a:

In de meeste gevallen moeten marktpartijen worden gecompenseerd voor het nemen van risico's, en hoe groter de risicograad, hoe groter de vereiste vergoeding. Voor zover mogelijk worden risicovolle producten met korting verkocht of verpakt met tegengewicht, zoals een verzekering. Vaker worden de prijzen van veiliger alternatieven geboden ten opzichte van het risicovolle goed. Beleggingen met een risico zijn alleen concurrerend als ze een premierendement of een verwacht rendement bieden boven de risicovrije rente.

AD:

De thema's riskant, risicoaversie, risicobereidheid en risicokosten zijn het onderwerp van een groot deel van de studie in financiën, economie en gedragspsychologie. Volgens de Neumann-Morgenstern-theorie bezitten sommige individuen een utiliteitsfunctie met enige convexiteit; risico kan voor hen aantrekkelijk zijn. In deze gevallen droeg de prijs van risico's zich af in reclame op de juiste manier en op de juiste markt.

AD:

Verzekeringsmaatschappijen

De meest directe prijsbepaling van risico's in de markt gebeurt met verzekeringen. De bereidheid van consumenten om te betalen voor risico's wordt direct weerspiegeld in de prijs van het beleid. Er zijn echter een paar factoren die deze beoordeling vertroebelen.

Sommige verzekeringsmaatschappijen realiseerden zich dat verzekeringen kunnen worden verpakt met de mogelijkheid tot investeringsgroei en beleid dat contante waarde genereert. De prijs van dit beleid weerspiegelt niet helemaal de prijs van risicobescherming.

AD:

Andere vormen van verzekering zijn verplicht. Een autoverzekering is bijvoorbeeld verplicht voor alle gelicentieerde chauffeurs. De Affordable Care Act (ACA) legt een belasting op aan degenen die ervoor kiezen geen door de overheid goedgekeurde ziekteverzekering te kopen. In deze gevallen wordt de werkelijke prijs van het risico verstoord door de oplegging van de staat.

Prijzen van beleggingsactiva

Investeringsactiva hebben veel verschillende soorten risico's. De prijs van een bepaald soort, marktrisico, is geprijsd door het extra rendement dat risicovolle beleggingen moeten bieden om een ​​belegger weg te lokken van risicovrije activa.

Bovendien, als meer beleggers risicoaversie vertonen, biedt de prijs van minder risicovolle beleggingen een bod. De vraag naar aandelen en junk-obligaties dreigt te dalen en de vraag naar veilige obligaties of liquid-accounts lijkt te stijgen. Dit zet risicovrije rendementen naar beneden. Stel dat een risicovrij actief, een 10-jarige staatsobligatie (T-obligatie), een rendement van 3,5% heeft. Een 10-jarige corporate junk-obligatie wordt ook op de markt verhandeld met een rendement van 7,5%. In dit geval is de prijs van het risico gelijk aan de risicovrije rente minus de risicovrije rente, of 4%.

Financieel risicomanagement

Er is een theorie in financiën die suggereert dat managers en prijsbepalers nooit risico's moeten afdekken die consumenten of beleggers voor zichzelf kunnen dekken tegen dezelfde kosten. Met andere woorden, het risico moet alleen worden aangepakt als dit de consumenten ertoe aanzet om de risicobescherming te combineren met het goed of de dienst.

Om een ​​voor de hand liggend voorbeeld te gebruiken, is het logisch dat een autofabrikant airbags in een auto plaatst. Zelfs als airbags niet verplicht zijn, is dit een risico dat niet gemakkelijk door de consumenten zelf kan worden aangepakt.

Soms kan het risico alleen worden berekend op basis van alternatieve kosten. Een multinationale onderneming heeft bijvoorbeeld te maken met wisselkoersrisico's voor economische transacties en boekhouding. De bereidheid om dit risico op te nemen kan alleen redelijkerwijs worden gemaakt door te kijken naar de uitgemaakte kansen om niet op markten met verschillende valuta's te handelen.