken in opkomende markten versus beleggen in banken in ontwikkelde landen.