Morningstar, Inc. (NASDAQ: MORN MORN Morningstar Inc87. 58 + 0 55% Created with Highstock 4. 2. 6 ) introduceerde eerst zijn ratingsysteem in 1985. Het eenvoudige, gemakkelijk te begrijpen Morningstar-platform werd al snel een favoriet van analisten, adviseurs en individuele beleggers in de beleggingsfondsenwereld. Vandaag de dag is Morningstar een van de meest invloedrijke en prominente beleggingsbronnen ter wereld, en het is een bedrijf waar elke geïnteresseerde tijd moet nemen om beter te begrijpen.

Morningstar rangschikt beleggingsfondsen op een schaal van één tot vijf sterren. Deze ranglijsten zijn gebaseerd op hoe het fonds heeft gepresteerd - met aanpassingen voor risico's en kosten - in vergelijking met fondsen in dezelfde categorie. Elk fonds ontvangt afzonderlijke ratings voor perioden van drie, vijf en tien jaar, die het combineert tot een algemene beoordeling.

Het bedrijf beweert dat de rangschikking van beleggingsfondsen "objectief is, volledig gebaseerd op een wiskundige evaluatie van prestaties uit het verleden." Hoewel dit oppervlakkig waar is - alle Morningstar-ranglijsten zijn wiskundig gebaseerd - onderstreept dit hoe gevoelig het rangschikkingsproces is voor twee subjectieve factoren: de weging van de wiskundige formule en de classificatie van een fonds in een bepaalde categorie.

Het sterrensysteem

Morningstar is het best bekend om zijn sterrensysteem, dat een fonds met een tot vijf sterren aan elk fonds toekent op basis van prestaties uit het verleden in vergelijking met vergelijkbare fondsen. Sterbeoordelingen worden op een curve gesorteerd; de top 10% van de fondsen ontvangt vijf sterren, de volgende 22. 5% ontvangt vier sterren, de middelste 35% krijgt drie sterren, de volgende 22. 5% ontvangt twee sterren en de onderste 10% krijgt een ster.

Morningstar biedt geen abstracte beoordeling voor een fonds; alles is relatief en voor risico's gecorrigeerd. Alle fondsen worden vergeleken met hun peers en alle rendementen worden afgezet tegen het risiconiveau dat portfoliomanagers moesten aannemen om die rendementen te genereren.

Zelfs risico- en opbrengstratings worden op een relatieve schaal gemaakt. De top 10% van de fondsen met het laagste gemeten risico ontvangt een laagrisicoaanduiding, de volgende 22. 5% is ondergemiddeld enzovoort. Evenzo ontvangen de hoogste 10% van de meest terugkerende fondsen een Hoogste Morningstar Return-aanduiding.

Sectoren en categorieën

Morningstar organiseert elk aandelenonderzoek per marktsector, waardoor beleggers en analisten aandelen met vergelijkbare focussen kunnen vergelijken. Sommige aandelensectoren van Morningstar omvatten cyclische aandelen, basismaterialen, financiële diensten, defensieve diensten, nutsbedrijven, communicatiediensten, energie en technologie.

In oktober 2010 herwerkte Morningstar zijn sectorclassificatiesysteem, wat suggereert dat het nieuwe systeem "logischer" was en maakte het "gemakkelijker om de beslissingen te begrijpen die door portfoliomanagers werden genomen."Alle aandelen, fondsen en portefeuilles zijn opgesplitst in drie brede sectoren: cyclisch, defensief en gevoelig.Elke dergelijke supersector bevat drie of vier subgroepen.

Binnen elke subgroep zijn er meerdere industrieën. Elke voorraad behoort tot een van bijna 150 industrieën op basis van hoe Morningstar het onderliggende bedrijfsmodel voor het bedrijf het beste identificeert, volgens Morningstar zijn deze aandelen geclassificeerd door een beoordeling van "jaarverslagen, formulier 10-Ks en Morningstar Equity Analyst-input."

Elk fonds van Morningstar kan snel zijn vergeleken voor blootstelling tussen de drie supersectoren, maar een meer diepgaande evaluatie is mogelijk op subgroepniveau.

Hoe Morningstar Volatiliteit meet

Morningstar is doordrenkt van moderne portefeuilletheorie (MPT), de beleggingsfilosofie die zich concentreert op het minimaliseren van risico's en het maximaliseren van verwachte rendement door strategisch diversificerende activa Morningstar's primaire volatiliteitsmetingen komen rechtstreeks uit MPT: standaardafwijking, gemiddelde en de Sharpe rati O.

Standaardafwijking is een basisstatistisch concept dat bepaalt hoe breed het prestatiegebied van een fonds is geweest. Een fonds met minder consistente rendementen in de tijd - de nummers zijn meer verspreid - heeft een hogere standaardafwijking. Bereken de standaardafwijking door de vierkantswortel van de fondsretourvariantie te nemen, dit zijn alleen de kwadratische verschillen met de gemiddelde opbrengst. Dit is een redelijke en oncontroversiële indicator van de volatiliteit.

Het gemiddelde is slechts het gemiddelde rendement van het fonds. Morningstar berekent het gemiddelde op basis van een gemiddeld maandelijks rendement per jaar; als een fonds in de loop van een jaar 80% won, was het gemiddelde maandelijkse rendement op jaarbasis 6. 67% (80% gedeeld door 12 maanden). De primaire functie van het gemiddelde is om te dienen als basiseenheid voor de standaardafwijking.

De laatste indicator van de MPT-volatiliteit van Morningstar is de Sharpe-ratio, die bepaalt hoeveel extra rendement een belegger ontvangt voor een bepaalde hoeveelheid extra verondersteld risico. Nobelprijswinnaar William F. Sharpe creëerde het concept achter de Sharpe-ratio in 1966 en is sindsdien een favoriet in de financiële sector. Bereken de Sharpe-ratio van een investering met de volgende formule:

Sharpe (investering) = (gemiddeld rendement - risicovrij rendement) / standaardafwijking van de investering

Via de Sharpe-ratio kan Morningstar de prestaties van een portefeuille vergelijken met een andere op een risico-aangepaste basis.

Bear Market Decile Rank

De dalemarktenrang van de bearmarkt is een niet-MPT volatiliteit en risicometing in de toolbox van Morningstar. In wezen vergelijkt Morningstar elk aandelenfonds met de S & P 500-index en elk obligatie- of vastrentend fonds met de Lehman Brothers Aggregate-index. Alle aandelenfondsen en alle obligatiefondsen worden tegen elkaar gewaardeerd en decielranglijsten toegekend op basis van hun prestaties tijdens bearmarkten. Het is een meer geavanceerde manier om naar beneden te kijken.

Analyse van Morningstar-analisten voor fondsen

De standaard Morningstar-sterrenclassificatie is achterhaald; het vertelt een belegger welke fondsen het beste hebben gepresteerd over een periode van drie, vijf of tien jaar.Een veel voorkomende misvatting is dat Morningstar hogere sterbeoordelingen toekent aan fondsen waarvan zij verwacht dat ze in de toekomst beter zullen presteren, wat niet het geval is. Er zijn geen voorspellende of prescriptieve elementen in het sterrenbeoordelingssysteem.

Morningstar heeft een toekomstgerichte statistiek: de rating van de analist voor fondsen. De analistenbeoordeling is een samenvatting van Morningstar's 'overtuiging in het vermogen van het fonds om beter te presteren dan zijn referentiegroep en / of relevante benchmark op een voor risico gecorrigeerde basis.'

Analistenbeoordelingen worden beoordeeld op een vijflagig systeem, met drie positieve ratings van goud, zilver en brons, plus een neutrale beoordeling en een negatieve beoordeling. Morningstar bepaalt de ratings van analisten op basis van hoe een fonds scoort op vijf pijlers: proces, prestaties, mensen, ouder en prijs. Goudfondsen zijn de beste en zijn die waarin Morningstar-analisten het meeste vertrouwen hebben. Zilverfondsen hebben voordelen voor alle vijf de pijlers. Bronze-fondsen tonen "opmerkelijke voordelen voor meerdere, maar niet voor alle, pijlers. Neutrale fondsen ontvangen geen analistenvertrouwen voor overperformance of underperformance. Negatieve fondsen vertonen fouten die analisten denken dat toekomstige prestaties zullen belemmeren.